Ένα αστέρι έσβησε
Αφιέρωμα στη Βασιλική Ψάλτου, που στις 9 Νοέμβρη 2016 έφυγε από τη ζωή.
Της Κωστούλας Μπαλάσκα
Η Βασιλική Ψάλτου ήταν το δεύτερο παιδί από τα 8 που έφεραν στον κόσμο ο Δημήτρης Ψάλτης και η σύζυγος του Άννα. Γεννήθηκε στο Εξαμύλλι Λαγκαδά Θεσσαλονίκης μες στην καρδία της άνοιξης, 1η Μάη 1945.
Στα 6 της χρόνια οι γονείς της την πήγαν στη Σχολή Τυφλών «Ο Ήλιος», όπου και διδάχτηκε τα πρώτα της γράμματα. Στη συνέχεια φοίτησε στο 2ο γυμνάσιο της περιοχής και κατόπιν, με εισαγωγικές εξετάσεις, πέρασε στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Εκτός της ελληνικής γνώριζε άπταιστα άλλες 4 γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και λατινικά. Είχε πολλά όνειρα όπως κάθε νέος άνθρωπος. Ήταν πραγματοποιήσιμα όμως; Θα τελείωνε το πανεπιστήμιο. Ήθελε να διδάξει. Πως όμως αφού ο νόμος της αρτιμέλειας την εμπόδιζε; Ξαφνικά άνοιξε μπροστά της ένα παράθυρο, τη χρονιά που ήταν στο πτυχίο. Από μια σχέση αλληλογραφίας που είχε μαζί μου, πληροφορήθηκε ότι στη σχολή τυφλών της Κύπρου «Άγιος Βαρνάβας», υπήρχε ειδικό γυμνάσιο για τυφλούς, όπου εκεί εγώ ήμουν μαθήτρια. Πως όμως θα διοριζόταν εκεί;
Η Βασιλική ήταν άνθρωπος που μιλούσε, που διεκδικούσε. Έλεγε τα προβλήματα της και μάλιστα σε ανθρώπους που είχαν καίριες θέσεις και που θα μπορούσαν ενδεχομένως να τη βοηθήσουν. Τότε στο ΔΣ της σχολής τυφλών «Ο Ήλιος» ήταν σύμβουλος η σύζυγος του μεγάλου Έλληνα μελετητή Γιάννη Κακριδή, στον οποίο εξέθεσε το σοβαρό πρόβλημα της Βασιλικής. Ο Κακριδής με τη σειρά του έχοντας πολύ καλές σχέσεις με τον τότε υπουργό παιδείας της Κύπρου κ. Σπυριδάκη, φρόντισε για τον διορισμό της εκεί, όπου πήγε την 1η Οκτωβρίου του 1968. Ως εκ τούτου εγώ υπήρξα μαθήτρια της και πολύ καλή φίλη. Κοντά της γνώρισα πολλούς από τους μεγάλους μας συγγραφείς και ποιητές. Ήταν ευρύ πνεύμα. Σαν σφουγγάρι ρουφούσε τη γνώση. Ήταν σπάνιο φαινόμενο. Ήξερε απ’εξω άπειρα αρχαία και λατινικά κείμενα. Αγαπούσε τη μουσική και το θέατρο. Ήταν πολιτικοποιημένο άτομο και πάντα ήταν έτοιμη να απαντήσει σε όποια ερώτηση κι αν της γινόταν. Είχε και ένα άλλο όνειρο: ήθελε να κάνει οικογένεια. Το 1974 σε φιλικό σπίτι στο Φασούρι Λεμεσού, γνώρισε τον Mike Hikman. Το 1975 παντρεύτηκαν και στις 4 Δεκεμβρίου του ’76 απέκτησαν 2 κόρες. Το 1988 πήγε για μια εξάμηνη μετεκπαίδευση στον Καναδά. Εκεί της άρεσε το περιβάλλον και διάφοροι παράγοντες την έκαναν να πιστέψει σε ένα καλύτερο μέλλον, τόσο για την ίδια, όσο και για την οικογένεια της. Έτσι τον Ιούλιο του 1989 άφησε για πάντα την Κύπρο και την καλή της δουλειά. Στον Καναδά δεν ήταν ρόδινα τα πράγματα. Δεν μπόρεσε να βρει δουλειά και μετά από κάποιο διάστημα ο σύζυγος την εγκατέλειψε. Αργότερα οι κόρες της παντρεύτηκαν, της χάρισαν εγγονάκια, όμως δυστυχώς η επάρατος νόσος της έκοψε το νήμα της ζωής κι έτσι η Βασιλική Ψάλτου, ένα αστέρι, έσβησε για πάντα στις 9 Νοεμβρίου του 2016. Εμείς που την ξέραμε, που την αγαπούσαμε θα τη θυμόμαστε για πάντα. Ας αναπαύεται η ψυχή της εν ειρήνη.
Κωστούλα Μπαλάσκα
Αφιέρωμα στη Βασιλική Ψάλτου, που στις 9 Νοέμβρη 2016 έφυγε από τη ζωή.
Της Κωστούλας Μπαλάσκα
Η Βασιλική Ψάλτου ήταν το δεύτερο παιδί από τα 8 που έφεραν στον κόσμο ο Δημήτρης Ψάλτης και η σύζυγος του Άννα. Γεννήθηκε στο Εξαμύλλι Λαγκαδά Θεσσαλονίκης μες στην καρδία της άνοιξης, 1η Μάη 1945.
Στα 6 της χρόνια οι γονείς της την πήγαν στη Σχολή Τυφλών «Ο Ήλιος», όπου και διδάχτηκε τα πρώτα της γράμματα. Στη συνέχεια φοίτησε στο 2ο γυμνάσιο της περιοχής και κατόπιν, με εισαγωγικές εξετάσεις, πέρασε στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Εκτός της ελληνικής γνώριζε άπταιστα άλλες 4 γλώσσες: αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και λατινικά. Είχε πολλά όνειρα όπως κάθε νέος άνθρωπος. Ήταν πραγματοποιήσιμα όμως; Θα τελείωνε το πανεπιστήμιο. Ήθελε να διδάξει. Πως όμως αφού ο νόμος της αρτιμέλειας την εμπόδιζε; Ξαφνικά άνοιξε μπροστά της ένα παράθυρο, τη χρονιά που ήταν στο πτυχίο. Από μια σχέση αλληλογραφίας που είχε μαζί μου, πληροφορήθηκε ότι στη σχολή τυφλών της Κύπρου «Άγιος Βαρνάβας», υπήρχε ειδικό γυμνάσιο για τυφλούς, όπου εκεί εγώ ήμουν μαθήτρια. Πως όμως θα διοριζόταν εκεί;
Η Βασιλική ήταν άνθρωπος που μιλούσε, που διεκδικούσε. Έλεγε τα προβλήματα της και μάλιστα σε ανθρώπους που είχαν καίριες θέσεις και που θα μπορούσαν ενδεχομένως να τη βοηθήσουν. Τότε στο ΔΣ της σχολής τυφλών «Ο Ήλιος» ήταν σύμβουλος η σύζυγος του μεγάλου Έλληνα μελετητή Γιάννη Κακριδή, στον οποίο εξέθεσε το σοβαρό πρόβλημα της Βασιλικής. Ο Κακριδής με τη σειρά του έχοντας πολύ καλές σχέσεις με τον τότε υπουργό παιδείας της Κύπρου κ. Σπυριδάκη, φρόντισε για τον διορισμό της εκεί, όπου πήγε την 1η Οκτωβρίου του 1968. Ως εκ τούτου εγώ υπήρξα μαθήτρια της και πολύ καλή φίλη. Κοντά της γνώρισα πολλούς από τους μεγάλους μας συγγραφείς και ποιητές. Ήταν ευρύ πνεύμα. Σαν σφουγγάρι ρουφούσε τη γνώση. Ήταν σπάνιο φαινόμενο. Ήξερε απ’εξω άπειρα αρχαία και λατινικά κείμενα. Αγαπούσε τη μουσική και το θέατρο. Ήταν πολιτικοποιημένο άτομο και πάντα ήταν έτοιμη να απαντήσει σε όποια ερώτηση κι αν της γινόταν. Είχε και ένα άλλο όνειρο: ήθελε να κάνει οικογένεια. Το 1974 σε φιλικό σπίτι στο Φασούρι Λεμεσού, γνώρισε τον Mike Hikman. Το 1975 παντρεύτηκαν και στις 4 Δεκεμβρίου του ’76 απέκτησαν 2 κόρες. Το 1988 πήγε για μια εξάμηνη μετεκπαίδευση στον Καναδά. Εκεί της άρεσε το περιβάλλον και διάφοροι παράγοντες την έκαναν να πιστέψει σε ένα καλύτερο μέλλον, τόσο για την ίδια, όσο και για την οικογένεια της. Έτσι τον Ιούλιο του 1989 άφησε για πάντα την Κύπρο και την καλή της δουλειά. Στον Καναδά δεν ήταν ρόδινα τα πράγματα. Δεν μπόρεσε να βρει δουλειά και μετά από κάποιο διάστημα ο σύζυγος την εγκατέλειψε. Αργότερα οι κόρες της παντρεύτηκαν, της χάρισαν εγγονάκια, όμως δυστυχώς η επάρατος νόσος της έκοψε το νήμα της ζωής κι έτσι η Βασιλική Ψάλτου, ένα αστέρι, έσβησε για πάντα στις 9 Νοεμβρίου του 2016. Εμείς που την ξέραμε, που την αγαπούσαμε θα τη θυμόμαστε για πάντα. Ας αναπαύεται η ψυχή της εν ειρήνη.
Κωστούλα Μπαλάσκα
