Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Εξαίρεση βαριά αναπήρων συνταξιούχων του δημοσίου από περικοπές στις συντάξεις τους.

Του Μανώλη Μπασιά

Δημοσιεύουμε τη διάταξη του νέου νόμου 4111 τρέχοντος έτους με την οποία εξαιρούνται από την παρακράτηση των συντάξεων οι συνταξιούχοι του δημοσίου βαριά ανάπηροι με αναπηρία 80% και άνω.
Ελπίζουμε ότι η ρύθμιση αυτή θα επεκταθεί και στους συνταξιούχους με την ίδια αναπηρία των ταμείων αρμοδιότητας του Υπουργείου εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης, που αυτή τη στιγμή υπόκεινται στις περικοπές, γιατί δεν έχει ακόμα ψυφισθεί η νέα εξαίρεσή τους, αφού η παλαιά εξαίρεσή τους του νόμου 4093 καταργήθηκε δέκα μέρες μετά από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 19.11.2012.


Ν. 4111/13 (ΦΕΚ 18 Α/25-1-2013) : Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, τροποποιήσεις του ν. 4093/ 2012, κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΣΥΝΤAΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Άρθρο 1
Τροποποίηση συνταξιοδοτικών διατάξεων
3. Οι διατάξεις της περίπτωσης δ΄ της υποπαραγρά­φου Β3 της παραγράφου Β΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 αντικαθίστανται ως εξής:

«δ. Εξαιρούνται των ανωτέρω μειώσεων οι συνταξιού­χοι του Δημοσίου, γενικά, οι οποίοι είναι ανάπηροι με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, σύμφωνα με γνωμάτευση της Ανωτάτης Στρατού Υγειονομικής Επιτροπής ΤΗΣΥΕ).»
4. Στο τέλος της υποπαραγράφου Β4 της παραγράφου Β΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 προστίθεται εδάφιο ως εξής:

«Κατ’ εξαίρεση από 1.1.2013 το συνολικό ετήσιο ποσό των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος αδείας που καταβαλλόταν μέχρι την 31.12.2012 στα πρόσωπα της περίπτωσης δ΄ της υπο­παραγράφου Β3, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με τις διατάξεις της προηγούμενης περίπτωσης, επιμερίζεται σε δωδεκάμηνη βάση και το ποσό που αντιστοιχεί κατά μήνα προσαυξάνει τη μηνιαία σύνταξη των προσώπων αυτών.»
 Οι διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 ισχύουν από 19.11.2012.



Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Νέος φορολογικός νόμος και εγκύκλιοι.

Του Μανώλη Μπασιά.

Δόθηκε στη δημοσιότητα η εγκύκλιος πολ. 1010 του υπουργείου Οικονομικών μετά το νέο φορολογικό νόμο 4110 για τις κρατήσεις φόρου και ειδικής εισφοράς αλληλεγκύης στους μισθούς, συντάξεις κλπ. Κατά το νέο έτος 2013.
Ως προς τους αναπήρους η εγκύκλιος αναφέρει:

1
Με τις διατάξεις της περ.θ΄ της παρ.5 του άρθρου 6 του ΚΦΕ απαλλάσσονται από τη φορολογία οι μισθοί, συντάξεις και η πάγια αντιμισθία που χορηγούνται
σε πρόσωπα που είναι ολικώς τυφλοί, καθώς και σε πρόσωπα που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες, σε ποσοστό που υπερβαίνει το 80%.

Συνεπώς, κατά την καταβολή μισθών, συντάξεων και πάγιας αντιμισθίας στους πιο πάνω δικαιούχους, δεν θα παρακρατείται φόρος εισοδήματος.

2.
Με τις διατάξεις της περ.β΄ της παρ.5 του άρθρου 38 του ν.4024/2011 αντικαταστάθηκε το τρίτο εδάφιο της παρ.2 του άρθρου 29 του ν.3986/2011. Με τις διατάξεις του νέου αυτού εδαφίου ορίζεται, ότι εξαιρούνται (από την ειδική εισφορά αλληλεγκύης του άρθρου 29 του ν.3986/2011) και δεν προσμετρώνται τα εισοδήματα
των προσώπων που είναι ολικώς τυφλοί, καθώς και των προσώπων που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες σε ποσοστό από ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω.

Δεν διενεργείται συνεπώς παρακράτηση έναντι της ειδικής εισφοράς αλληλεγκύης του άρθρου 29 του ν.3986/2011 στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Στους μισθούς, συντάξεις και πάγια αντιμισθία που χορηγούνται σε πρόσωπα που είναι ολικώς τυφλοί, καθώς και σε πρόσωπα που παρουσιάζουν βαριές κινητικές
αναπηρίες σε ποσοστό από ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω.

Επίσης το Υπουργείο κοινοποίησε τις διατάξεις του νέου φορολογικού νόμου 4110 για τα αυτοκίνητα των αναπήρων.
Η Εγκύκλιος έχει ως εξής:
 
Κοινοποιούμε για ενημέρωση και εφαρμογή τις διατάξεις του άρθρου 18 του ν. 4110/2013, που δημοσιεύτηκε στις 23.01.2013 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στο ΦΕΚ 17/Α'και σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Α. Άρθρο 18 - Απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης αναπηρικών αυτοκινήτων
Με την παράγραφο 1 του εν λόγω άρθρου, με την οποία αντικαθίστανται οι περιπτώσεις Α, Β και Γ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του ν. 1798/88 (ΦΕΚ 166/Α') όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, αίρεται η παραπομπή στον ορισμό της φορολογικής κατοικίας κατά το άρθρο 2 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος [ν. 2238/94 (ΦΕΚ 151/Α')] και δικαιούχοι της απαλλαγής από το τέλος ταξινόμησης αυτοκινήτων ορίζονται οι ανάπηροι Έλληνες πολίτες και πολίτες των άλλων κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κατοικία στην Ελλάδα.
Με την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου αντικαθίσταται η παράγραφος 4 του άρθρου 16 του ν. 1798/88 και ορίζεται ότι από 1.1.2013 το ποσοστό αναπηρίας για την παραλαβή αυτοκινήτου με απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης καθορίζεται με βάση τη γνωμάτευση των οικείων υγειονομικών επιτροπών του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και ότι δεν γίνονται δεκτές από τις τελωνειακές αρχές Γνωματεύσεις άλλων επιτροπών.
Με την ανωτέρω παράγραφο αντικαθίσταται και η παράγραφος 5 του προαναφερθέντος άρθρου και νόμου και ορίζεται ότι με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας καθορίζεται η αντιστοίχιση των παθήσεων που ορίζονται στο άρθρο 16 του ν. 1798/1988 με τις παθήσεις και τα ποσοστά αναπηρίας που καθορίζονται από το ΚΕ.Π.Α., καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για τον τρόπο και το χρόνο εξέτασης των παραπάνω αναπήρων από τις υγειονομικές επιτροπές του ΚΕ.Π.Α.

Συνεπώς, μέχρι την έκδοση της ως άνω ΚΥΑ δεν γίνονται δεκτές για τον τελωνισμό αναπηρικού αυτοκινήτου οι γνωματεύσεις των υγειονομικών επιτροπών του ΚΕ.Π.Α. ούτε και οι Γνωματεύσεις των Πρωτοβάθμιων και Δευτεροβάθμιων Υγειονομικών Επιτροπών των Νομαρχιών σύμφωνα με την προαναφερθείσα ρύθμιση της παραγράφου 2.
Τέλος, με την παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου αίρονται τα όρια ηλικίας των τεσσάρων (4) και εβδομήντα (70) ετών, ως κριτήρια για τη χορήγηση της ως άνω απαλλαγής, όπως ορίζονταν αντίστοιχα από τις διατάξεις του άρθρου 16 παράγραφος 1 και του άρθρου 3 της αριθμ. Δ. 697/35/90 ΑΥΟ (ΦΕΚ 190/Β') κυρωθείσας με την παράγραφο 2 του άρθρου 32 του ν. 1884/90 (ΦΕΚ 81/Α').

Παρατηρήσεις
Α. Δυστυχώς με το νέο φορολογικό νόμο η πιστοποίηση της αναπηρίας θα γίνεται πάντοτε από τα ΚΕΠΑ. Σταματούν λοιπόν οι βεβαιώσεις από τα τμήματα πρόνοιας των δήμων, που συνέβαινε έδω και 35 περίπου χρόνια μέχρι και σήμερα . Αυτό αποτελεί μια επώδυνη και εξαιρετικά γραφειοκρατική εξέλιξη, ένα πισωγύρισμα, που θα υποβάλει τους αναπήρους σε αφάνταστη ταλαιπωρία και σε περικοπές ακόμα δικαιωμάτων λόγω της αντινομίας μεταξύ της νομοθεσίας του δημοσίου και των ΚΕΠΑ και της καθυστέρησης εξέτασης από τα ΚΕΠΑ, στα οποία σήμερα υπάρχουν εγκλωβισμένοι πολλές χιλιάδες αναπήρων.
Β. Επίσης παρά τις προτάσεις μας δεν απαλλάσσονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες βαριά ανάπηροι από το τέλος επιτηδεύματος. Αφού απαλλάσσονται οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, που έχουν ένα σταθερό εισόδημα  από την ειδική εισφορά αλληλεγκύης, για λόγους ίσης μεταχείρισης πρέπει να απαλλαγούν και οι βαριά ανάπηροι ελεύθεροι επαγγελματίες από το τέλος επιτηδεύματος.

Τέλος επισημαίνουμε την αντινομία μεταξύ της νομοθεσίας των τελωνείων και των ΔΟΥ με τη νομοθεσία των ΚΕΠΑ, που αν δεν αρθεί θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους αναπήρους και θα οδηγήσει στην απώλεια των δικαιωμάτων τους.

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Συγχαρητήρια


Το πανελλήνιο Βήμα Αναπήρων Συγχαίρει τους Τυφλούς μαθητές που πρώτευσαν πρόσφατα στις εισαγωγικές εξετάσεις του Πανεπιστημίου

Α Γιώργο Μπακογιάννη που εισήχθη πρώτος στο τμήμα μουσικολογίας
Του πανεπιστημίου Αθηνών,

Β. Ανδριάνα Σαμοήλη που εισήχθη δεύτερη στο μαθηματικό
Τμήμα του καποδιστριακού πανεπιστημίου

Γ. Εγγλέζο στράτο και

Δ. Στέφανο Τοκατλίδη
που εισήχθησαν πρώτοι
στο παιδαγωγικό τμήμα δημοτικής εκπαίδευσης πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Κατά την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Φάρου Τυφλών βραβεύτηκαν και τα τέσσερα παιδιά. Ο σύλλογος Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής Τυφλών Ιεροψαλτών που βράβευσε το Γιώργο Μπακογιάνη, Του Εύχεται, όπως και στα υπόλοιπα παιδιά, καλή επιτυχία στις σπουδές τους και, όταν αποφοιτήσουν,  να προσφέρουν τις γνώσεις τους στο χώρο των τυφλών, που τις έχει τόσο ανάγκη.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Το πανελλήνιο Βήμα Αναπήρων σας ενημερώνει ότι τη Δευτέρα 14.1.2013 κυρώθηκαν οι τελευταίες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου από τη Βουλή των Ελλήνων. Δυστυχώς παρά τις υποσχέσεις περί εξαιρέσεως όλων των βαριά αναπήρων από τις περικοπές των συντάξεών τους, εξαιρέθηκαν μόνο οι βαριά ανάπηροι συνταξιούχοι του Δημοσίου και όχι των άλλων ταμείων αρμοδιότητας του υπουργείου εργασίας. Επειδή η διάκριση αυτή είναι εντελώς αυθαίρετη και αντισυνταγματική, γιατί δεν μπορείς από τον συνταξιούχο που υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας να κόβεις τη σύνταξή του και να εξαιρείς το συνταξιούχο του δημοσίου, που έχουν την ίδια αναπηρία,
Καλούμε την κυβέρνηση να τηρήση τις υποσχέσεις της και να εξαιρέση το συντομότερο δυνατό και τους βαριά αναπήρους ασφαλισμένους του υπουργείου Εργασίας από τις περικοπές των συντάξεών τους.
 

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

γέρων Δοσίθεος μοναχός

Ο πατήρ Δοσίθεος ήταν από την Αττάλεια της μικράς Ασίας. Έμεναν μαζί με τους δικούς του δίπλα στο γήπεδο της Αττάλειας. Ο πατέρας του είχε καφενείο. Ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τον πατέρα του και τη μητρυιά του. Εκεί που ήταν άρχοντες στον τόπο τους, ξεκίνησαν από το μηδέν. Έζησαν με μεγάλη φτώχια και ανέχεια σε προσφυγικά σπίτάκια στην περιοχή των σφαγίων, που αργότερα ονομάστηκε Ταύρος.  Ο γέροντας Εισήχθη αμέσως στον Οίκο Τυφλών της Καλλιθέας, που λίγα χρόνια πριν είχε ιδρυθεί από τους μεγάλους Έλληνες συγγραφείς και ποιητές Δημήτρη Βικέλα και Γεώργιο Δροσίνη.
Η μητέρα του λυπήθηκε πολύ από την αρρώστεια και την τύφλωση του παιδιού της. Η λύπη της ήταν τόσο μεγάλη που ύστερα από λίγο αρρώστησε και η ίδια και πέθανε. Ο μικρός Παντελής σε ηλικία δέκα ετών εισήχθη Στον Οίκο Τυφλών της Καλλιθέας, όπου έμαθε τα πρώτα γράμματα και τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Εκεί που διακρίθηκε ιδιαίτερα ήταν στη μουσική. Η Εκκλησία της σχολής δεν υπήρχε τότε και ο Παντελής πήγαινε μαζί με άλλους και Εκκλησιαζόταν σε άλλη Εκκλησία ακούγοντας τον πρωτοψάλτη Σταυρίδη, που ήταν και αυτός από τις χαμένες πατρίδες και ήταν γνήσιος εκφραστής της βυζαντινής παραδόσεως. Τότε δεν υπήρχε γραφή τυφλών για βυζαντινή μουσική και ο Παντελής επιστράτευσε όλες του τις δυνάμεις για να μεταφέρει τη γραφή των βλεπόντων στη γραφή των τυφλών. Ήταν μεγαλοφυής και κατόρθωσε το έργο αυτό να το ολοκληρώσει. Ένας άλλος στη θέση του θα είχε παραιτηθή από μια τέτοια εργώδη προσπάθεια. Ο Γέροντας όμως αγωνίσθηκε πολύ και το έφερε εις πέρας. Η παραίτησι για το Γέροντα από τέτοια μεγάλα έργα ήταν αδιανόητη. Σε ηλικία 18 ετών έφυγε για το Άγιον όρος. Εκεί διακρίθηκε ιδιαιτέρως ως διδάσκαλος, ως άριστος εκτελεστής, ως μελοποιός. Εκεί εκάρη μοναχός και έλαβε το όνομα Δοσίθεος. Αλλά και μετά την αναχώρησή του από το Όρος δεν διέκοψε επικοινωνία, αλλά συνέχισε να πηγαίνει ιδιαιτέρως την Εορτή της Αναλήψεως και να ψάλλει τα όμορφα δοξαστικά του Ιακώβου Πρωτοψάλτου και άλλα μαθήματα δικά του και άλλων διδασκάλων , μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ακόμη όταν πηγαίνω στο Όρος βρίσκω ηλικιωμένους γέροντες που μιλούν με απεριόριστο σεβασμό για τον γέροντα. Στην εισήγησή μου αναφέρω τις μαρτυρίες δύο γερόντων μαθητών του κορυφαίων ιεροψαλτών από τις αδελφότητες των Θωμάδων και των Δανιηλαίων. Στο Άγιον Όρος τελειοποίησε το σύστημα βυζαντινής γραφής BRAILLE και έγραψε πολλά μέλη σ’ αυτό.
Η επιστροφή του στην Αθήνα, συνέπεσε με τα δύσκολα χρόνια του β παγκοσμίου πολέμου, της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου πολέμου. Ο γέροντας μιλούσε για τα δύσκολα και φτωχά αυτά χρόνια, που ήταν συνέχεια των πρώτων χρόνων της προσφυγιάς του. Η πείνα ήταν μεγάλη και ο κόσμος πέρασε πολύ δύσκολα. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι το Πάσχα του 1942 όσοι είχαν να φάνε, αντί για τον πασχάλιο αμνό έφαγαν χορτόπιτα. Πολλοί ήταν εκείνοι που έψαχναν στα σκουπίδια για να φάνε έστω και μια φλούδα πορτοκαλιού. Ό γέροντας τότε έμενε σε προσφυγικές παράγκες της περιοχής των σφαγίων. Εργαζόταν ως ιεροψάλτης και με τα λιγοστά χρήματα που λάμβανε κάλυπτε τις βασικές του ανάγκες. Επειδή έγραφε διαρκώς και δεν επαρκούσαν τα χρήματα να αγοράζει συνεχώς χαρτί, προσπαθούσε να εξοικονομήσει περιορίζοντας και αυτά τα περιθώρια των βιβλιίων. Την πρώτη σειρά των βιβλίων του τα έγραψε αναπτύσσοντας ένα δικό του σύστημα συντομογραφίας για να εξοικονομεί χώρο. Η σύλληψή του για τη συντομογραφία είναι και αυτή πρωτότυπη και εντυπωσιάζει. Ο γέροντας ήταν αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος ως μηδέν έχων και τα πάντα κατέχων. Όταν ο Παναγιώτης Στυλιανόπουλος δημιούργησε ένα μικρό τυπογραφείο για τυφλούς, ο Γέροντας τον βοήθησε οικονομικά από το υστέρημά του στο στήσιμο του τυπογραφείου αυτού. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι ο Παναγιώτης Στυλιανόπουλος είχε πέσει από οικοδομή και είχε μείνει ανάπηρος των κάτω άκρων. Έμνε στο άσυλο ανιάτων που βρίσκεται στην περιοχή Πατησίων και εκεί ασχολείτο με έργο κοινωνικό, γράφοντας με τα χέρια του βιβλία για τυφλούς μαθητές και φοιτητές. Όταν ο πατήρ Δοσίθεος έμαθε το σημαντικό του έργο, το ενίσχυσε με όλες του τις δυνάμεις ακόμα δίνοντας και χρήματα από το υστέρημά του. Τότε γράφτηκαν τα πρώτα βιβλία των τυφλών για μαθητές γυμνασίου, αφού το κράτος δεν είχε καμιά φροντίδα για την υπόθση αυτή.
Ανέφερα πιο πάνω ότι κάθε Πέμπτη ο Γέροντας πήγαινε στη βιβλιοθήκη της Μαρίας Κωσταντοπουλου και έρραβε και εκεί βιβλία.

Δίδασκε πολλούς Μαθητές τη βυζαντινή μουσική δωρεάν με αντάλλαγμα την υπαγόρευση εκκλησιαστικών και μουσικών κειμένων βυζαντινής μουσικής. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε γράφοντας βιβλία. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τα τυπογραφεία, ούτε οι εκτυπωτές, ούτε καν οι γραφομηχανές. Γραφομηχανή ο γέροντας απέκτησε τα τελευταία του χρόνια. Έγραφε λοιπόν με πινακίδα, μέσα στην οποία περνούσε το χαρτί και το τρυπούσε με ένα σουβλί που λεγόταν κέντρο. Έτσι έγραφα και εγώ τα πρώτα χρόνια τους νόμους και το Σύνταγμα. Η διαδικασία αυτή ήταν ιδιαιτέρως επίπονη και αργή. Ατελείωτες ώρες και ημέρες και μήνες και χρόνια, ο γέροντας με τους μαθητές του, έγραφε βιβλία για τον εαυτό του και για τους τυφλούς. Η μεγαλύτερή του χαρά ήταν να εξυπηρετεί τυφλούς Ιεροψάλτες, που εκείνη την περίοδο είχαν πολύ μεγάλες ελλείψεις. Με τον τρόπο αυτό τον γνώρισα και εγώ, όταν χρειάστηκα να μου δώσει κάποια κείμενα που δεν είχα, για να μπορέσω να ψάλω στο πανηγύρι του χωριιού μου. Θαυμάζω την εργατικότητα του γέροντα, που εργαζόταν μέχρι το τέλος της ζωής του, θαυμάζω και την αφοσίωση των μαθητών και λοιπών εθελοντών που του υπαγόρευαν ατελείωτες ώρες τα κείμενα και τα μέλη για τους τυφλούς, ώστε ο Γέροντας να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο μουσικό και πεζό έργο.
Το τελευταίο έργο του ήταν τα παραλειπόμενα του Τριωδίου. Ενώ ήταν άρρωστος και οι δυνάμεις του τον είχαν σε μεγάλο βαθμό εγκαταλείψει, συνέχισε να μελοποιεί το τριώδιο, που αποτελεί το κύκνιο του άσμα.
Ο γέροντας ήταν ο άνθρωπος που κατά το τριαδικόν τροπάριον ενώ ζούσε επί γης εις όλην του την ζωή <εις ουρανόν την καρδίαν είχε και αγγελικήν εμιμήθη τάξιν…

  Μεταξύ των μαθητών του είναι οι διαπρεπέστεροι αγιορείτες ιεροψάλτες Θωμάδες και Δανιηλαίοι. Είναι τιμή και καύχημα για μας τους τυφλούς να ακούμε τους διακεκριμένους αυτούς πατέρες από τους γνησιότερους εκφραστές της Βυζαντινής μουσικής παράδοσης να αναφέρονται σε κάθε ευκαιρία με σεβασμό στον τυφλό δάσκαλό τους.
  Στις 6 Οκτωβρίου 2002 ημέρα Κυριακή το πρωί άκουσα την εκπομπή του Λυκούργου Αγγελόπουλου. Ημέρα μνήμης του Αποστόλου Θωμά μεταδόθηκε εκπομπή με την αδελφότητα των Θωμάδων ηχογραφημένη το 1980. Ο πατήρ λοιπόν Θωμάς είπεν ότι ο κατ' εξοχήν δάσκαλός τους των Θωμάδων ήταν ο πατήρ Δοσίθεος ο τυφλός. Αυτός είναι ο δάσκαλός μας. Αυτός εμελοποίησε για τους Θωμάδες την εκλογή από τον πολυέλεο «Ευπρέπειαν ενεδύσατο αλληλούια». Πολλές φορές το συναντούσα και δεν ήξερα γιατί το είχε μελοποιήσει ο γέροντας. Παρόμοια αναφορά έκανε από ραδιοφώνου και ο πατήρ Ακάκιος της αδελφότητας των Δανιηλαίων στο συνέδριο ιεροψαλτών που έγινε το 2000 στο οποίο ανέφερε πως δάσκαλος του ήταν ο τυφλός πατήρ Δοσίθεος. Ο γέροντας υπήρξε ταπεινός και δεν τα έλεγε αυτά. Γι' αυτό τα μαθαίνω λίγα-λίγα και εκ των υστέρων.
  Πόσο σπουδαίος μελοποιός υπήρξε ο πατήρ Δοσίθεος φαίνεται εκ του ότι του ανέθεσαν στο άγιον όρος κατόπιν εντολής της μεγίστης Λαύρας να μελοποιήσει την ακολουθία του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου με τα δοξαστικά κατά το αγιορείτικο ύφος. Επίσης μελοποίησε κατόπιν της ίδιας εντολής τον Πολυέλεο αφιερωμένο στον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη «Της δεήσεώς μου. Αλληλούια».  Χαρακτηριστικά αναφέρω πως όταν στη Μονή Συνεών του νέου Θεολόγου Καλάμου Αττικής έψαχναν μελοποιό για την ακολουθία του Οσίου Συνεών, με τα δοξαστικά αργά κατά το ύφος Ιακώβου Πρωτοψάλτου, κατέληξαν στον πατέρα Δοσίθεο. Είναι συγκινητικό τη νύκτα της αγρυπνίας του Οσίου 11 προς 12 Οκτωβρίου να ακούμε από ραδιοφώνου την ευχαριστήριο αναφορά, αιωνία η μνήμη Δοσιθέου Μοναχού του μελοποιήσαντος επιτυχώς την ακολουθία του Οσίου. Ο Πατήρ Γεράσιμος ο Μικραγιαννανίτης, ο μέγας αυτός υμνογράφος της ορθοδόξου Εκκλησίας, για να τον τιμήσει για τη μουσική του προσφορά συνέταξε και του χάρισε την ακολουθία του Οσίου Δοσιθέου, του οποίου το όνομα έφερε ο γέροντας, η μνήμη αυτού 13 Αυγούστου.

Τη δεκαετία του 1960 με τη βοήθεια του αδελφού του κατόρθωσε να αποκτήσει ένα μικρό διαμέρισμα 26 τετραγωνικών στα Πατήσια, όπου και έμενε. Ο ίδιος έλεγε πως όταν εγκαταστάθηκε στο μικρό αυτό σπίτι, αισθάνθηκε πως ήταν καλύτερος από βασιλιά. Όταν τον ρωτούσαμε πως είναι, έλεγε: Δόξα το Θεό, περνώ καλύτερα από το Βασιλιά.

Το 1945 στα εγκαίνια ενός ναού στη Σαλαμίνα γνώρισε το μαθητή του Γιάννη Περδικούρη, που είχε τυφλωθεί από ατύχημα σε μεγάλη ηλικία. Ήταν απαρηγόρητος για το ατύχημά του αυτό. Ο γέροντας τον εμψύχωσε, του έδωσε θάρρος για τη ζωή,  τον δίδαξε τη γραφή των τυφλών και του έμαθε και βυζαντινή μουσική. Ο μαθητής αυτός υπό την καθοδήγησή του έγραψε και πολλά μουσικά μαθήματα στη γραφή των τυφλών και διακόνησε τα αναλόγια της Σαλαμίνας για 50 περίπου χρόνια, μέχρι το έτος 1995, που κοιμήθηκε. Ο γέροντας δίδαξε και μας βυζαντινή μουσική, που είχαμε ξεκινήσει στον Οίκο Τυφλών με το σύστημα Χρυσαφίδη. Η διαφορά είναι πως όταν έμαθα το σύστημα του Γέροντα μπορούσα να διδάσκω με ευχέρεια βλέποντες μαθητές, να γράφω ό,τδήποτε μάθημα ήθελα καθ’ υπαγόρευσι βλεπόντων με απόλυτη πιστότητα. Π.χ. τους ειρμούς του ειρμολογίου Ιωάννου Πρωτοψάλτου τους έγραψα καθ’ υπαγόρευσι της γυναίκας μου και των δυο υιών μου όταν αυτοί ήταν σε ηλικία 8 ετών και πριν οι ίδιοι μάθουν μουσική.

Ο γέροντας ήταν άνθρωπος του Θεού. Όταν ερχόταν στο σπίτι μου μας έδινε τέτοιες συμβουλές, που αισθανόμαστε την παρουσία του ίδιου του Θεού ανάμεσά μας. Μας έδινε δύναμη στον αγώνα μας στο μεγάλωμα των παιδιών μας. Ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος. Δεν έλειπε από το στόμα του το αστείο και ο αισιόδοξος λόγος. Μας εμψύχωνε και μας έδινε θάρρος και κουράγιο για τη ζωή. Ήταν πάντα διακριτικός. Ποτέ δεν ζητούσε κάτι για τον εαυτό του. Ποτέ δεν ήθελε να κουράσει κάποιον με τα δικά του ζητήματα. Μέχρι τέλους μελοποιούσε ύμνους. Ενώ ήταν άρρωστος, συνέχιζε να μελοποιεί πα΄ρα τα προβλήματα της υγείας του. Για μικρό διάστημα εισήχθη στο νοσοκομείο των κληρικών των Πατησίων. Τότε οι φίλοι του συνέρρεαν αθρόα και σχημάτιζαν βάρδιες για να του συμπαρασταθούν. Κοιμήθηκε την 29 Μαρτίου 1991 την Παρασκευή της Εβδομάδος των Βαϊων. Την επομένη Σάββατο του Λαζάρου το σεπτό του λείψανο κηδεύτηκε στο Μοναστήρι το Αγίου Στεφάνου. Επειδή ήμουν παρών στη νεκρώσιμη ακολουθία, έμεινα κατάπληκτος.
Αυτός δεν ήταν θάνατος, ήταν ζωή, δεν ήταν λύπη, ήταν χαρά. Απηχούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ακολουθίας στ’ αυτιά μου τα λόγια του πρωινού Ευαγγελίου της εορτής του Λαζάρου:
εγώ ειμι η ανάστασις καί η ζωή.
ο πιστεύων εις εμέ, κάν αποθάνη, ζήσεται· καί πάς ο ζών καί πιστεύων εις εμέ ου μή αποθάνη εις τόν αιώνα.
Μου εφαίνετο ως Όλοι μας σύμφωνα και με το απολυτίκιο της ημέρας να ήμαστε έτοιμοι να ψάλλουμε το ωσαννά στο νικητη του θανάτου φέροντες τα της νίκης σύμβολα.
Αλλά και της επικείμενης Αναστάσεως του Κυρίου το <Χριστός ανέστη> Προοιμιαζόταν στα αυτιά μας, που χάρισε τοις εν τοις μνήμασι την αιώνιον ζωήν. Τότε κατενόησα περισσότερο τα λόγια του Κυρίου ότι <ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται, αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν>.
Και τώρα η παρουσία του γέροντος είναι ζωντανή στη ζωή μας. Ο γέροντας ζη ανάμεσά μας και μας ευλογεί και μας βοηθά. Θεωρώ, αγαπητέ μας Πάτερ Εφραίμ, και τη δική σας γνωριμία και βοήθεια πως είναι απόροια των ευχών και ιδιαιτέρων ευλογιών του γέροντα.
  Εύχομαι ολόψυχα δι’ ευχών του Γέροντος Δοσιθέου και του Γέροντος Εφραίμ να ολοκληρωθούν οι προσπάθειές μας για τη γραφή από BRAILLE σε βλεπόντων και από βλεπόντων σε BLAILLE.
18 Φεβρουαρίου 2011

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Μιχελάκης για μετεγγραφές αναπήρων

Η άδικη μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία στο θέμα των μεταγραφών
Ερώτηση τού βουλευτή Επικρατείας τής Νέας Δημοκρατίας, κυρίου Ιωάννη Μιχελάκη, τής 28ης Δεκεμβρίου 2012, προς τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κύριο Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, σχετικά με την άδικη μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία στο θέμα των μεταγραφών.
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ιωάννης Μιχελάκης
Βουλευτής Επικρατείας - Νέα Δημοκρατία
Αθήνα, 28 Δεκεμβρίου 2012
Ερώτηση
Προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο
Θέμα: «Η άδικη μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία στο θέμα των μετεγγραφών»


Κύριε Υπουργέ,
Οι φοιτητές και σπουδαστές με αναπηρία ή που έχουν γονείς ή αδέλφια άτομα με αναπηρία έχουν εκφράσει κατ’ επανάληψη προς την πολιτεία την εύλογη και δικαιολογημένη διαμαρτυρία τους για την ανεπαρκή κάλυψη των αναγκών τους στο θέμα των μετεγγραφών.
Πιο συγκεκριμένα η ισχύουσα νομοθεσία αγνοεί τις ανάγκες των οικογενειών ατόμων με συγκεκριμένες μορφές βαριάς αναπηρίας, όπως η νοητική στέρηση, το σύνδρομο down, η εγκεφαλική παράλυση και ο αυτισμός.
Παράλληλα δεν προστατεύονται οι γονείς με σοβαρές και μόνιμες αναπηρίες και χρόνιες παθήσεις όπως μεταμοσχευμένοι συμπαγών οργάνων, θαλασσαιμικοί, καρκινοπαθείς, ινσουλινοεξαρτώμενοι, πάσχοντες από βαριά ψυχική αναπηρία και κυστική ίνωση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί φοιτητές, οι οικογένειες των οποίων αντιμετώπιζαν τα εν λόγω σοβαρά προβλήματα υγείας, υποχρεώθηκαν κατά το παρελθόν να διακόψουν ή ακόμη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους σε άλλη πόλη, αδυνατώντας να παραμείνουν μακριά από την οικογενειακή τους εστία.
Επίσης είναι γνωστό ότι τη βασική ευθύνη για τη φροντίδα των ατόμων με τις ανωτέρω βαριές και πολλαπλές αναπηρίες την έχει η ίδια η οικογένεια με αποτέλεσμα πολύ συχνά ο ένας από τους δύο γονείς να αδυνατεί να εργαστεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ήδη συρρικνωμένο οικογενειακό τους εισόδημα.
Όμως η τροπολογία περί μετεγγραφής φοιτητών που πρόκειται σε λίγες ημέρες να έλθει προς συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής δεν τροποποιεί ουσιωδώς το υφιστάμενο καθεστώς με αποτέλεσμα να παραμένουν απροστάτευτοι τόσο οι ανωτέρω φοιτητές όσο και οι οικογένειες τους.
Αναμφίβολα τα άτομα με αναπηρία 67% και άνω, καθώς επίσης οι φοιτητές και σπουδαστές που έχουν τον ένα ή και τους δύο γονείς ή αδελφό με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω θα πρέπει να έχουν δικαίωμα μετεγγραφής στον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους χωρίς διακρίσεις ή εξαιρέσεις ανάλογα με την κατηγορία της αναπηρίας.
Περαιτέρω η θέσπιση εισοδηματικού κριτηρίου για τη θεμελίωση δικαιώματος μετεγγραφής φοιτητών και σπουδαστών με αναπηρία ή με γονείς με αναπηρία είναι τουλάχιστον ατυχής, γιατί αγνοεί προκλητικά τις ανθρώπινες ανάγκες των εν λόγω οικογενειών, που δεν είναι άλλες από την καθημερινή στήριξη της οικογένειας σε πρακτικό και ψυχικό επίπεδο.
Επειδή θεμελιώδης υποχρέωση της πολιτείας είναι η παροχή ίσων ευκαιριών στα άτομα με αναπηρία και η διασφάλιση υπέρ αυτών της απρόσκοπτης πρόσβασής τους στη γνώση,
Επειδή κατά γενική ομολογία το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις μετεγγραφές φοιτητών δεν καλύπτει επαρκώς τις πραγματικές ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.
Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτάσθε κ. Υπουργέ:
Ποια είναι η θέση σας για το ανωτέρω ζήτημα;
Ποια μέτρα θα λάβετε για την αποκατάσταση της υφιστάμενης αδικίας εις βάρος πολλών κατηγοριών ατόμων με αναπηρία που δεν καλύπτονται από το ισχύον καθεστώς μετεγγραφών;

Ο ερωτών Βουλευτής
Ιωάννης Μιχελάκης
Το πανελλήνιο βήμα αναπήρων συγχαίρει το βουλευτή κύριο Μιχελάκη για την πρωτοβουλία του αυτή και εύχεται να επικρατήσει λογική και τελικά να επιτραπούν ελεύθερα, όπως γινόταν μέχρι σήμερα,  οι μετεγγραφές των αναπήρων και των μελών των οικογενειών τους.
Αφήστε, κύριοι του Υπουργείου τα κριτήρια οικονομικά και άλλα για τους αναπήρους και τα μέλη των οικογενειών τους, που προστατεύονται τόσο από το σύνταγμα της χώρας όσο και από τη διεθνή συνθήκη των ηνωμένων εθνών για τα δικαιώματα των αναπήρων, που ενσωματώθηκε και στη χώρα μας με το νόμο 4074 του 2012 και έχει αυξημένη ισ΄χυ. Η αναπηρία τους φθάνει και περισσεύει.