Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017

Εγκύκλιος ΕΦΚΑ περί απασχόλησης συνταξιούχων λόγω γήρατος - εξαίρεση συνταξιούχων αναπηρίας


 Εγκύκλιος ΕΦΚΑ περί απασχόλησης συνταξιούχων λόγω γήρατος - εξαίρεση συνταξιούχων αναπηρίας
Δημοσιεύθηκε η Εγκύκλιος ΕΦΚΑ «Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016 περί απασχόλησης συνταξιούχων λόγω γήρατος», που εξαιρεί τους συνταξιούχους αναπηρίας. Αναμένεται αναλυτική ερμηνεία των επιμέρους διατάξεων του εν λόγω άρθρου από το ΥΠΕΚΑΑ.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΕΦΚΑ
Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης
ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΔΙΕΥΘΥΝΣH ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
Ταχ. Δ/νση: Ακαδημίας 22, Τ.Κ. 10671 Αθήνα
Πληροφορίες: Μ. Κουτσοπούλου, Κ. Παναγιώτου
Τηλέφωνο: 210/3729785, 3729652
e-mail: d.sintaxeon@efka.gov.gr
FAX: 2103633666
Αθήνα, 19.9.2017
Αριθμ. Πρωτ. ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ
Σ78/15 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ.:33
ΠΡΟΣ:
1. Τους αποδέκτες του Πίνακα Α΄
2. Το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής, Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γενική Διεύθυνση Κοινωνικής Ασφάλισης, Σταδίου 29, Τ.Κ. 10110 Αθήνα
3. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, Κάνιγγος 29, Τ.Κ. 10110 Αθήνα
4. Το ΕΤΕΑΕΠ, Γραφείο Διοικητή, Φιλελλήνων 13 – 15, Τ.Κ. 105 57 Αθήνα
5. Την Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε., Δ/νση Λειτουργίας & Υποστήριξης, Εφαρμογών, Υποδιεύθυνση: Υποστήριξης Πελατών, Λυκούργου 10, Τ.Κ. 10551Αθήνα
5. Υποομάδα Έργου Συντάξεων ΕΦΚΑ, Πατησίων 12, Τ.Κ. 10677 Αθήνα
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
«Ίριδα», Κολοκοτρώνη 4, Τ. Κ. 10561 Αθήνα
ΘΕΜΑ: «Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016 περί απασχόλησης συνταξιούχων λόγω γήρατος.»
Σας κοινοποιούμε τις διατάξεις του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016 (ΦΕΚ Α΄85) «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας?Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού?συνταξιοδοτικού συστήματος?Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις», με τις οποίες ρυθμίζεται το ζήτημα της απασχόλησης των συνταξιούχων λόγω γήρατος. Αναμένοντας αναλυτική ερμηνεία των επιμέρους διατάξεων του εν λόγω άρθρου από το ΥΠΕΚΑΑ, προς το παρόν, προκειμένου να διεκπεραιωθούν οι αιτήσεις συνταξιοδότησης που έχουν κατατεθεί από 13.5.2016 και μετά από ασφαλισμένους οι οποίοι δηλώνουν ότι συνεχίζουν εργαζόμενοι, είτε κατά την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησής τους είτε μεταγενέστερα, διευκρινίζουμε τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΛΥΠΤΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ-ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
1. Το νέο νομοθετικό πλαίσιο καταλαμβάνει:
τους συνταξιούχους εξ ιδίου δικαιώματος (λόγω γήρατος) -όπως ορίζεται στο άρθρο 2 του Ν.4387/2016 «Εννοιολογικοί προσδιορισμοί»-
α) του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων που περιγράφονται στην παρ. 3 του άρθρου 4 του νόμου αυτού, δηλαδή αυτούς οι οποίοι:
• υπάγονται στις διατάξεις των νόμων 1897/1990 (Α΄ 120) και 1977/1991 (Α΄ 185),
• δικαιούνται πολεμική σύνταξη ή σύνταξη αναπήρου οπλίτη ειρηνικής περιόδου ή σύνταξη Εθνικής Αντίστασης Ο.Γ.Α. ή ανασφάλιστου Αγωνιστή Εθνικής Αντίστασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.δ. 168/2007 (Α΄ 209), του Π.δ. 169/2007 (Α΄ 210) και των άρθρων 22 και 27 του Ν. 1813/1988 (Α΄243),
• τους λογοτέχνες ? καλλιτέχνες που δικαιούνται σύνταξη από το Δημόσιο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 3075/2002 (Α΄ 297),
• λαμβάνουν προσωπική σύνταξη,
• δικαιούνται σύνταξη λόγω ανικανότητας ή λόγω θανάτου που προήλθε πρόδηλα και αναμφισβήτητα εξαιτίας της υπηρεσίας και ένεκα ταύτης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 169/2007 σε συνδυασμό και με αυτές του Π.δ. 168/2007
β) όλων των φορέων, ταμείων, κλάδων ή λογαριασμών που εντάσσονται στον Ε.Φ.Κ.Α., βάσει του άρθρου 53 του Ν.4387/2016,
οι οποίοι είτε αποκτούν ιδιότητα ή δραστηριότητα είτε αναλαμβάνουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα ή σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α. (σύμφωνα με τις γενικές ή ειδικές ή καταστατικές διατάξεις που ίσχυαν μέχρι 31/12/2016 στους εντασσόμενους στον ΕΦΚΑ φορείς ασφάλισης ή το Δημόσιο)-χωρίς να εξετάζεται εάν προκύπτει εισόδημα-
i. είτε καθίστανται συνταξιούχοι από την 13/5/2016 και μετά, ημερομηνία έναρξης ισχύος της διάταξης, ανεξάρτητα από την ημερομηνία ανάληψης της εργασίας/δραστηριότητας (σχετική η αριθμ. 531/2008 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους)
ii. είτε είχαν ήδη ημερομηνία έναρξης συνταξιοδότησης μέχρι την ανωτέρω ημερομηνία και ανέλαβαν εργασία/ δραστηριότητα από την ανωτέρω ημερομηνία και μετά.
Σύμφωνα δε με την παρ. 3, υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις το νέο καθεστώς απασχόλησης συνταξιούχων αφορά και τα πρόσωπα της παρ. 2 του άρθρου 2 του Ν. 3833/2010, δηλαδή:
• τα αιρετά όργανα Ο.Τ.Α.,
• τους διοικητές, υποδιοικητές, προέδρους, αντιπροέδρους και τα μέλη των συλλογικών οργάνων διοίκησης των Ν.Π.Δ.Δ.,
• τους προέδρους, αντιπροέδρους και τα μέλη των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών,
• τους προέδρους, αντιπροέδρους, διευθύνοντες συμβούλους και τα μέλη διοικητικών συμβουλίων, καθώς και το πάσης φύσεως προσωπικό των Ν.Π.Ι.Δ. που ανήκουν στο κράτος ή επιχορηγούνται τακτικά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό ή είναι δημόσιες επιχειρήσεις κατά την έννοια των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 1 του ν. 3429/2005 (εξαιρούνται οι εταιρείες που υπάγονται στο Κεφάλαιο Β΄ του ν. 3429/2005, εφόσον το Δημόσιο ή τα νομικά πρόσωπα των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 1 του ίδιου νόμου, κατέχουν μόνα ή από κοινού ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου μικρότερο του πενήντα τοις εκατό (50%), οι Τράπεζες, καθώς και οι εταιρείες, στις οποίες το Δημόσιο, αν και πλειοψηφών μέτοχος, δεν ασκεί τη διοίκηση και διαχείρισή τους).
2. Οι ρυθμίσεις του άρθρου 20 δεν εφαρμόζονται στους συνταξιούχους:
α) με ημερομηνία έναρξης συνταξιοδότησης και ανάληψης εργασίας ή αυτοαπασχόλησης πριν από τις 13.5.2016, για τους οποίους εξακολουθεί να εφαρμόζεται το προγενέστερο του ν.4387/2016 νομοθετικό πλαίσιο για την απασχόληση συνταξιούχων, όπως ισχύει κατά περίπτωση συνταξιούχου, με βάση τον φορέα συνταξιοδότησης και την παρασχεθείσα εργασία στο δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα ή τον ιδιωτικό τομέα ή την αυτοαπασχόληση πριν και μετά τη συνταξιοδότηση (άρθρο 63 ν.2676/1999, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 16 του ν.3863/2010, άρθρο 10 του ν.3865/2010, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 5γ του άρθρου 4 του ν.4151/2013, άρθρο 8 παρ. 14 του ν.2592/1998, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο πρώτο, παράγραφος Β, υποπαράγραφος Β, περίπτωση 1β του ν.4093/2012 και επεκτάθηκε στους φορείς κύριας ασφάλισης με το άρθρο 4 παρ. 2α του ν.4151/2013), οι καταστατικές διατάξεις των φορέων κύριας ασφάλισης αυτοαπασχολουμένων που προβλέπουν αναστολή σύνταξης σε περίπτωση που οι συνταξιούχοι αναλαμβάνουν εκ νέου εργασία ή αυτοαπασχόληση υπαγόμενοι στην ασφάλιση των εν λόγω φορέων, καθώς και οι καταστατικές διατάξεις των φορέων επικουρικής ασφάλισης που προβλέπουν αναστολή της επικουρικής σύνταξης κατ’ εφαρμογή της παρ. 4 του άρθρου 42 του ν.3996/2011).
β) οι οποίοι αναλαμβάνουν εργασία/δραστηριότητα για την οποία δεν προκύπτει υποχρέωση ασφάλισης στον ΕΦΚΑ, ακόμα και αν προκύπτει εισόδημα,
γ) λόγω ανικανότητας (αναπηρίας),
δ) λόγω θανάτου
Β. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
1. Καταβολή μειωμένης σύνταξης (κύριας και επικουρικής)
Όταν οι συνταξιούχοι στους οποίους εφαρμόζονται οι κοινοποιούμενες διατάξεις αναλαμβάνουν εργασία ή δραστηριότητα ή αποκτούν ιδιότητα υποχρεωτικώς υπακτέα στην ασφάλιση του Ε.Φ.Κ.Α., για όσο χρόνο απασχολούνται ή διατηρούν την ιδιότητα ή τη δραστηριότητα εξακολουθούν μεν να λαμβάνουν την κύρια και την επικουρική σύνταξή τους, αλλά το ακαθάριστο ποσό αυτών θα καταβάλλεται μειωμένο κατά 60%. Κατά το διάστημα αυτό για τον απασχολούμενο συνταξιούχο καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές, σύμφωνα με τις ειδικές προβλέψεις των οικείων διατάξεων του Ν. 4387/2016.
2. Αναστολή καταβολής σύνταξης
Ειδικά στην περίπτωση που οι ανωτέρω συνταξιούχοι αναλάβουν εργασία ή δραστηριότητα σε φορείς της Γενικής Κυβέρνησης αναστέλλεται η καταβολή τόσο της κύριας όσο και της επικουρικής σύνταξής τους για όσο χρόνο διαρκεί η παροχή της εργασίας τους ή των υπηρεσιών τους ή η δραστηριότητά τους.
Στο σημείο αυτό θέτουμε υπόψη σας ότι η Ελληνική Στατιστική Αρχή τηρεί Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης το οποίο περιλαμβάνει τους φορείς εκείνους οι οποίοι με βάση τα κριτήρια του νέου Κανονισμού της Ε.Ε. 549/2013 (Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών 2010 – European System of Accounts (ESA 2010)) χαρακτηρίζονται ως φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Το Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης είναι αναρτημένο στην κεντρική ιστοσελίδα της ΕΛΣΤΑΤ http://www.statistics.gr/el/statistics/-/publication/SELO8/-, και ενημερώνεται κατά περιόδους. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να ενημερώνεστε σε τακτά διαστήματα σχετικά με τη διατήρηση του χαρακτηρισμού των φορέων που είχαν περιληφθεί στο Μητρώο καθώς και για την ένταξη άλλων, ώστε, να εφαρμοστούν αντιστοίχως οι διατάξεις των παρ. 1 ή 2.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα θέματα που δεν αναλύονται στην προκείμενη εγκύκλιο και ρυθμίζονται από τις επιμέρους διατάξεις του κοινοποιούμενου άρθρου, θα σας κοινοποιηθεί η αναμενόμενη εγκύκλιος του ΥΠΕΚΑΑ.
Συν.: ΦΕΚ 85Α/2016 (σελ. 2187, 2197, 2198)

Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΑΚΑΛΕΞΗΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΝΟΜΗ:
1. Γραφείο Διοικητή
2. Γρ. Γεν. Δ/ντριας Απονομής Συντάξεων
3. Γρ. Γεν. Δ/ντριας Εξυπηρέτησης Ασφαλισμένων και Εργοδοτών
4. Γρ. Διευθύντριας Απονομής Συντάξεων

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
Π. ΚΑΤΩΠΟΔΗ
 

«Παράταση χορήγησης των συνταξιοδοτικών παροχών που έληξαν κατά τη διάρκεια αναμονής των ασφαλισμένων προς εξέτασή τους από τις υγειονομικές επιτροπές ΚΕ.Π.Α.».

 «Παράταση χορήγησης των συνταξιοδοτικών παροχών που έληξαν κατά τη διάρκεια αναμονής των ασφαλισμένων προς εξέτασή τους από τις υγειονομικές επιτροπές ΚΕ.Π.Α.».
Σχετ.: Η εγκύκλιος 13/2017.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ Σχόλιο πλαισίου κειμένουΣχόλιο πλαισίου κειμένου ΑΔΑ: 67ΩΘ465ΧΠΙ-ΖΧΠΗ υπογραφή δεν έχει επαληθευθεί ακόμηΥπεγράφη από INFORMATICS DEVELOPMENT AGENCY Χρόνος: 2017.08.22 13:08:20 +03'00' Αιτία: Θέση: Athens
Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης

ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ.: 32

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣH ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΜΗΜΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ Ταχ. Δ/νση: Αγ. Κων/νου 8 (10241) Πληροφορίες: Μ. Κουτσοπούλου Τηλ.: 2105215000 FAX: 2105230046 e-mail : d.sintaxeon@efka.gov.gr
Αθήνα, 21/8/ 2017

Αριθ. Πρωτ. Σ70/ 15
ΠΡΟΣ: 1. Τους Αποδέκτες του Πίνακα Α΄ 2. Την Η.ΔΙ.Κ.Α. Α.Ε. Δ/νση Λειτουργίας & Υποστήριξης Εφαρμογών Υποδιεύθυνση: Υποστήριξης Πελατών Λυκούργου 10, Τ.Κ. 10551Αθήνα 3. Υποομάδα Έργου Συντάξεων ΕΦΚΑ Πατησίων 12, Τ.Κ. 10677 Αθήνα
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: «Ίριδα», Κολοκοτρώνη 4, Τ. Κ. 10561 Αθήνα
Θ Ε Μ Α: «Παράταση χορήγησης των συνταξιοδοτικών παροχών που έληξαν κατά τη διάρκεια αναμονής των ασφαλισμένων προς εξέτασή τους από τις υγειονομικές επιτροπές ΚΕ.Π.Α.».
Σχετ.: Η εγκύκλιος 13/2017.
Σας κοινοποιούμε το με αρ. πρωτ. Φ.80000/οικ.28838/1235/27.6.2016 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΑΔΑ: Ψ7ΡΚ465Θ1Ω-ΨΥΜ), σχετικά με την εξάμηνη παράταση χορήγησης των συνταξιοδοτικών παροχών που έληξαν κατά τη διάρκεια αναμονής των ασφαλισμένων προς εξέτασή τους από τις υγειονομικές επιτροπές ΚΕ.Π.Α., σε συνέχεια των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 50 του Ν. 4430/2016 (Α΄205).
Έχοντας υπόψη όσα αναφέρονται στο ανωτέρω έγγραφο του ΥΠΕΚΑΑ και σε συνδυασμό με τις οδηγίες της εγκυκλίου 13/2017, διευκρινίζουμε ότι το εν λόγω δικαίωμα των

προσώπων που αναφέρονται στα στοιχεία α έως και ε αυτής της εγκυκλίου αφορά πλέον την παράταση των συνταξιοδοτικών παροχών που χορηγούνταν με αιτία την αναπηρία, οι οποίες εμφανίζονται στα μηχανογραφικά αρχεία με λήξη συνταξιοδότησης μέχρι την ημερομηνία έναρξης ισχύος της νέας ρύθμισης και από 1.7.2017 και μετά. Οι δικαιούχοι θα συνεχίσουν να λαμβάνουν το ποσό της παροχής που δικαιούνταν πριν από τη λήξη της για ορισμένο χρονικό διάστημα, όχι μεγαλύτερο από έξι συνεχείς μήνες. Σχόλιο πλαισίου κειμένουΣχόλιο πλαισίου κειμένου ΑΔΑ: 67ΩΘ465ΧΠΙ-ΖΧΠ
Η επανάληψη χορήγησης της εν λόγω παροχής είναι επιτρεπτή μόνο στην περίπτωση που έχει εκδοθεί απόφαση παράτασης του δικαιώματος που είχε λήξει για ορισμένο χρόνο και στη συνέχεια το δικαίωμα αυτό λήξει εκ νέου, με αποτέλεσμα να υφίσταται και πάλι εκκρεμότητα στα ΚΕΠΑ για υγειονομική κρίση. Αντίθετα, εάν δεν έχει μεσολαβήσει η έκδοση τέτοιας απόφασης και ο συνταξιούχος είχε ενταχθεί στους δικαιούχους των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 50 του Ν. 4430/2016, δεν δικαιούται διαδοχικά εκ νέου την εν λόγω παράταση. Εκτός αυτού, το δικαίωμα δεν παρέχεται γενικά στα πρόσωπα που αναφέρονται στο πεδίο των εξαιρέσεων της ανωτέρω σχετικής εγκυκλίου δεν (σελ. 3).
Τέλος, ως προς τις υπηρεσιακές ενέργειες εξακολουθούν να ισχύουν οι διαδικασίες που τηρούνταν από τους ασφαλιστικούς φορείς οι οποίοι εντάχθηκαν στον Ε.Φ.Κ.Α.
Συν.: α) Το με αρ. πρωτ. Φ.80000/οικ.28838/1235/27.6.2016 έγγραφο του ΥΠΕΚΑΑ
β) 2 υποδείγματα Απόφασης Διευθυντή

Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ Η ΑΝΑΠΛ. ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ
ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ
ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΤΤΑΛΙΑΛΗ ΙΩΑΝΝΑ ΓΑΤΗ-ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΑΚΑΛΕΞΗΣ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΝΟΜΗ: 1. Γραφείο Διοικητή 2. Γρ. Γεν. Δ/ντριας Απονομής Συντάξεων 3. Γρ. Γεν. Δ/ντριας Εξυπηρέτησης Ασφαλισμένων και Εργοδοτών 4. Γρ. Διευθύντριας Απονομής Συντάξεων
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
Π. ΚΑΤΩΠΟΔΗ
 

Χορήγηση ειδικής άδειας στους μόνιμους εκπαιδευτικούς Π.Ε & Δ.Ε., γονείς τέκνων με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή


  Χορήγηση ειδικής άδειας στους μόνιμους εκπαιδευτικούς Π.Ε & Δ.Ε., γονείς τέκνων με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή
Ενημέρωση σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 149 του Ν.4483/2017 (Φ.Ε.Κ.107 τ.Α΄/31-07-2017) αναφορικά με τη χορήγηση ειδικής άδειας στους μόνιμους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, γονείς τέκνων με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή.
26-09-2017
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Π.Ε. & Δ.Ε
ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΠΡΟΣ/ΚΟΥ Π.Ε. & Δ.Ε.
ΤΜΗΜΑΤΑ Β΄
Α. Παπανδρέου 37
151 80 Μαρούσι
Πληροφορίες : Χρύσα Μυλωνά(Π.Ε.)
Τηλ.: 210-344.31.31
e-mail: t09ppe2@minedu.gov.gr
Fax: 210-3442909
Πληροφορίες :Ισιδώρα Κασκαρίκα (Δ.Ε.)
Τηλ.: 210-344.24.17
e-mail: t09pde2n@minedu.gov.gr
Fax: 210-344.2365
Μαρούσι, 25-09-2017
Αρ. Πρωτ.: 158956/Ε2/ ΕΠΕΙΓΟΝ
ΠΡΟΣ:
1. Περιφερειακές Δ/νσεις Π.Ε. & Δ.Ε.
2. Διευθύνσεις Π/θμιας Εκπ/σης
3. Διευθύνσεις Δ/θμιας Εκπ/σης
4. Σιβιτανίδειο Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων
ΘΕΜΑ: «Ενημέρωση σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 149 του Ν.4483/2017 (Φ.Ε.Κ.107 τ.Α΄/31-07-2017) αναφορικά με τη χορήγηση ειδικής άδειας στους μόνιμους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, γονείς τέκνων με Δ.Α.Δ.».
Σας ενημερώνουμε ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 149 του Ν.4483/2017 (Φ.Ε.Κ.107 τ.Α΄/31-07-2017) αντικαταστάθηκε η παράγραφος 3 του άρθρου 50 του Ν.3528/2007(Φ.Ε.Κ.26 τ.Α΄/9-2-2007) Υπαλληλικού Κώδικα κλπ., ως εξής: «Η άδεια της προηγούμενης παραγράφου χορηγείται και σε υπαλλήλους που έχουν τέκνα που πάσχουν από βαριά νοητική στέρηση ή σύνδρομο Down, καθώς επίσης και σε υπαλλήλους με τέκνα που πάσχουν από Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (Δ.Α.Δ.) εφόσον αυτά είναι ανήλικα ή είναι ενήλικα αλλά δεν εργάζονται.».
Επιπλέον, σας γνωρίζουμε ότι για την ορθή εφαρμογή του εν λόγω νόμου έχει εκδοθεί η αριθμ. ΔΙΔΑΔ/Φ.69/94/οικ.27322/08-08-2017(ΑΔΑ:ΩΡ9Θ465ΧΘΨ-ΛΤΥ) εγκύκλιος του Υπουργείου Διοικητικής Ανασυγκρότησης, την οποία επισυνάπτουμε για ενημέρωσή σας.
Επισημαίνεται ότι η ανωτέρω άδεια των είκοσι δύο (22) ημερών ανά έτος χορηγείται και σε μόνιμους εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με τέκνα που πάσχουν από Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή (Δ.Α.Δ.) εφόσον αυτά είναι ανήλικα ή είναι ενήλικα αλλά δεν εργάζονται, κατόπιν προσκόμισης σχετικής γνωμάτευσης δημόσιου Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου ή παιδοψυχιατρικού τμήματος δημοσίου νοσοκομείου. Η άδεια αυτή χορηγείται ανεξαρτήτως του εάν τα τέκνα χρήζουν περιοδικής νοσηλείας, συνεπώς δεν χρειάζεται γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής. Για τη χορήγηση της άδειας σε εκπαιδευτικούς που έχουν ενήλικα τέκνα τα οποία πάσχουν Δ.Α.Δ. απαιτείται υπεύθυνη δήλωση του εκπαιδευτικού ότι το τέκνο δεν εργάζεται.
Η συνολική διάρκεια της άδειας αυτής δεν μπορεί να υπερβεί τις είκοσι δύο (22) εργάσιμες ημέρες ανά ημερολογιακό έτος, είτε πρόκειται για ένα πάσχον τέκνο ή για περισσότερα του ενός.
Η άδεια αυτή είναι με πλήρεις αποδοχές, ο χρόνος αυτής λογίζεται ως χρόνος πραγματικής δημόσιας υπηρεσίας και χορηγείται στον ένα γονέα. Αν και οι δύο γονείς είναι δικαιούχοι, λαμβάνουν από κοινού την άδεια, η διάρκεια της οποίας και για τους δύο δεν μπορεί να υπερβεί τον αριθμό των ημερών, όπως καθορίζεται στην προηγούμενη παράγραφο. Στην περίπτωση αυτή για τη χορήγηση της άδειας, ο γονέας εκπαιδευτικός πρέπει να υποβάλει κάθε φορά στο Σχολείο του σχετική αίτηση, δηλώνοντας υπεύθυνα, πόσες ημέρες της δικαιούμενης από κοινού άδειας έχει κάνει ήδη χρήση ο άλλος γονέας στην υπηρεσία που εργάζεται. Η άδεια χορηγείται στο γονέα εκπαιδευτικό, ανεξάρτητα αν ο άλλος γονέας δεν εργάζεται.
Ο συνολικός χρόνος της άδειας δεν εξαντλείται υποχρεωτικά. Τυχόν υπόλοιπο άδειας που δεν έχει ληφθεί δεν μεταφέρεται στο επόμενο έτος, ούτε καταβάλλεται αποζημίωση στον εκπαιδευτικό.
Για τη χορήγηση της άδειας αυτής θα πρέπει ο γονέας εκπαιδευτικός να υποβάλει αίτηση στο Σχολείο που υπηρετεί οργανικά ή με απόσπαση, προκειμένου να χορηγηθεί η άδεια από τον αρμόδιο Διευθυντή του Σχολείου.
Ειδικότερα, οι Διευθυντές Σχολείων, έχουν αρμοδιότητα να χορηγούν την ανωτέρω άδεια στους εκπαιδευτικούς της σχολικής μονάδας της οποίας προΐστανται, ενημερώνοντας αμελλητί τον οικείο Διευθυντή Εκπαίδευσης.

Η ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΕΥΔΟΚΙΑ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗ
Εσωτερική διανομή:
α) Γραφείο Υπουργού
β) Γραφείο Γενικού Γραμματέα
γ) Γενική Δ/νση Προσ/κού Π.Ε. & Δ.Ε.
δ) Δ/νση Διοίκησης Προσ/κού Π.Ε., Τμήμα Β΄
ε) Δ/νση Διοίκησης Προσ/κού Δ.Ε., Τμήμα Β΄

Πηγή: http://www.minedu.gov.gr/

 

«Ανάσα» για άνεργο δανειολήπτη με αναπηρία από το Ειρηνοδικείο Χανίων

 «Ανάσα» για άνεργο δανειολήπτη με αναπηρία από το Ειρηνοδικείο Χανίων
“Ανάσα” αποτέλεσε για έναν 51χρονο δανειολήπτη με αναπηρία η απόφαση του Ειρηνοδικείου Χανίων για “κούρεμα” του χρέους του κατά 41%.
Συγκεκριμένα πρόκειται για έναν 51χρονο άνεργο με αναπηρία, ο οποίος χρωστάει σε δύο τράπεζες συνολικά το χρηματικό ποσό των 40.327 ευρώ με μοναδικό μηνιαίο εισόδημα τη σύνταξη που λαμβάνει από τον ΟΓΑ 345,60 ευρώ.
Ο 51χρονος διαθέτει ως περιουσιακά στοιχεία μία κατοικία 126,00 τ.μ, ένα οικόπεδο 600 τ.μ κατά 50% δικής του κυριότητας σε χωριό του Δήμου Πλατανιά, ένα αγροτεμάχιο 6.300 τ.μ με ελιές, ένα αγροτεμάχιο 800 τ.μ με αμπέλι και να ΙΧΦ αυτοκίνητο πλήρους κυριότητας
Το Ειρηνοδικείο Χανίων, έχοντας υπόψη τα νέα οικονομικά στοιχεία που προέκυψαν (εύρεση εργασίας και μισθός ) αποφάσισε τη διάσωση κινητής και ακίνητης περιουσίας του και ρυθμίζει τα χρέη του αιτούντος, στα πλαίσια του άρθρου 8 παρ.2 του ν.3869/2010, με καταβολή μηνιαίας δόσης 289,85 ευρώ.

Πηγή: https://www.cretapost.gr/

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί: Όσα πρέπει να γνωρίζουν οι δανειολήπτες

Ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί: Όσα πρέπει να γνωρίζουν οι δανειολήπτες
newsbomb

Απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτήματα που απασχολούν μεγάλο αριθμό δανειοληπτών γύρω από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τους πλειστηριασμούς γενικότερα δίνουν οι ιδιες πηγές νομικών με γνώση της τραπεζικής πραγματικότητας.
Οι πλειστηριασμοί ακινήτων αφορούν στους στρατηγικούς κακοπληρωτές, αυτούς που διαθέτουν τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία που τους επιτρέπουν να αποπληρώσουν το δάνειο τους, αλλά συνειδητά επιλέγουν να μην το κάνουν, σε βάρος των τραπεζών και τελικά σε βάρος όσων πραγματικά αντιμετωπίζουν πρόβλημα» αναφέρουν νομικοί με γνώση της τραπεζικής πραγματικότητας. Παράλληλα τονίζουν οι ίδιες πηγές «δεν υπάρχει ούτε ένας συνεργάσιμος δανειολήπτης που να μη βρήκε ανταπόκριση από τις τράπεζες».
Πρακτικά οι πρώτοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και με βάση την προεργασία που θα πρέπει να προηγηθεί δεν μπορούν να γίνουν πριν το τέλος Νοεμβρίου 2017, ενώ όλες οι δικαστικές εγγυήσεις που έχει ένας δανειολήπτης διατηρούνται και βέβαια όσοι προστατεύονταν μέχρι σήμερα θα εξακολουθήσουν να προστατεύονται.
1. Πότε γίνεται πλειστηριασμός
Ο πλειστηριασμός εδώ και 150 χρόνια είναι η νόμιμη διαδικασία που προβλέπεται για την είσπραξη ενός χρέους όταν ο οφειλέτης δεν εξυπηρετεί οικειοθελώς τις υποχρεώσεις του. Πλειστηριασμό δεν κάνουν μόνον οι Τράπεζες ή το Δημόσιο, αλλά και οι ιδιώτες για να προστατεύσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους. Είναι μια απόλυτα νόμιμη διαδικασία είσπραξης των απαιτήσεων, που όμως αποτελεί το έσχατο μέσο, και το χρησιμοποιούν οι δανειστές μόνο όταν έχει αποκλειστεί κάθε περιθώριο να βρεθεί λύση, και αυτό συμβαίνει κατά κανόνα επειδή ο δανειολήπτης δεν είναι συνεργάσιμος. Διασφαλίζει το δανειστή, αλλά και τους συνεπείς δανειολήπτες.
2.Πώς εξασφαλίζεται ο οφειλέτης ότι είναι νόμιμη η διαδικασία του πλειστηριασμού;
Καταρχάς για να γίνει πλειστηριασμός θα πρέπει να υπάρχει βεβαιότητα ότι κάποιος οφείλει συγκεκριμένο ποσό και ότι αρνείται να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Ακριβώς για αυτό το λόγο ο νόμος προβλέπει συγκεκριμένες εγγυήσεις: Η Τράπεζα ή οι ιδιώτες, πριν κάνουν πλειστηριασμό, πρέπει να έχουν δικαστική απόφαση ή δικαστική διαταγή, που να δέχεται ότι ο οφειλέτης χρωστάει. Δεν μπορούν να κινηθούν αυθαίρετα.
Για να εκδοθεί αυτή η δικαστική απόφαση ή η δικαστική διαταγή έχει προηγουμένως λάβει έγκαιρα γνώση ο οφειλέτης ώστε να μπορεί να υπερασπίσει αποτελεσματικά τη θέση του. Δεν γίνεται ο πλειστηριασμός ξαφνικά. Συνήθως, πριν γίνει ο πλειστηριασμός περνάει ένας τουλάχιστον χρόνος, για να εκδοθεί η δικαστική απόφαση ή η διαταγή πληρωμής.
Στο διάστημα αυτό ο οφειλέτης μπορεί να αποδείξει ότι δεν χρωστάει ή ότι χρωστάει λιγότερο, και αν το αποδείξει και τον δικαιώσει το δικαστήριο, τότε δεν κινδυνεύει από πλειστηριασμό. Αν όμως οφείλει, τότε στο διάστημα αυτό μέχρι να εκδοθεί η απόφαση και να φτάσουμε στον πλειστηριασμό, έχει όλο το χρόνο στη διάθεσή του για να ζητήσει ρύθμιση των υποχρεώσεών του και να αποφύγει κάθε διαδικασία πλειστηριασμού.
Επίσης, και σε όλη τη διάρκεια της αναγκαστικής είσπραξης, δηλαδή από την ειδοποίηση, την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό, πάλι μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα 8 τουλάχιστον μηνών. Δηλαδή με βάση το δικαστικό μας σύστημα και όλες τις εγγυήσεις που υπάρχουν, ένας οφειλέτης έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή του (γύρω στο 1,5 έτος) για να επεξεργαστεί λύσεις. Μπορεί επίσης να ζητήσει από το δικαστήριο να ακυρωθεί η εκτέλεση εάν έχει γίνει κάποιο ουσιαστικό ή και τυπικό λάθος από το δανειστή.
Η Ελλάδα διαθέτει ένα δικαστικό και νομοθετικό πλαίσιο που διασφαλίζει πλήρως τους οφειλέτες. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει πλειστηριασμός χωρίς προηγούμενη δικαστική κρίση που θα κρίνει ότι κάποιος οφείλει και θα επιτρέπει τον πλειστηριασμό. Πρέπει σε όλους να είναι σαφές ότι για να φτάσουμε στον πλειστηριασμό σημαίνει ότι έχουν εξαντληθεί όχι μόνο τα περιθώρια συζήτησης, αλλά και κάθε άλλης λύσης από το ίδιο το δικαστήριο. Όταν υπάρχει μία δικαστική απόφαση που λέει ότι κάποιος χρωστάει και πρέπει να πληρώσει δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε.
3. Υπάρχει περίπτωση να αιφνιδιαστεί ένας οφειλέτης και να δει ξαφνικά ότι χάνει το σπίτι του στον πλειστηριασμό;
Σε καμία περίπτωση. Όπως ήδη διευκρινίσαμε για να φτάσουμε στον πλειστηριασμό χρειαζόμαστε ή δικαστική διαταγή ή δικαστική απόφαση. Και πριν αυτές εκδοθούν ο οφειλέτης λαμβάνει γνώση. Εκτός από τη δικαστική διαδικασία έχει και η διαδικασία του πλειστηριασμού πολλά στάδια. Όπως είπαμε χρειάζεται κατά μέσο όρο περίπου 1,5 έτος κατ' ελάχιστον για να φτάσουμε στη διενέργεια πλειστηριασμού. Εκτός από τη δικαστική διαδικασία, εδώ και 3 χρόνια οι τράπεζες πρέπει - πριν καν φτάσουν σε δικαστικές ενέργειες και καταγγελίες των δανείων - να ακολουθήσουν τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ο Κώδικας υποχρεώνει τις τράπεζες πριν καταγγείλουν το δάνειο και πριν προσφύγουν στα δικαστήρια για να εκδοθεί η δικαστική απόφαση ή διαταγή πληρωμής, να προσπαθήσουν να βρουν μία λύση σε συνεργασία με το δανειολήπτη. Και αυτή η διαδικασία θέλει ένα τουλάχιστον χρόνο. Δηλαδή από τη στιγμή που θα αποφασίσει η Τράπεζα να προχωρήσει σε πλειστηριασμό χρειάζεται συνολικά 2 έως 2,5 χρόνια. Τα 2,5 αυτά χρόνια ο οφειλέτης ξέρει ότι έχει οφειλές και πρέπει να ανταποκριθεί και να τις ρυθμίσει. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν αιφνιδιάζεται από τον πλειστηριασμό.
4.Πλειστηριασμό κάνουν μόνο οι Τράπεζες;
Όχι όσοι είναι δανειστές κάνουν πλειστηριασμό: Και επιχειρηματίες, και ιδιοκτήτες που νοικιάζουν ένα σπίτι ή ένα μαγαζί σε κάποιον και έχουν να εισπράττουν χρωστούμενα ενοίκια από αυτόν, και ένας εργαζόμενος που θέλει να εισπράξει τις δεδουλευμένες αποδοχές του ή την αποζημίωση από τον εργοδότη. Βέβαια κατά κανόνα πλειστηριασμούς κάνουν οι μεγάλοι δανειστές, όπως είναι το Δημόσιο, οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί, οι τράπεζες, γιατί συνήθως έναντι αυτών υπάρχουν υποχρεώσεις. Ο νόμος είναι γενικός και ισχύει για όλους. Δεν ξεχωρίζει μικρούς και μεγάλους δανειστές ή οφειλέτες.
5. Χρειαζόμαστε τον πλειστηριασμό;
Ναι τον χρειαζόμαστε, για όλους εκείνους που έχουν περιουσιακά στοιχεία, και δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους. Γιατί όσοι ανταποκρίνονται, επιδιώκουν να βρουν μια λύση με το δανειστή τους και να ρυθμίσουν τις οφειλές τους ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες. Και βέβαια για να γίνει πλειστηριασμός ο οφειλέτης θα πρέπει να διαθέτει κάποια περιουσιακά στοιχεία, ακίνητα, μετοχές ή μετρητά.
Η λογική είναι ότι δεν μπορείς να χρωστάς, να μην ανταποκρίνεσαι στα χρέη σου και να διατηρείς τα περιουσιακά σου στοιχεία. Αυτό δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες και είναι άδικο. Λ.χ. εάν κάποιος δεν έχει ιδιοκτησία και νοικιάζει ένα σπίτι για να μείνει, εάν δεν πληρώσει 3-4 ενοίκια κινδυνεύει με έξωση. Δεν γίνεται κάποιος να έχει αποκτήσει στέγη με δανεικά και να λέει ότι δεν πληρώνει. Είναι θέμα κοινωνικής ισότητας.
6. Γιατί ειδικά τα τελευταία χρόνια είμαστε τόσο αρνητικοί με τους πλειστηριασμούς;
Από το 2008 και μέχρι τέλη του 2014 ο νόμος δεν επέτρεπε τον πλειστηριασμό για ορισμένα χρέη (λ.χ. μέχρι 200.000 ευρώ και μάλιστα ανεξάρτητα εάν επρόκειτο για νοικοκυριά (νόμος Κατσέλη) ή επιχειρήσεις Και αυτό έγινε για να προστατευθούν όσοι είχαν ανάγκη, πραγματική ανάγκη. Παράλληλα, όμως, κανένας νόμος δεν είπε ότι δεν θα πληρώνουν, έστω με ρυθμίσεις οι οφειλέτες.
Η λογική του νόμου για την απαγόρευση του πλειστηριασμού δεν ήταν προφανώς να χαριστούν τα χρέη (γιατί αυτό δεν γίνεται, χωρίς να επιβαρύνουμε όλους τους συνεπείς δανειολήπτες, ή φορολογούμενους) η λογική του νόμου ήταν να δοθεί μία χρονική άνεση και ανάσα στους δανειολήπτες, ώστε να μπορέσουν προστατευμένοι να καταλήξουν σε μια ρύθμιση.
Από ό,τι φαίνεται, όμως, αυτός ο σκοπός του νόμου παρερμηνεύθηκε. Οι δανειολήπτες πίστεψαν ότι δεν θα πληρώσουν τα χρέη τους. Και αυτό είναι λάθος. Σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε οριζόντια, γενικευμένη και χωρίς κριτήρια περικοπή του τραπεζικού χρέους του ιδιωτικού τομέα (δηλαδή των τραπεζικών δανείων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά), ακόμα και σε περιόδους οικονομικής κρίσης:
· οδηγεί σε ανακατανομή του εισοδήματος εις βάρος εκείνων που δεν έχουν δανειστεί ή αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους κανονικά,
· νοθεύει τον υγιή ανταγωνισμό, και
· υπονομεύει τα συναλλακτικά ήθη.
Τελικά, το βάρος αυτής της πολιτικής θα το επωμιστούν εκ νέου, υπό τις τρέχουσες συνθήκες, οι συνεπείς Έλληνες φορολογούμενοι.
7. Τι αλλάζει με τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό
Όσοι προστατεύονταν μέχρι σήμερα θα εξακολουθήσουν να προστατεύονται. Το μόνο που αλλάζει είναι ο τρόπος που πραγματοποιείται ο πλειστηριασμός. Αντί να πηγαίνει ο συμβολαιογράφος στο Ειρηνοδικείο, όλη η διαδικασία θα γίνεται ηλεκτρονικά, με ένα τρόπο δίκαιο και αδιάβλητο. Παντού γίνεται αυτό στην Ευρώπη. Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός αποτελεί τη μετάβαση στην ηλεκτρονική εποχή. Εξάλλου είναι δυνατό (το επιτρέπει ρητά ο νόμος) ο δανειστής τελικά να επιλέξει το φυσικό πλειστηριασμό.
8. Περιορίζονται και θίγονται τα δικαιώματα του δανειολήπτη με τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό;
Καθόλου. Όλες οι δικαστικές εγγυήσεις που έχει ένας δανειολήπτης διατηρούνται. Η διαδικασία πριν τον πλειστηριασμό είναι η ίδια. Πάλι χρειάζεται δικαστική απόφαση, ή δικαστική διαταγή, που θα βεβαιώνει την ύπαρξη και το ύψος του χρέους, πάλι ο οφειλέτης ενημερώνεται, πάλι πριν τις δικαστικές ενέργειες και την καταγγελία του δανείου ακολουθείται από την τράπεζα ο κώδικας δεοντολογίας, ώστε να δούμε εάν ο δανειολήπτης είναι ή δεν είναι συνεργάσιμος και θέλει να κάνει κάποια ρύθμιση, που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές οικονομικές του δυνατότητες. Σε αυτό το στάδιο αυτό που εξετάζεται κυρίως είναι αν πρόκειται για ένα δανειολήπτη που πράγματι βρέθηκε σε δυσκολία λόγω της κρίσης, της μείωσης του μισθού και του εισοδήματός του. Δεν υπάρχει ούτε ένας συνεργάσιμος δανειολήπτης που να μη βρήκε ανταπόκριση.
9. Ο φυσικός πλειστηριασμός όμως μέχρι τώρα γινόταν μία φορά την εβδομάδα, ενώ ο ηλεκτρονικός θα γίνεται τρεις. Δεν επιταχύνεται έτσι η διαδικασία; δεν αυξάνει ο αριθμός των πλειστηριασμών;
Πράγματι με τη διενέργεια του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού ο αριθμός των πλειστηριασμών που θα διεξάγονται πιθανότατα να αυξηθεί. Πρέπει, παρόλα αυτά να διευκρινιστούν τα εξής: Όπως ήδη τονίστηκε πριν φτάσουμε στον πλειστηριασμό, ηλεκτρονικό ή φυσικό, προηγούνται η διαδικασία του κώδικα δεοντολογίας και η δικαστική διαδικασία και εκεί κρίνεται εάν τελικά υπάρχει απαίτηση και πρέπει να κινηθεί η αναγκαστική διαδικασία είσπραξης. Ο πλειστηριασμός με βάση το νόμο δεν μπορεί να γίνει νωρίτερα των 7 μηνών από την κατάσχεση.
Αυτό σημαίνει ότι για τον καθένα δανειολήπτη ξεχωριστά, δεν ενδιαφέρει αν θα γίνονται ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί τρεις φορές την εβδομάδα. Η κατοχύρωση του δανειολήπτη είναι ο νόμος που δεν επιτρέπει να γίνει πλειστηριασμός πριν περάσουν 7 μήνες από την κατάσχεση. Εξάλλου πρέπει να είναι γνωστό ότι ακόμη και την ίδια τη μέρα του πλειστηριασμού ο δανειολήπτης έχει τη δυνατότητα να εξοφλήσει την υποχρέωσή του και να αποτρέψει τον πλειστηριασμό. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις μπορεί να αποφύγει έως την ύστατη στιγμή τον πλειστηριασμό με την κατάλληλη ρύθμιση. Ο πλειστηριασμός είτε είναι φυσικός, είτε είναι ηλεκτρονικός αποτελεί την ύστατη λύση.
10. Πότε θα γίνουν οι πρώτοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί;
Ο νόμος για τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό άρχισε να ισχύει τυπικά την 1η Σεπτεμβρίου 2017 και θα αφορά κατά κύριο λόγο όσες διαδικασίες ξεκινήσουν με κατάσχεση μετά την ημερομηνία αυτή. Και πάλι, όμως, διευκρινίζεται ότι ο δανειστής μπορεί να επιλέξει από την αρχή τη διαδικασία και να γνωστοποιήσει στο δανειολήπτη ότι επιλέγει τον ηλεκτρονικό έναντι του φυσικού πλειστηριασμού.
Ο νόμος επιτρέπει ρητά όμως να γίνουν ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και για παλιές διαδικασίες, δηλαδή για κατασχέσεις που είχαν γίνει πριν την 1η Σεπτεμβρίου του 2017. Αλλά και πάλι ο οφειλέτης θα λάβει επίσημη ειδοποίηση από τις τράπεζες. Πρακτικά οι πρώτοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και με βάση την προεργασία που θα πρέπει να προηγηθεί δεν μπορούν να γίνουν πριν το τέλος Νοεμβρίου 2017.
11. Είναι επιτακτική η ανάγκη αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων;
Μέχρι την έναρξη της κρίσης η είσπραξη των δανείων σε καθυστέρηση και η αξιοποίηση της υποθήκης και της προσημείωσης που είχαν οι τράπεζες σε εξασφάλιση των δανείων τους γινόταν ομαλά και ουδέποτε απασχόλησε η διενέργεια πλειστηριασμών, γιατί πάντα υπήρχαν οι εγγυήσεις που υπάρχουν και σήμερα, ότι δηλαδή για να φτάσουμε στον πλειστηριασμό, ο οφειλέτης ήταν συστηματικά ασυνεπής και πάντα υπήρχε η ασφάλεια της δικαστικής κρίσης.
Μετά την έναρξη της κρίσης, τα πολλά και μακρόχρονα προγράμματα προστασίας του νόμου δεν έδωσαν ανακούφιση μόνο σε πράγματι αδύναμες ομάδες πολιτών (που πάντα τους προστατεύουν τα ίδια τα δικαστήρια), αλλά έδωσε και άλλοθι μη εξυπηρέτησης σε ομάδες πολιτών και επιχειρήσεων, που ενώ μπορούσαν έστω με κάποια ρύθμιση να εξυπηρετήσουν το δανεισμό τους, αδιαφόρησαν παντελώς.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων έχει κυριολεκτικά πνίξει την οικονομία. Όσο δεν εξυπηρετούνται τα δάνεια τόσο δεν μπορεί να δοθεί νέα ρευστότητα σε συνεπείς πολίτες και επιχειρήσεις, που παρά την κρίση με προσωπικές τους θυσίες εξυπηρετούν τα χρέη τους. Είναι λοιπόν ζήτημα κοινωνικής ισορροπίας και δικαιοσύνης η είσπραξη των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
12. Τι ισχύει για την πρώτη κατοικία;
Από το 2010 ισχύει ο ν. 3869 (γνωστός και ως νόμος Κατσέλη), που δίνει τη δυνατότητα σε πολίτες, που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το στεγαστικό τους ιδίως δάνειο, να ζητήσουν την προστασία της κύριας κατοικίας τους από το Δικαστήριο. Και πάλι ο δανειολήπτης δεν απαλλάσσεται, ούτε και προστατεύεται ένα πολυτελές ακίνητο.
Απλώς, το δικαστήριο παρεμβαίνει και δίνει ένα χρονοδιάγραμμα πληρωμής του στεγαστικού δανείου, που ανταποκρίνεται στις οικονομικές δυνατότητες, αλλά και στην εν γένει κατάσταση του δανειολήπτη, όπως επίσης και στην αξία του ακινήτου.
Πολλές φορές τα δικαστήρια απορρίπτουν τις σχετικές αιτήσεις γιατί διαβλέπουν ότι ο οφειλέτης ενώ μπορεί δεν εξυπηρετεί το δανεισμό του. Βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμη και με το νόμο αυτό δεν προστατεύονται όσοι μπορούν αλλά δεν πληρώνουν αλλά πράγματι οι ευπαθείς ομάδες.
13.Ποιες είναι οι προτεραιότητες που έχουν θέσει οι τράπεζες;
Οι Τράπεζες δεν έχουν κανένα λόγο να στραφούν κατά των αδύναμων δανειοληπτών, ούτε και έχουν ως στόχο τα μικρής αξίας ακίνητα, που έχουν μεγάλη σημασία για τους πολίτες, αλλά περιορισμένη οικονομική αξία για τις ίδιες. Μάλιστα όλη την περίοδο της κρίσης στάθηκαν δίπλα στους συνεπείς δανειολήπτες.
Ο πρωταρχικός τους στόχος είναι οι λεγόμενοι στρατηγικοί κακοπληρωτές, αυτοί που έχουν και συνειδητά δεν αποπληρώνουν τις δόσεις των δανείων τους, σε βάρος όσων έχουν πραγματικά ανάγκη, ή πολίτες που αποφεύγουν συστηματικά τη ρύθμιση ενώ χρησιμοποιούν ακίνητα πολυτελείας σε ακριβές περιοχές.
 

Τις 21 αλλαγές στο νόμο Κατρούγκαλου στις οποίες προχώρησε το υπουργείο Εργασίας με τον νόμο 4488 που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ την περασμένη Παρασκευή αναλύει η Ενωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους, του Αλέξη Μητρόπουλου.

iefimerida.gr
ΕΝΥΠΕΚΚ: Οι 21 αλλαγές στον νόμο Κατρούγκαλου που φέρνουν τα πάνω κάτω στο ασφαλιστικό
20-26 λεπτά

Τις 21 αλλαγές στο νόμο Κατρούγκαλου στις οποίες προχώρησε το υπουργείο Εργασίας με τον νόμο που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ την περασμένη Παρασκευή αναλύει η Ενωση για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους, του Αλέξη Μητρόπουλου.
Με τον πρόσφατο νόμο 4488/2017 (ΦΕΚ Α 137/13-9-2017) αντικαθίστανται και συμπληρώνονται συνταξιοδοτικές και ασφαλιστικές διατάξεις του ν. 4387/2016 και του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ Α 210/31-8-2007). Ειδικότερα:
Με το Κεφάλαιο Α΄ του Μέρους Α’ (άρθρα 1-5) του ν. 4488/2017, συμπληρώνονται και τροποποιούνται διατάξεις που αναφέρονται στους δημοσίους υπαλλήλους και τους στρατιωτικούς. Μεταξύ άλλων, διευκρινίζεται ότι:
1ον)Εθνική σύνταξη με λιγότερα από δεκαπέντε (15) έτη
Η προϋπόθεση συμπλήρωσης δεκαπέντε (15) ετών ασφάλισης για την καταβολή της εθνικής σύνταξης δεν ισχύει για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης με τη συμπλήρωση χρόνου ασφάλισης μικρότερου των δεκαπέντε (15) ετών. Στην περίπτωση αυτή το ποσό της εθνικής σύνταξης δεν μπορεί να υπολείπεται αυτού που αντιστοιχεί στα δεκαπέντε (15) έτη ασφάλισης (άρθρο 1 παρ.2).
2ον)Αναζήτηση πέντε (5) ετών και προ του 2002
Αν δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ασφάλισης ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος), τουλάχιστον πέντε (5) ετών από 1.1.2002 μέχρι την έναρξη καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου-λειτουργού του Δημοσίου ή του στρατιωτικού, τότε, για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών αναζητείται χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος) και κατά το πριν την 1.1.2002 χρονικό διάστημα και μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά έως πέντε (5) ετών ασφάλισης (άρθρο 1 παρ.3 εδ.α).
3ον)Αναζήτηση δέκα (10) ετών και προ του 2002 (από 1.1.2021)
Για συντάξεις με έναρξη καταβολής από 1.1.2021, αν δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ασφάλισης ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος), τουλάχιστον δέκα (10) ετών από την 1.1.2002 μέχρι την έναρξη καταβολής της σύνταξης του υπαλλήλου-λειτουργού του Δημοσίου ή του στρατιωτικού, τότε για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών αναζητείται χρόνος ασφάλισης πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος) και κατά το πριν την 1.1.2002 χρονικό διάστημα και μέχρι τη συμπλήρωση έως δέκα (10) ετών ασφάλισης (άρθρο 1 παρ. 3 εδ.β)
4ον)Ανώτατο όριο ανταποδοτικής σύνταξης
Tο συνολικό ακαθάριστο ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης δεν μπορεί να υπερβαίνει το ακαθάριστο ποσό των συντάξιμων αποδοχών (άρθρο 1 παρ.4).
5ον)Συντάξιμος, μετά από αναγνώριση, και ο χρόνος της άδειας ανατροφής παιδιών
Ως συντάξιμος χρόνος θεωρείται και ο χρόνος της άδειας άνευ αποδοχών ανατροφής παιδιών ηλικίας μέχρι έξι (6) ετών, όπως αυτός ισχύει κάθε φορά και ο χρόνος της άδειας άνευ αποδοχών του ν. 3528/2007, με την προϋπόθεση της καταβολής από τον υπάλληλο των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών (άρθρο 2 παρ.1).
6ον)Ανώτατη μείωση 30% της σύνταξης και στις πρόωρες γήρατος του Δημοσίου
Το συνολικό ποσοστό της μείωσης της πρόωρης σύνταξης γήρατος, κατά τη μεταβατική περίοδο σταδιακής αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν μπορεί να υπερβαίνει το 30% (άρθρο 2 παρ.2).
7ον)Αναστολή της σύνταξης στο Δημόσιο
Η καταβολή της σύνταξης αναστέλλεται για όσο διάστημα ο δικαιούχος εκτίει περιοριστική της ελευθερίας ποινή μεγαλύτερη του ενός (1) έτους και εφόσον το αδίκημα για το οποίο καταδικάστηκε στρέφεται κατά του Δημοσίου ή ΝΠΔΔ. Στην περίπτωση αυτή, η σύνταξη μεταβιβάζεται στους τυχόν δικαιοδόχους αυτής σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις για συνταξιοδότηση λόγω θανάτου (άρθρο 2 παρ.3).
8ον)Προσωπική διαφορά εκτός εισφορών και εκτός συνταξίμων αποδοχών
Από 1.1.2017 οι συντάξιμες αποδοχές, επί των οποίων υπολογίζονται ασφαλιστικές εισφορές, για όσους υπηρετούν ή προσλαμβάνονται στο Δημόσιο με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου και αμείβονται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4472/2017, είναι οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές της παρ. 10 του άρθρου 153 του ν. 4472/2017, με εξαίρεση την προσωπική διαφορά. Οι συντάξιμες αυτές αποδοχές έχουν εφαρμογή και στον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών των προσώπων αυτών για επικουρική ασφάλιση, εφάπαξ παροχή και υγειονομική περίθαλψη (άρθρο 3).
9ον)Απαράγραπτο το δικαίωμα της σύνταξης
Το δικαίωμα στη σύνταξη είναι απαράγραπτο, τα δε οικονομικά αποτελέσματα που γεννώνται από την άσκηση του δικαιώματος αυτού ανατρέχουν στην ημερομηνία έναρξης καταβολής της σύνταξης, όπως αυτή προσδιορίζεται κατά περίπτωση από τις οικείες συνταξιοδοτικές διατάξεις του Δημοσίου (άρθρο 4).
Με το Κεφάλαιο Β΄ του Μέρους Α΄ (άρθρα 6-30) τροποποιούνται και συμπληρώνονται διατάξεις του ν. 4387/2016, που αναφέρονται στους φορείς του ΕΦΚΑ (εκτός Δημοσίου). Ειδικότερα, μεταξύ άλλων:
1ον)Αναζήτηση πέντε (5) ή δέκα (10) ετών (από 1.1.2021) και προ του 2002
Αν δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ασφάλισης ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος), τουλάχιστον πέντε (5) ετών από την 1.1.2002 και έως την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης, τότε για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών αναζητείται χρόνος ασφάλισης (πραγματικός, πλασματικός, χρόνος προαιρετικής ή άλλος που λογίζεται ως συντάξιμος) και κατά το πριν την 1.1.2002 χρονικό διάστημα και μέχρι τη συμπλήρωση έως πέντε (5) ετών ασφάλισης.
Για αιτήσεις συνταξιοδότησης με έναρξη καταβολής από 1.1.2021, αν δεν προκύπτει χρόνος ασφάλισης τουλάχιστον δέκα (10) ετών από την 1.1.2002 έως την έναρξη της συνταξιοδότησης, τότε για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών αναζητείται χρόνος ασφάλισης και κατά το πριν την 1.1.2002 χρονικό διάστημα και μέχρι τη συμπλήρωση έως δέκα (10) ετών ασφάλισης (άρθρο 6).
2ον)Αναγνώριση μέχρι επτά (7) πλασματικών ετών για τους αγρότες με ευνοϊκότερους όρους
Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νέου ν. 4488/2017 που τροποποιεί το άρθρο 34 του ν. 4387/2016, η αναγνώριση του χρόνου της παρ. 5 του άρθρου 53 του ν. 3518/2006 εξακολουθεί να ισχύει. Οι ασφαλισμένοι καταβάλλουν μηνιαία εισφορά ύψους 20% επί του 70% του προβλεπόμενου (κατά την υποβολή της αίτησης) κατώτατου βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών. Η διαδικασία καταβολής της εισφοράς αυτής καθώς και άλλες διευκρινίσεις θα καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
3ον)Αυξημένες εισφορές για αυξημένες συντάξεις
Παρέχεται η δυνατότητα στους αυτοαπασχολουμένους και ελεύθερους επαγγελματίες να επιλέξουν ως βάση υπολογισμού των εισφορών τους ποσό μεγαλύτερο από το μηνιαίο εισόδημά τους, υπό την επιφύλαξη του ανώτατου ορίου ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος που καθορίζει ο ν. 4387/2016.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 11 του νέου νόμου 4488/2017, oι ασφαλισμένοι με αίτησή τους, που υποβάλλεται στον ΕΦΚΑ οποτεδήποτε, μπορούν να επιλέξουν ποσοστά υπολογιζόμενα επί ανώτερης βάσης υπολογισμού από εκείνη που προκύπτει βάσει του μηνιαίου εισοδήματός τους.
Στην περίπτωση αυτή το ύψος της βάσης υπολογισμού, ο κλάδος υπέρ του οποίου θα εισφέρει, καθώς και το χρονικό διάστημα εφαρμογής της επιλέγεται από τους ασφαλισμένους με την ως άνω αίτησή τους, με την επιφύλαξη για το ανώτατο όριο ασφαλιστέου μηνιαίου εισοδήματος.
Η εφαρμογή της νέας βάσης υπολογισμού αρχίζει από την πρώτη του επόμενου μήνα υποβολής της αίτησης και παύει να ισχύει και πριν τη παρέλευση του ορισθέντος σύμφωνα με τα ανωτέρω χρονικού διαστήματος αυτοδικαίως, οποτεδήποτε προκύψει ανώτερη βάση υπολογισμού βάσει του μηνιαίου εισοδήματος σε σχέση με την επιλεγείσα, καθώς και από τον επόμενο μήνα από την ανάκληση της αίτησης ή την υποβολή νέας αίτησης εκ μέρους του ασφαλισμένου. Κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
4ον)Επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών
Επανακαθορίζεται η διαδικασία συμψηφισμού και επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών στον ΕΦΚΑ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 15 του νέου νόμου 4488/2017 4488/2017, αχρεωστήτως καταβληθείσες εισφορές στον ΕΦΚΑ συμψηφίζονται με πάσης φύσεως καθυστερούμενες οφειλές, ρυθμισμένες ή μη, των δικαιούχων προς τον ΕΦΚΑ και τους τρίτους φορείς, για τους οποίους ο ΕΦΚΑ συνεισπράττει εισφορές.
Αν δεν υπάρχουν οφειλές ή αν, ύστερα από τον συμψηφισμό, προκύπτει υπόλοιπο ποσό, αυτό επιστρέφεται άτοκα στους δικαιούχους ως εξής:
α)Στις περιπτώσεις μισθωτών, ύστερα από αίτηση των δικαιούχων.
β)Στις περιπτώσεις ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων, η επιστροφή γίνεται μετά την ετήσια εκκαθάριση των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών. Τα πρόσωπα αυτά μπορούν, με αίτησή τους, να ζητήσουν το υπερβάλλον ποσό να παραμείνει στον ΕΦΚΑ ως πιστωτικό υπόλοιπο, συμψηφιζόμενο με τις επόμενες εισφορές.
Οι εισφορές υπέρ τρίτων φορέων που συνεισπράττονται από τον ΕΦΚΑ, επιστρέφονται από αυτόν και βαρύνουν τον αντίστοιχο φορέα, υπέρ του οποίου έγινε η είσπραξη. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης καθορίζεται η διαδικασία συμψηφισμού και επιστροφής των εισφορών και κάθε άλλο αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή των ανωτέρω.
5ον)Επαναπροσδιορισμός του τρόπου υπολογισμού της επικουρικής σύνταξης
Τροποποιείται το άρθρο 42 του ν. 4052/2012 και επαναπροσδιορίζεται ο τρόπος υπολογισμού του ποσού της επικουρικής σύνταξης για τους έως 31.12.2013 ασφαλισμένους, οι οποίοι καταθέτουν αίτηση συνταξιοδότησης από την 1.1.2015 και εφεξής.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 16, το τμήμα της σύνταξης που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης που έχει πραγματοποιηθεί έως και 31.12.2014, υπολογίζεται με βάση ποσοστό αναπλήρωσης, το οποίο για κάθε έτος ασφάλισης αντιστοιχεί σε ποσοστό 0,45% επί των συνταξίμων αποδοχών κάθε ασφαλισμένου που υπεβλήθησαν σε εισφορές υπέρ επικουρικής ασφάλισης.
Ως συντάξιμες αποδοχές νοούνται:
α)Για τους μισθωτούς, ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου από το έτος 2002 έως και το έτος 2014. Ο μέσος αυτός όρος υπολογίζεται ως το πηλίκο της διαίρεσης του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου δια του χρόνου ασφάλισής του κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα.
Ως σύνολο μηνιαίων αποδοχών που έλαβε ο ασφαλισμένος νοείται το άθροισμα των μηνιαίων αποδοχών που υπόκεινται σε εισφορές υπέρ επικουρικής ασφάλισης, για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα. Για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος, αναπροσαρμοζόμενες σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4387/2016.
β)Για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες, το εισόδημα, το οποίο υπόκειται σε εισφορές υπέρ επικουρικής ασφάλισης του ασφαλισμένου από το έτος 2002 έως και το έτος 2014. Ως εισόδημα νοείται το ποσό που θα αποτελούσε το ασφαλιστέο μηνιαίο εισόδημα αν εκλαμβανόταν ως μηνιαία εισφορά το ποσό που πράγματι καταβλήθηκε για κάθε μήνα ασφάλισης κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα.
Στο ποσό της ασφαλιστικής εισφοράς που πράγματι καταβλήθηκε για κάθε ασφαλισμένο συνυπολογίζεται, όπου υπήρχε, και η ασφαλιστική εισφορά που έχει καταβληθεί από τον εργοδότη.
Για τους ασφαλισμένους με ποσό εισφοράς υπέρ επικουρικής ασφάλισης, που προκύπτει ανάλογα με την αξία ή την ποσότητα επί των αγοραζομένων ή πωλουμένων προϊόντων, ο μέσος όρος μηνιαίων τεκμαρτών αποδοχών που προκύπτουν από την αναγωγή των πραγματικά καταβληθεισών μηνιαίων ασφαλιστικών εισφορών, των ετών 2002 έως και 2014, θεωρώντας ως ποσοστό εισφοράς το 6%.
Για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών λαμβάνεται υπόψη το εισόδημα του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος, αναπροσαρμοζόμενο σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4387/2016.
Επιπροσθέτως ορίζεται ότι αν για τον προσδιορισμό των συντάξιμων αποδοχών δεν προκύπτουν ασφαλιστικά στοιχεία από πραγματικό ή πλασματικό χρόνο ασφάλισης ή από προαιρετική ασφάλιση, για χρονικό διάστημα τουλάχιστον πέντε (5) ετών από το 2002 έως το 2014, τότε για τον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών του τμήματος της επικουρικής σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης έως και το έτος 2014 αναζητούνται τα ασφαλιστικά στοιχεία και κατά το πριν το έτος 2002 χρονικό διάστημα μέχρι τη συμπλήρωση συνολικά πέντε (5) ετών.
6ον)Αύξηση εισφοράς υπέρ του ΜΤΠΥ (από 4% σε 4,5%)
Επανακαθορίζονται οι μηνιαίες κρατήσεις των μετόχων του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων (ΜΤΠΥ) σε ποσοστό 4,5% επί των συντάξιμων αποδοχών τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 19 του νέου ν. 4488/2017, η πάγια μηνιαία κράτηση των μετόχων του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων (MTΠΥ) ορίζεται σε ποσοστό 4,5% επί των συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές προσδιορίζονται για την κύρια σύνταξη. Η νέα αυτή ρύθμιση οδηγεί σε αύξηση της εισφοράς υπέρ ΜΤΠΥ ύψους 12,5%.
7ον)Αποσύνδεση ασφάλισης από την ιδιότητα (μηχανικοί-δικηγόροι)
Αποσυνδέεται η υποχρέωση υπαγωγής στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ από την ιδιότητα του εγγεγραμμένου στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) ή του εγγεγραμμένου στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο. Όπως ορίζεται στο άρθρο 20 του νέου νόμου 4488/2017, oι αυτοαπασχολούμενοι που είναι εγγεγραμμένοι ή θα εγγραφούν στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) υπάγονται στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ, σύμφωνα με τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις του πρώην ΤΣΜΕΔΕ του ΕΤΑΑ και του ΕΤΕΑΕΠ, κατά τις διατάξεις του άρθρου 76 του ν. 4387/2016, από την ημερομηνία έναρξης άσκησης του επαγγέλματος στην αρμόδια ΔΟΥ και μέχρι τη διακοπή της επαγγελματικής δραστηριότητας και τη διαγραφή από τη ΔΟΥ.
Οι δικηγόροι που είναι εγγεγραμμένοι ή θα εγγραφούν στους οικείους Δικηγορικούς Συλλόγους και ασκούν ελεύθερο επάγγελμα υπάγονται στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του πρώην ΤΑΝ/ΕΤΑΑ και του ΕΤΕΑΕΠ, από την ημερομηνία έναρξης άσκησης του επαγγέλματος στην αρμόδια ΔΟΥ και μέχρι τη διακοπή της επαγγελματικής δραστηριότητας και τη διαγραφή από τη ΔΟΥ.
Η ισχύς των ανωτέρω αρχίζει αναδρομικά από την 1.1.2017. Ασφαλιστικές εισφορές που έχουν καταβληθεί και αφορούν σε περίοδο ασφάλισης από 1.1.2017 έως την ισχύ της ρύθμισης συμψηφίζονται ή επιστρέφονται, πλην των ασφαλιστικών εισφορών για υγειονομική περίθαλψη.
Τα πρόσωπα των παραγράφων 1 και 2 που έχουν υπαχθεί στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ μέχρι την ισχύ του νέου ν. 4488/2017 και για τα οποία προκύπτει διακοπή της ασφάλισής τους στον ΕΦΚΑ και το ΕΤΕΑΕΠ, μπορούν προαιρετικά να συνεχίσουν την ασφάλισή τους για το σύνολο των κλάδων ασφάλισης στους οποίους υπάγονταν μέχρι τη διακοπή της υποχρεωτικής τους ασφάλισης.
Στην περίπτωση αυτή η μηνιαία ασφαλιστική εισφορά υπολογίζεται με βάση το κατώτατο όριο μηνιαίου εισοδήματος για τους ασφαλισμένους άνω 5ετίας του άρθρου 39 του ν. 4387/2016.
Για την προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης, υποβάλλεται δήλωση του ασφαλισμένου εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από την έναρξη ισχύος του νέου νόμου 4488/2017. Η προαιρετική συνέχιση της ασφάλισης διακόπτεται, ύστερα από αίτηση του ασφαλισμένου, από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα από την υποβολή της αίτησης. Νέα αίτηση για προαιρετική ασφάλιση δεν μπορεί να υποβληθεί.
8ον)Ασφάλιση αιρετών
Αποσαφηνίζεται το ασφαλιστικό καθεστώς των βουλευτών, των περιφερειαρχών, των δημάρχων, των αιρετών οργάνων Α΄ και Β΄ βαθμού και των προσώπων που διορίζονται σε θέσεις διοίκησης φορέων του δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα ή των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών ως προς το ύψος των ασφαλιστικών τους εισφορών για κύρια και επικουρική ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη και εφάπαξ παροχή, υπό το φως των ρυθμίσεων του ν. 4387/2016.
Οι λεπτομέρειες της νέας αυτής ρύθμισης αναφέρονται στο άρθρο 22 του νέου ν. 4488/2017, στην παρ. 8 του οποίου αναφέρεται αφενός μεν ότι η ισχύς των διατάξεων αρχίζει αναδρομικά από 1.1.2017 και αφετέρου ότι, αν από την εφαρμογή τους προκύψουν διαφορές στα ποσά των ασφαλιστικών εισφορών που πρέπει να καταβληθούν από την ανωτέρω ημερομηνία, εφαρμόζονται τα εξής:
α)Αν το ποσό της ασφαλιστικής εισφοράς που έχει καταβληθεί είναι υψηλότερο από εκείνο που προκύπτει από την εφαρμογή του νέου νόμου 4488/2017, το επιπλέον ποσό συμψηφίζεται, μέχρι εξάλειψής του, με μελλοντικές καταβολές ασφαλιστικών εισφορών και
β)Αν το ποσό της ασφαλιστικής εισφοράς που έχει καταβληθεί είναι χαμηλότερο από εκείνο που προκύπτει από την εφαρμογή των νέων διατάξεων, το επιπλέον ποσό που πρέπει να καταβληθεί για την τακτοποίηση των εισφορών των προηγούμενων μηνών καταβάλλεται σε δόσεις, ο αριθμός των οποίων είναι ίσος με τον αριθμό των μηνών για τους οποίους προκύπτει διαφορά στο ύψος των εισφορών, χωρίς την επιβολή προστίμων καθυστέρησης εξόφλησης.
9ον)Απασχόληση λόγω ψυχικών παθήσεων
Επιτρέπεται η απασχόληση λόγω ψυχικών παθήσεων χωρίς διακοπή ή περικοπή της σύνταξης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 23 του νέου νόμου 4488/2017, γενικές και ειδικές διατάξεις που προβλέπουν διακοπή ή περικοπή της σύνταξης αναπηρίας ή της σύνταξης λόγω θανάτου και των προνοιακών ή άλλων επιδομάτων όταν ο δικαιούχος αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται, δεν έχουν εφαρμογή στους δικαιούχους που πάσχουν αναπηρίας, η οποία οφείλεται σε ψυχική πάθηση ή νοητική υστέρηση ή συμπαθολογία ψυχικής πάθησης και νοητικής υστέρησης, με ποσοστό 50% και άνω, εφόσον η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση ενδείκνυται για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης και η κρίση αυτή πιστοποιείται με γνωμάτευση μονάδας ψυχικής υγείας, η οποία θα ισχύει για τρία (3) έτη, του αντίστοιχου Τομέα Ψυχικής Υγείας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ν. 2716/1999.
Η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση των ανωτέρω προσώπων για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης, δεν επηρεάζει την σχετική κρίση αξιολόγησης αναπηρίας περί ανικανότητας για κάθε βιοποριστική εργασία, κατά τη διαδικασία πιστοποίησης αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ.
Η ανωτέρω διάταξη δεν εφαρμόζεται σε συνταξιούχους που αναλαμβάνουν μόνιμη ή με ΣΑΧ εργασία σε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης.
Οι συνταξιούχοι της ανωτέρω περίπτωσης υποχρεούνται πριν αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχοληθούν να το δηλώσουν στον ΕΦΚΑ, στο ΕΤΕΑΕΠ και στις αρμόδιες υπηρεσίες πρόνοιας, ενώ κάθε άλλη λεπτομέρεια καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
10ον)Καταβολή σύνταξης σε περίπτωση ποινικής καταδίκης του δικαιούχου (ΕΦΚΑ)
Αναστέλλεται, κατ’ αντιστοιχία των οριζόμενων στην παρ. 3 του άρθρου 2 (Δημόσιο) του νέου νόμου 4488/2017, η καταβολή της σύνταξης για όσο διάστημα συνταξιούχος του ΕΦΚΑ εκτίει περιοριστική της ελευθερίας ποινή μεγαλύτερη του ενός (1) έτους και υπό την προϋπόθεση ότι το αδίκημα λόγω του οποίου καταδικάσθηκε στρέφεται κατά ασφαλιστικού φορέα.
Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 27, προκειμένου για τα πρόσωπα που υπάγονται στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ, η καταβαλλόμενη σύνταξη αναστέλλεται για όσο διάστημα ο συνταξιούχος εκτίει περιοριστική της ελευθερίας ποινή μεγαλύτερη του ενός (1) έτους και εφόσον το αδίκημα για το οποίο καταδικάσθηκε στρέφεται κατά ασφαλιστικού φορέα.
Στην περίπτωση αυτή, η σύνταξη μεταβιβάζεται στους τυχόν δικαιοδόχους αυτής, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις για τη συνταξιοδότηση λόγω θανάτου. Τα οικονομικά αποτελέσματα της παρούσας διάταξης αρχίζουν από την 1η ημέρα του επόμενου μήνα από τη δημοσίευση του νόμου. Κάθε αντίθετη διάταξη καταργείται.
11ον)Παράταση χορήγησης αναπηρικής σύνταξης
Παρατείνεται η χορήγηση της αναπηρικής σύνταξης για ένα ακόμα εξάμηνο εφόσον εκκρεμεί ιατρική κρίση ενώπιον των ΚΕΠΑ. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 28 του νέου νόμου 4488/2017 που τροποποιεί το άρθρο 66 του ν. 4144/2013 (ΦΕΚ Α 88), στις περιπτώσεις λήξης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω αναπηρίας και εφόσον εκκρεμεί στις αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές ΚΕΠΑ ιατρική κρίση, χωρίς υπαιτιότητα των ασφαλισμένων, το δικαίωμα συνταξιοδότησής τους λόγω αναπηρίας παρατείνεται για έξι (6) μήνες, με το ίδιο ποσό που ελάμβαναν οι συνταξιούχοι πριν από τη λήξη του δικαιώματος, εφόσον κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν κριθεί από την υγειονομική επιτροπή με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%.
Εάν κριθεί από τις υγειονομικές επιτροπές των ΚΕΠΑ ότι αυτοί δεν φέρουν συντάξιμο ποσοστό αναπηρίας ή φέρουν μικρότερο ποσοστό αναπηρίας από το προγενεστέρως κριθέν, οι αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές αναζητούνται άτοκα, δια συμψηφισμού, με μηνιαία παρακράτηση 20% από τις τυχόν χορηγούμενες συνταξιοδοτικές παροχές, ενώ στην περίπτωση που δεν χορηγούνται παροχές, αναζητούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΕΔΕ.
Η ρύθμιση αυτή εφαρμόζεται και για όλα τα επιδόματα που χορηγούνται λόγω αναπηρίας, καθώς και για τις συντάξεις με αιτία την αναπηρία, ενώ παράλληλα παρατείνεται και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσων εμπίπτουν στο παρόν άρθρο. Η ισχύς των διατάξεων αυτών αρχίζει αναδρομικά από 1.7.2017.
12ον)Παροχές ασθενείας σε είδος από τον ΕΟΠΥΥ σε ανασφάλιστους και διαζευγμένους
Τροποποιείται το άρθρο 30 του ν. 1469/1984 αναφορικά με το δικαίωμα παροχών ασθενείας σε είδος από τον ΕΟΠΥΥ για τους ανασφάλιστους και διαζευγμένους. Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 29 του νέου νόμου 4488/2017, ο/η ανασφάλιστος/η διαζευγμένος/η σύζυγος δικαιούται να διατηρήσει, ως άμεσα ασφαλισμένος, το δικαίωμα παροχών ασθένειας σε είδος από τον ΕΟΠΥΥ ή άλλο φορέα κοινωνικής ασφάλισης ή το Δημόσιο, που είχε κατά το χρόνο λύσης του γάμου ο έτερος σύζυγος, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις: α) Ο γάμος λύθηκε μετά τη συμπλήρωση του 25ου έτους της ηλικίας του, και β) δεν καλύπτεται άμεσα ή έμμεσα για παροχές ασθένειας σε είδος από τον ΕΟΠΥΥ ή άλλο ασφαλιστικό φορέα ή το Δημόσιο.
Για τη διατήρηση του δικαιώματος των παροχών ασθένειας σε είδος, ο ενδιαφερόμενος καταβάλλει μηνιαία ασφαλιστική εισφορά υπέρ υγειονομικής περίθαλψης ως εξής:
α) Στον ΕΦΚΑ, για παροχές σε είδος από τον ΕΟΠΥΥ, σε ποσοστό 6,45% επί του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών,
β) στο Δημόσιο σε ποσοστό 6,45% επί του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών,
γ) στους λοιπούς ασφαλιστικούς φορείς, την προβλεπόμενη από τους οικείους κανονισμούς εισφορά ασφαλισμένου και εργοδότη υπέρ υγειονομικής περίθαλψης που υπολογίζεται επί του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών.
Το ασφαλιστικό δικαίωμα ασκείται από τον ενδιαφερόμενο μέσα σε ένα (1) έτος από την ημερομηνία έκδοσης της οριστικής απόφασης διαζυγίου.
 

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Απόφαση του Συμβουλίου της επικρατείας 2207 του 2014 Σύνταξη γήρατος - Δεύτερη σύνταξη γήρατος - Τυφλοί


Απόφαση του Συμβουλίου της επικρατείας 2207 Σύνταξη γήρατος - Δεύτερη σύνταξη γήρατος - Τυφλοί




Δικαστήριο:
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Τόπος:
ΑΘΗΝΑ
Αριθ. Απόφασης:
2207
Ετος:
2014

Όροι θησαυρού:
ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΗΡΑΤΟΣ (ΙΚΑ)
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ
Περίληψη
ΙΚΑ-ΕΤΑΜ - ΟΑΕΕ - Σύνταξη γήρατος - Δεύτερη σύνταξη γήρατος - Τυφλοί -. Οι διατάξεις του άρθρου 47 του ν. 2084/1992, με τις οποίες ρυθμίζονται οι χρονικές προϋποθέσεις για την απονομή συντάξεως γήρατος αναλόγως αν πρόκειται για πρώτη ή δεύτερη σύνταξη και, ειδικότερα, οι διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου αυτού, οι οποίες προβλέπουν ότι συνταξιούχοι γήρατος από άλλο φορέα κύριας ασφάλισης μπορούν να πάρουν και από το ΙΚΑ πλήρη σύνταξη γήρατος, μόνον εφόσον συγκεντρώνουν τις κατά τη διάταξη αυτή αυξημένες προϋποθέσεις ορίου ηλικίας και ημερών εργασίας, δεν έχουν εφαρμογή για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος των τυφλών ή πασχόντων από αιμορροφιλία τύπου Α΄ ή Β΄ εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 1 του ν. 612/1977 ή του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004.

Κείμενο Απόφασης
<webtop:message key= Αριθμός 2207/2014
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Α΄
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Απριλίου 2014, με την εξής σύνθεση: Ν. Σακελλαρίου, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Α΄ Τμήματος, Σ. Μαρκάτης, Α. Καλογεροπούλου, Σύμβουλοι, Δ. Εμμανουηλίδης, Αικ. Ρωξάνα, Πάρεδροι, Γραμματέας η Β. Ραφαηλάκη, Γραμματέας του Α΄ Τμήματος.
Για να δικάσει την από 18 Μαΐου 2011 αίτηση, που επανεισάγεται σύμφωνα με τη διάταξη του ν. 2479/97 μετά την από 4 Ιουνίου 2013 αίτηση επανασυζητήσεως:
Του…, κατοίκου Αθηνών ,ο οποίος παρέστη με τη δικηγόρο …που τη διόρισε με πληρεξούσιο,
κατά του Οργανισμού Ασφαλίσεως Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.), που εδρεύει στην Αθήνα (Ακαδημίας 22), ο οποίος παρέστη με τον δικηγόρο …που τον διόρισε με πληρεξούσιο.
Με την αίτηση αυτή ο αιτών επιδιώκει να επανασυζητηθεί η με αριθμό καταθέσεως 4709/30.5.2011 αίτηση αναιρέσεως κατά της υπ' αριθμ. 2102/2010 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Δ. Εμμανουηλίδη.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε την πληρεξούσια του αιτούντος, η οποία ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους της αιτήσεως επανασυζητήσεως και της αιτήσεως αναιρέσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και τον πληρεξούσιο του Οργανισμού, ο οποίος ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο Ν ό μ ο
1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (1301548-9, 3631279/2013 ειδικά γραμμάτια παραβόλου), ζητείται η επανασυζήτηση της από 18.5.2011 αιτήσεως αναιρέσεως κατά της 2102/2010 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία συζητήθηκε στις 27.5.2013 και, ακολούθως, απορρίφθηκε με την 2166/2013 απόφαση του Α΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας λόγω ελλείψεως νομιμοποιήσεως του δικηγόρου που υπέγραψε το αναιρετήριο. Με την απόφαση του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου έγινε δεκτή έφεση του αναιρεσιβλήτου Οργανισμού, εξαφανίσθηκε η 14135/2009 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών και, στη συνέχεια, απορρίφθηκε η πρωτοδίκως γενόμενη δεκτή προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά της 201/36/13/11/2007 αποφάσεως της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (Τ.Δ.Ε.) Ανατολικής Αττικής του Ο.Α.Ε.Ε., με την οποία, κατ' απόρριψη ενστάσεως του αναιρεσείοντος, επικυρώθηκε η 50120/16.11.2006 απόφαση του Διευθυντή Συντάξεων του Ο.Α.Ε.Ε. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε απορριφθεί η από 28.7.2006 αίτηση του αναιρεσείοντος να του χορηγηθεί σύνταξη γήρατος, κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 1 του ν. 612/1977<webtop:message key= και του άρθρου 5 του ν. 3232/2004.
2. Επειδή, στην παρ. 5 του άρθρου 27 του π.δ. 18/1989 (Α' 8), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 4 παρ. 2 περ. β' του ν. 2479/1997 (Α' 67), ορίζονται τα εξής: «Αν από λόγους ανωτέρας βίας εμποδίσθηκε η νομιμοποίηση του πληρεξουσίου δικηγόρου, δύναται να υποβληθεί αίτηση επανασυζητήσεως της υποθέσεως που κατατίθεται στον αρμόδιο γραμματέα πριν από την έκδοση της αποφάσεως και μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δέκα (10) ημερών από τη συζήτηση της υποθέσεως. Η αίτηση, η οποία πρέπει να περιέχει με σαφήνεια τους προβαλλόμενους λόγους, δικάζεται από το οικείο Τμήμα, καλουμένων αμφοτέρων των διαδίκων προ είκοσι (20) ημερών. Σε περίπτωση παραδοχής της αιτήσεως η υπόθεση εκδικάζεται εν συνεχεία επί της ουσίας από το ίδιο Τμήμα». Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, οι λόγοι ανωτέρας βίας που δικαιολογούν την επανασυζήτηση της υποθέσεως μπορεί να συντρέχουν τόσο στο πρόσωπο του πληρεξουσίου δικηγόρου όσο και στο πρόσωπο του ίδιου του διαδίκου (βλ. ΣτΕ 4110/1999 Ολομ., 1913/2001 Ολομ., 879/2005, 3164/2006, 2738/2008, 622, 883/2012). Περαιτέρω, κατά την έννοια των ίδιων ως άνω διατάξεων, σε περίπτωση που ναι μεν υποβληθεί εντός της προβλεπόμενης από τις διατάξεις αυτές δεκαήμερης προθεσμίας αίτηση επανασυζητήσεως, αλλά ήδη όμως έχει εκδοθεί οριστική απόφαση από τον δικαστικό σχηματισμό απορριπτική της εν λόγω αρχικής αιτήσεως, λόγω μη νομιμοποιήσεως του υπογράφοντος αυτήν δικηγόρου, ο σχηματισμός που επιλαμβάνεται της αιτήσεως επανασυζητήσεως, αν μεν κρίνει βάσιμο τον προβαλλόμενο με αυτήν λόγο ανωτέρας βίας, δέχεται την αίτηση αυτή, εξαφανίζει την εκδοθείσα απόφαση και δικάζει στη συνέχεια την αρχική αίτηση, η οποία θεωρείται, στην περίπτωση αυτή, ότι επανυπεβλήθη με την αίτηση επανασυζητήσεως, αν δε τον κρίνει αβάσιμο, απορρίπτει την αίτηση επανασυζητήσεως (βλ. Σ.τ.Ε. 775/2008, 174/2010, 4017/2011, 622, 883/2012).
3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων …άσκησε στις 18.5.2011 αίτηση αναιρέσεως κατά της 2102/2010 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Η αίτηση αναιρέσεως συζητήθηκε κατά τη δικάσιμο της 27.5.2013, κατ' αυτήν όμως ουδείς νομιμοποιήθηκε προσηκόντως. Ύστερα από τη συζήτηση της υποθέσεως, ο δικηγόρος που υπογράφει το δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως…, κατέθεσε στις 5.6.2013, δηλαδή εντός της προβλεπόμενης από τις προπαρατεθείσες διατάξεις δεκαήμερης προθεσμίας, αίτηση προς το Δικαστήριο, με την οποία ζητείται επανασυζήτηση της υποθέσεως. Το δικόγραφο της αιτήσεως αυτής υπογράφεται από τον ίδιο δικηγόρο που υπέγραψε και το δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως. Δημοσιεύθηκε όμως η 2166/2013 απόφαση του Α' Τμήματος του Δικαστηρίου, με την οποία η ανωτέρω αίτηση αναιρέσεως απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 27 του π.δ. 18/1989, όπως το άρθρο αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 4 παρ. 2 του ν. 2479/1997. Ενόψει πάντως των εκτεθέντων στην δεύτερη σκέψη, παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση η κρινόμενη αίτηση επανασυζητήσεως παρά τη δημοσίευση της ως άνω απορριπτικής αποφάσεως (ΣτΕ 622/2013). Εφόσον δε η αίτηση αυτή έχει ασκηθεί εμπροθέσμως και κατά τα λοιπά παραδεκτώς, είναι περαιτέρω εξεταστέα.
4. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση επανασυζητήσεως προβάλλεται ότι ο δικηγόρος που υπέγραφε το αναιρετήριο και την κρινομένη αίτηση επανασυζητήσεως, μεταβαίνοντας με ΤΑΞΙ κατά την ημέρα της δικασίμου (27.5.2013) στο Δικαστήριο, αισθάνθηκε έντονες ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα, οι οποίες εξελίχθηκαν σε σφοδρότατους πόνους. Κάθιδρος και με τάση προς εμετό περί ώρα 8.30 το πρωί κατευθύνθηκε στο Νοσοκομείο Υγεία στο γραφείο του χειρουργού ιατρού,,,, Διευθυντή της ΣΤ΄ Χειρουργικής Κλινικής, ο οποίος, αφού τον εξέτασε, διαπίστωσε κρίση αποφρακτικού ειλεού. Ο ίδιος δε είχε υποβληθεί και στο παρελθόν σε χειρουργική επέμβαση κολεκτομής λόγω εγκολπομάτων και πολύποδα στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο και, στη συνέχεια, είχε επανειλημμένα νοσηλευθεί σε διάφορα Νοσοκομεία για υποτροπιάζοντες ειλεούς συμφυτικής αιτιολογίας (βλ. εκθέσεις νοσηλείας του ασθενούς από τα νοσοκομεία Ιπποκράτειο, Αρεταίειο, Ερρίκος Ντυνάν για το χρονικό διάστημα από 2001-2011, τα οποία κατατέθηκαν στο Δικαστήριο με το από 25.10.2013 υπόμνημα). Περαιτέρω, προβάλλεται ότι ο εν λόγω δικηγόρος επί τρίωρο τουλάχιστον βρισκόταν σε κατάσταση πανικού από τους αφόρητους πόνους και τον εμετό δίχως να καταφέρει να ειδοποιήσει ούτε άλλο συνάδελφό του για το κώλυμα που αντιμετώπιζε, ούτε τον ίδιο τον αναιρεσείοντα, ο οποίος ισχυρίζεται ότι, όπως προκύπτει από το βιβλιάριο υγείας του, αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας, διότι κάθε δύο ημέρες υποβάλλεται σε ενδοφλέβιες ενέσεις, οι οποίες αποτελούν συμπλήρωμα των παραγόντων αίματος πήξεως που του ελλείπουν. Όπως δε προκύπτει από την με ημερομηνία 27.5.2013 ιατρική βεβαίωση του ανωτέρω ιατρού του εν λόγω Νοσοκομείου, η οποία προσκομίσθηκε με το ανωτέρω κατατεθέν στο Δικαστήριο υπόμνημα, ο δικηγόρος …παρουσίασε κατά την ημέρα της δικασίμου (27.5.2013) κρίση αποφρακτικού ειλεού, πάσχει δε από υποτροπιάζοντες ειλεούς συμφυτικής αιτιολογίας, αντιμετωπίστηκε δε ιατρικώς η περίπτωσή του (προοδευτική αποβολή αερίων) και του συνεστήθη να παραμείνει στο σπίτι του μέχρι πλήρους υφέσεως των συμπτωμάτων.
5. Επειδή, τα εκτιθέμενα ως άνω πραγματικά περιστατικά συνιστούν πράγματι, κατά την κρίση του Δικαστηρίου λόγους ανωτέρας βίας στο πρόσωπο του πληρεξουσίου δικηγόρου του αιτούντος, οι οποίοι αποδεικνύονται από τη βεβαίωση του προαναφερόμενου ιατρού και δικαιολογούν την επανασυζήτηση της υποθέσεως. Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση επανασυζητήσεως, να αποδοθεί στον αιτούντα το παράβολο που έχει καταβάλει για την άσκηση αυτής και το Δικαστήριο να προβεί στην περαιτέρω εκδίκαση της αιτήσεως αναιρέσεως (ΣτΕ 3029/2010).
6. Επειδή, με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010 «Εξορθολογισμός διαδικασιών και επιτάχυνση της διοικητικής δίκης και άλλες διατάξεις» (Α΄213/17.12.2010, έναρξη ισχύος κατ' άρθρ. 70 από 1.1.2011) αντικαταστάθηκαν οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ/τος 18/1989 (Α' 8) ως εξής: «3. Η αίτηση αναιρέσεως επιτρέπεται μόνον όταν προβάλλεται από τον διάδικο με συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή ότι υπάρχει αντίθεση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας ή άλλου ανωτάτου δικαστηρίου είτε προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου. 4. Δεν επιτρέπεται η άσκηση αίτησης αναιρέσεως όταν το ποσό της διαφοράς που άγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι κατώτερο από σαράντα χιλιάδες ευρώ…». Κατά τα ήδη κριθέντα (ΣτΕ 2177/2011 επταμ.), οι ανωτέρω ρυθμίσεις του ν.3900/2010 εφαρμόζονται στις αιτήσεις αναιρέσεως που κατατίθενται μετά την έναρξη ισχύος του, ήτοι μετά την 1.1.2011, ανεξαρτήτως του χρόνου δημοσιεύσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως. Περαιτέρω, κατά τα ομοίως ήδη κριθέντα (ΣτΕ 2301/2011 επταμ.), η αίτηση αναιρέσεως ασκείται πλέον παραδεκτώς, μόνον όταν προβάλλεται από το διάδικο με συγκεκριμένους ισχυρισμούς που περιέχονται στο εισαγωγικό δικόγραφο, είτε ότι δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας επί συγκεκριμένου νομικού ζητήματος, ήτοι επί ζητήματος ερμηνείας διατάξεως νόμου ή γενικής αρχής του ουσιαστικού ή δικονομικού δικαίου, η οποία (ερμηνεία) είναι κρίσιμη για την επίλυση της ενώπιον του Δικαστηρίου αγομένης διαφοράς, είτε ότι η κρίση της αναιρεσιβαλλομένης επί συγκεκριμένου νομικού ζητήματος, η επίλυση του οποίου ήταν αναγκαία για τη διάγνωση της οικείας υποθέσεως, έρχεται σε αντίθεση προς παγιωμένη ή πάντως μη ανατραπείσα νομολογία επί του αυτού νομικού ζητήματος και υπό τους αυτούς όρους αναγκαιότητας για τη διάγνωση των σχετικών υποθέσεων ενός τουλάχιστον εκ των τριών ανωτάτων δικαστηρίων (Σ.τ.Ε., Α.Π., Ελ.Σ.) ή του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου ή προς ανέκκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου. Επομένως, για το παραδεκτό αιτήσεως αναιρέσεως υπό το καθεστώς του άρθρου 12 του ν.3900/2010 απαιτείται η συνδρομή και του ελαχίστου ποσού της διαφοράς και των αναφερομένων στο άρθρο 53 παρ.3 του π.δ. 18/1989 προϋποθέσεων (ΣτΕ 1699/2012 κ.ά).
7. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, η κρινόμενη αίτηση κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόντος την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση διοικητικού εφετείου στις 20.5.2011. Επομένως, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 6, υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 12 του ν. 3900/2010, ανεξαρτήτως του χρόνου δημοσιεύσεως της αναιρεσιβαλλομενης αποφάσεως (15.9.2010). Εξάλλου, στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως ο αναιρεσείων προβάλλει ότι, παρά ταύτα, η αίτηση ασκείται παραδεκτώς, διότι υφίσταται αντίθεση της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως προς τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και συγκεκριμένα με τις 1333/2010 και 1334/2010 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες, ειδικότερα, κρίθηκε ότι «κατά την έννοια της παρ.1 του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key=, οι ευνοϊκές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= ασφαλισμένων τυγχάνουν, ως ειδικότερες, αποκλειστικής εφαρμογής σε κάθε περίπτωση, ακόμη δηλαδή και επί απονομής δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος. Επομένως, οι διατάξεις του άρθρου 47 του ν. 2085/1992, με τις οποίες ρυθμίζονται οι χρονικές προϋποθέσεις για την απονομή συντάξεως γήρατος αναλόγως αν πρόκειται για πρώτη ή δεύτερη σύνταξη και, ειδικότερα, οι διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου αυτού, οι οποίες προβλέπουν ότι συνταξιούχοι γήρατος από φορέα κύριας ασφάλισης μπορούν να πάρουν και από άλλο ασφαλιστικό οργανισμό πλήρη σύνταξη γήρατος, μόνον εφόσον συγκεντρώνουν τις κατά τη διάταξη αυτή αυξημένες προϋποθέσεις ορίου ηλικίας και ημερών εργασίας, δεν έχουν εφαρμογή για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= ή των κατηγοριών που εξομοιώνονται με αυτούς, δεδομένου άλλωστε ότι, κατά ρητή πρόβλεψη της παρ. 8 του ίδιου άρθρου, οι ευεργετικές για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= διατάξεις του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= εξακολουθούν να ισχύουν». Στις ανωτέρω αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, το κριθέν ζήτημα ήταν ότι η εκεί αναφερόμενη αναιρεσίβλητη, ήδη συνταξιούχος γήρατος της Δ.Ε.Η., ως <webtop:message key=τυφλή<webtop:message key=, κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key=, εδικαιούτο να λάβει δεύτερη σύνταξη γήρατος από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, επικαλούμενη για δεύτερη φορά τις αυτές διατάξεις, εξάλλου, στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων είναι ήδη συνταξιούχος λόγω γήρατος από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, κατ' εφαρμογήν των γενικών διατάξεων του α.ν. 1846/1951, επιδιώκει δε να λάβει πλήρη δεύτερη σύνταξη γήρατος από τον ΟΑΕΕ, κατ' εφαρμογήν, για πρώτη φορά, των διατάξεων του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004, ως πάσχων από αιμορροφιλία. Επομένως, κατά την κρίση του Δικαστηρίου υπάρχει αντίθεση της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως προς τις 1333-4/2010 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
8. Επειδή, στο άρθρο 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= «Περί συνταξιοδοτήσεως λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= των ησφαλισμένων εις ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών» (Α΄164) ορίζονται τα εξής: «Συνταξιοδότηση <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= 1. <webtop:message key=Τυφλοί<webtop:message key= εξ' αμφοτέρων των οφθαλμών ησφαλισμένοι εις ασφαλιστικούς οργανισμούς αρμοδιότητος του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, δικαιούνται συντάξεως λόγω γήρατος ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, εφ' όσον συνεπλήρωσαν χρόνον ασφαλίσεως δεκαπέντε (15) ετών, ή, προκειμένης ασφαλίσεως υπολογιζομένης κατά την νομοθεσίαν του οικείου φορέως εις ημέρας, 4.050 ημέρας ασφαλίσεως. 2. Επιφυλασσομένων των διατάξεων της διεπούσης έκαστον οργανισμόν νομοθεσίας περί των τυχόν λαμβανομένων υπ΄ όψιν δια τον υπολογισμόν της συντάξεως αποδοχών, το ποσόν της συντάξεως των κατά την προηγουμένην παράγραφον προσώπων καθορίζεται ίσον προς το αντιστοιχούν εις 35 έτη ασφαλίσεως ή εις 10.500 ημέρας ασφαλίσεως. 3. Η βάσει των διατάξεων της προηγουμένης παραγράφου παρεχομένη σύνταξις δεν προσαυξάνεται δια του επιδόματος απολύτου αναπηρίας. 4. Αι διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου δεν έχουν εφαρμογήν εις περίπτωσιν καθ' ην ο ησφαλισμένος ήθελεν επιλέξει την εφαρμογήν των διατάξεων της διεπούσης τον φορέα παρ' ου θα συνταξιοδοτηθεί νομοθεσίας, των προβλεπουσών τον τρόπον υπολογισμού της συντάξεως και τας προσαυξήσεις ταύτης δι' επιδομάτων (απολύτου αναπηρίας κλπ)». Εξάλλου, στο άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004 «Θέματα κοινωνικής ασφάλισης και άλλες διατάξεις» (Α΄ 48) ορίζονται τα εξής: «1. Οι διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= (ΦΕΚ 164 Α΄) εφαρμόζονται και στους ασφαλισμένους των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, οι οποίοι πάσχουν από αιμορροφιλία τύπου Α΄ ή Β΄, καθώς και στους μεταμοσχευόμενους από συμπαγή όργανα (καρδιά – πνεύμονες – ήπαρ και πάγκρεας), που βρίσκονται σε συνεχή ανοσοκαταστολή, εφόσον για τις περιπτώσεις αυτές συντρέχει ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%». Περαιτέρω, στο άρθρο 47 του ν. 2084/1992 «Αναμόρφωση της Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις» (Α΄ 165), το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 58 του ίδιου νόμου, έχει εφαρμογή για τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης, ορίζονται τα εξής: «Συντάξιμος χρόνος. 1…8. Οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= και της παρ. 8 του άρθρου 40 του ν. 1902/1990 εξακολουθούν να ισχύουν. 9. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951, όπως προστέθηκε με την παρ.1 του άρθρου 27 του ν. 1902/1990, αντικαθίσταται από τότε που ίσχυε ως εξής: “Αν ο ασφαλισμένος λαμβάνει σύνταξη γήρατος ή αναπηρίας από άλλο ασφαλιστικό φορέα κύριας ασφάλισης (πλην Ο.Γ.Α.) ή το Δημόσιο , εκτός των αναπήρων και θυμάτων πολέμων και μητέρων, που συνταξιοδοτήθηκαν με το άρθρο 63 παρ. 4 του ν.1892/1990, δικαιούται από το Ι.Κ.Α πλήρη σύνταξη γήρατος εφόσον κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης έχει συμπληρώσει το όριο ηλικίας, που απαιτείται σε κάθε περίπτωση από τη νομοθεσία για την απονομή πλήρους σύνταξης και πάντως όχι κάτω του 60ου έτους για τους άνδρες και του 55ου για τις γυναίκες και έχει πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες σε κάθε περίπτωση ελάχιστες ημέρες εργασίας, οι οποίες δεν μπορεί να είναι λιγότερες από 5.100 . Για τους ασφαλισμένους που μέχρι 31-12-91 έχουν συμπληρώσει το 63ο έτος της ηλικίας τους οι άνδρες και το 58ο οι γυναίκες απαιτούνται οι κατά περίπτωση αναφερόμενες στην παρ.1 εδ' α' ημέρες εργασίας, οι οποίες από 1-1-1994 ανέρχονται σε 5.100. Αν ο ασφαλισμένος έχει πραγματοποιήσει 4.500 ημέρες εργασίας τουλάχιστον και έχει συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας του ο άνδρας και το 60ο έτος η γυναίκα δικαιούται σύνταξη γήρατος μειωμένη κατά 50%. Οι διατάξεις της νομοθεσίας που προβλέπουν την απονομή μειωμένης σύνταξης γήρατος δεν εφαρμόζονται για την απονομή δεύτερης σύνταξης. 10. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 28 του α.ν. 1846/1951, όπως αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 27 του ν. 1902/1990 και την προηγούμενη παράγραφο, προστίθεται διάταξη που έχει ως εξής: «Οι προβλεπόμενες από το πρώτο εδάφιο 5.100 και 4.500 ημέρες εργασίας και από το δεύτερο εδάφιο 3.000 ημέρες εργασίας αυξάνονται προοδευτικά σε 6.000, 4.800 και 3.600 ημέρες εργασίας αντίστοιχα με την προσθήκη στις 5.100, 4.500 και 3.000 ημέρες ανά 150 ημερών κατά μέσο όρο για κάθε επόμενο ημερολογιακό έτος, αρχής γενομένης από 1ης Ιανουαρίου 1998». Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής και της προηγούμενης παραγράφου έχουν εφαρμογή και στους λοιπούς φορείς κύριας ασφάλισης, προκειμένου για τις περιπτώσεις συνταξιοδότησης λόγω γήρατος και αναπηρίας. Ειδικά για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος απαιτείται η συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας. …” .
9. Επειδή, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key=, δια των διατάξεων αυτού επιδιώκεται πρωτίστως η ενιαία ρύθμιση του ζητήματος της συνταξιοδοτήσεως λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= ασφαλισμένων όλων των ασφαλιστικών οργανισμών αρμοδιότητας του τότε Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών , δεδομένου ότι μέχρι τότε σχετική πρόβλεψη υπήρχε μόνον στη νομοθεσία του Ι.Κ.Α. Συνεπώς, κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key=, οι κατά τα ανωτέρω ευνοϊκές προϋποθέσεις συνταξιοδοτήσεως λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= ασφαλισμένων τυγχάνουν, ως ειδικότερες ως προς αυτούς, αποκλειστικής εφαρμογής σε κάθε περίπτωση, ακόμη δηλαδή και επί απονομής δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος. Επομένως, οι διατάξεις του άρθρου 47 του ν. 2085/1992, με τις οποίες ρυθμίζονται οι χρονικές προϋποθέσεις για την απονομή συντάξεως γήρατος αναλόγως αν πρόκειται για πρώτη ή δεύτερη σύνταξη και, ειδικότερα, οι διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου αυτού, οι οποίες προβλέπουν ότι συνταξιούχοι γήρατος από άλλο φορέα κύριας ασφάλισης μπορούν να πάρουν και από το ΙΚΑ πλήρη σύνταξη γήρατος, μόνον εφόσον συγκεντρώνουν τις κατά τη διάταξη αυτή αυξημένες προϋποθέσεις ορίου ηλικίας και ημερών εργασίας, δεν έχουν εφαρμογή για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key=, δεδομένου άλλωστε ότι, κατά ρητή πρόβλεψη της παρ. 8 του ίδιου άρθρου, οι ευεργετικές για τη συνταξιοδότηση λόγω γήρατος των <webtop:message key=τυφλών<webtop:message key= διατάξεις του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= εξακολουθούν να ισχύουν (ΣτΕ 1333-4/2010). Τα αυτά ισχύουν και για τους ασφαλισμένους που πάσχουν, μεταξύ άλλων, και από αιμορροφιλία τύπου Α΄ ή Β΄. Συνεπώς, <webtop:message key=τυφλοί<webtop:message key= ή πάσχοντες από αιμορροφιλία τύπου Α΄ ή Β΄ συνταξιούχοι λόγω γήρατος μπορούν, για μεταγενέστερο της συνταξιοδοτήσεώς τους νέο χρόνο ασφαλίσεως, να πάρουν σύνταξη γήρατος από το ΙΚΑ ή άλλο ασφαλιστικό οργανισμό, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= ή του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004.
10. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση προκύπτουν τα εξής: Ο αναιρεσείων, ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1937, είναι συνταξιούχος του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ από τις 20.1.1997 και πραγματοποίησε στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ 7.125 ημέρες εργασίας ή 17 έτη και 1 μήνα από 1.7.1963 έως 31.8.1976 και από 18.2.1998 έως 31.12.2001 αντιστοίχως. Ακολούθως, υπέβαλε την 29417/29.11.2005 αίτησή του και ζήτησε να λάβει σύνταξη γήρατος από τον ΟΑΕΕ με υπολογισμό μόνο του χρόνου ασφαλίσεώς του στο Ταμείο αυτό. Με την 1/03408/19.4.2006 απόφαση του Διευθυντή Συντάξεων του Ταμείου χορηγήθηκε στον αναιρεσείοντα από 1.12.2005 σύνταξη γήρατος, μειωμένη κατά 50%, κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 47 παρ. 9 και 10 του ν. 2084/1992. Ο αναιρεσείων, με την 45962/28.7.2006 αίτησή του ζήτησε να επανεξετασθεί η υπόθεσή του για να υπαχθεί στο ευεργετικό καθεστώς του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= για τους <webtop:message key=τυφλούς<webtop:message key= και τους εξομοιούμενους με αυτούς ασφαλισμένους, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με την 50120/10.11.2006 απόφαση του Διευθυντή Συντάξεων του Ταμείου, με την αιτιολογία ότι ο αναιρεσείων δεν ενέπιπτε στις διατάξεις του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key=, γιατί ήταν διπλοσυνταξιούχος και ελάμβάνε σύνταξη και από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ από την 21.1.1997. Ένσταση του αναιρεσείοντος κατά της ανωτέρω αποφάσεως απορρίφθηκε με την 201/36/13.11.2007 απόφαση της Τ.Δ.Ε. του ΟΑΕΕ, με την αιτιολογία ότι τα πρόσωπα που υπάγονται στις διατάξεις του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= και του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004 δεν εξαιρούνται από τις διατάξεις των παρ. 9 και 10 του άρθρου 47 του ν. 2084/1992. Προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά της αποφάσεως της Τ.Δ.Ε. έγινε δεκτή με την 14135/2009 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών. Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού ακύρωσε την απόφαση της Τ.Δ.Ε., στη συνέχεια, αναγνώρισε ότι ο αναιρεσείων εδικαιούτο πλήρη σύνταξη γήρατος από τον Ο.Α.Ε.Ε. Κατά της αποφάσεως του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου ο ΟΑΕΕ άσκησε έφεση. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την ήδη αναιρεσιβαλλομένη απόφασή του έκρινε ότι τόσο οι υπαγόμενοι στις διατάξεις του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= <webtop:message key=τυφλοί<webtop:message key=, όσο και υπαγόμενοι στις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 3232/2004 αιμορροφιλικοί, που έχουν ήδη συνταξιοδοτηθεί από ασφαλιστικό οργανισμό με βάση τις διατάξεις αυτές, δεν εξαιρούνται από την εφαρμογή των παραγράφων 9 και 10 του άρθρου 47 του ν. 2084/1992 και, επομένως, ο αναιρεσείων, ο οποίος είναι ήδη συνταξιούχος λόγω γήρατος του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δεν εδικαιούτο δεύτερη πλήρη σύνταξη από τον ΟΑΕΕ, κατ' εφαρμογήν των ανωτέρω διατάξεων του ν. <webtop:message key=612/1977<webtop:message key= και του ν. 3232/2004, αλλά εδικαιούτο σύνταξη, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του ν. 2084/1992, η οποία του είχε ήδη χορηγηθεί από το Ταμείο αυτό και με τις σκέψεις αυτές έκανε δεκτή την έφεση του ΟΑΕΕ, εξαφάνισε την πρωτόδικη απόφαση, και, στη συνέχεια, απέρριψε την προσφυγή του αναιρεσείοντος.
11. Επειδή, η κρίση αυτή του δικάσαντος διοικητικού εφετείου δεν είναι ορθή, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην σκέψη 9, και, επομένως, ο μοναδικός λόγος αναιρέσεως, με τον οποίον προβάλλεται ότι, στην προκείμενη περίπτωση, τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. <webtop:message key=612/1977 και του άρθρου 5 παρ. 1 του ν. 3232/2004 που είναι ειδικότερες, εκείνων των παρ. 9 και 10 του άρθρου 47 του ν. 2084/1992, είναι βάσιμος. Συνεπώς, η κρινομένη αίτηση επανασυζητήσεως πρέπει να γίνει δεκτή, να εξαφανισθεί η 2166/2013 απόφαση του Δικαστηρίου, να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και, η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται την αίτηση επανασυζητήσεως της υποθέσεως κατά τα εις το αιτιολογικό.
Διατάζει την απόδοση του παραβόλου που έχει καταβληθεί για την αίτηση αυτή.
Εξαφανίζει την 2166/2013 απόφαση του Δικαστηρίου κατά τα εις το αιτιολογικό.
Δικάζει την αίτηση αναιρέσεως, δέχεται αυτήν κατά τα εις το αιτιολογικό.
Αναιρεί την 2102/2010 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, στο οποίο και παραπέμπει την υπόθεση, κατά τα εις το αιτιολογικό.
Διατάζει την απόδοση του παραβόλου, και
Επιβάλλει σε βάρος του αναιρεσιβλήτου Οργανισμού Ασφαλίσεως Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.) τη δικαστική δαπάνη του αναιρεσείοντος, η οποία ανέρχεται στο ποσό των εννιακοσίων είκοσι (920) ευρώ.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 5 Μαΐου 2014.
Ο Πρόεδρος του Α' Τμήματος Η Γραμματέας του Α' Τμήματος
Ν. Σακελλαρίου Β. Ραφαηλάκη
και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 16ης Ιουνίου 2014.
Ο Προεδρεύων Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας
Α. Γκότσης Μ. Βλασερού
<webtop:message key=

Πρόεδρος:
Ν. Σακελλαρίου, Αντιπρόεδρος
Εισηγητές:
Δ. Εμμανουηλίδης
Μέλη:
Σ. Μαρκάτης, Α. Καλογεροπούλου, Σύμβουλοι, Δ. Εμμανουηλίδης, Αικ. Ρωξάνα, Πάρεδροι
Λήμματα:
ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ,ΟΑΕΕ ,Σύνταξη γήρατος ,Δεύτερη σύνταξη γήρατος ,Τυφλοί

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Δημοσίευση:
ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΔΣΑ
  

ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ  
Α/Α
Νόμος
Αριθμός
Έτος
Αρθρο
Παράγραφος
1
«  ΝΟΜΟΣ  »
2084
1992
47

2
«  ΝΟΜΟΣ  »
2084
1992
58

3
«  ΝΟΜΟΣ  »
3232
2004
5
1
4
«  ΝΟΜΟΣ  »
3900
2010
12
1
5
«  ΝΟΜΟΣ  »
612
1977
1

6
«  ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ  »
18
1989
27
5
7
«  ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ  »
18
1989
53
3, 4

Νόμος υπ’ αριθ. 4488/2017: Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα Ατόμων με Αναπηρίες και άλλες διατάξεις - ΦΕΚ Α 137/2017

 Νόμος υπ’ αριθ. 4488/2017: Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα Ατόμων με Αναπηρίες και άλλες διατάξεις - ΦΕΚ Α 137/2017
Δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ το βράδυ της Τετάρτης ο Νόμος υπ’ αριθμ. 4488/2017 «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις Δημοσίου και λοιπές ασφαλιστικές διατάξεις, ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων, δικαιώματα ατόμων με αναπηρίες και άλλες διατάξεις» με τις αλλαγές στα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Παραθέτουμε τα άρθρα 23, 28 και 59 έως 74.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ν. 4387/2016
Άρθρο 23
Απασχόληση λόγω ψυχικών παθήσεων
1.α. Γενικές και ειδικές διατάξεις που προβλέπουν διακοπή ή περικοπή της σύνταξης αναπηρίας ή της σύνταξης λόγω θανάτου και των προνοιακών ή άλλων επιδομάτων όταν ο δικαιούχος αναλαμβάνει εργασία ή αυτοαπασχολείται, δεν έχουν εφαρμογή στους δικαιούχους που πάσχουν αναπηρίας, η οποία οφείλεται σε ψυχική πάθηση ή νοητική υστέρηση ή συμπαθολογία ψυχικής πάθησης και νοητικής υστέρησης, με ποσοστό 50% και άνω, εφόσον η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση ενδείκνυται για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης και η κρίση αυτή πιστοποιείται με γνωμάτευση μονάδας ψυχικής υγείας, η οποία θα ισχύει για τρία (3) έτη, του αντίστοιχου Τομέα Ψυχικής Υγείας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο ν. 2716/1999 (Α΄ 96).
β. Η ανάληψη μισθωτής απασχόλησης ή η αυτοαπασχόληση των ανωτέρω προσώπων για λόγους ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και κοινωνικής επανένταξης, δεν επηρεάζει την σχετική κρίση αξιολόγησης αναπηρίας περί ανικανότητας για κάθε βιοποριστική εργασία, κατά τη διαδικασία πιστοποίησης αναπηρίας από τα ΚΕΠΑ.
2. Η περίπτωση α΄ της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζεται σε συνταξιούχους που αναλαμβάνουν μόνιμη ή με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου εργασία σε φορέα της Γενικής Κυβέρνησης.
3. Οι συνταξιούχοι της παραγράφου 1 υποχρεούνται πριν αναλάβουν εργασία ή αυτοαπασχοληθούν να το δηλώσουν στον ΕΦΚΑ, στο ΕΤΕΑΕΠ και στις αρμόδιες υπηρεσίες πρόνοιας.
4. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μπορεί να καθορίζεται κάθε λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 28
Παράταση χορήγησης αναπηρικής σύνταξης
Το άρθρο 66 του ν. 4144/2013 (Α΄ 88) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 66
Στις περιπτώσεις λήξης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω αναπηρίας και εφόσον εκκρεμεί στις αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές ΚΕΠΑ ιατρική κρίση, χωρίς υπαιτιότητα των ασφαλισμένων, το δικαίωμα συνταξιοδότησής τους λόγω αναπηρίας παρατείνεται για έξι (6) μήνες, με το ίδιο ποσό που ελάμβαναν οι συνταξιούχοι πριν από τη λήξη του δικαιώματος, εφόσον κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν κριθεί από την υγειονομική επιτροπή με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%. Εάν κριθεί από τις υγειονομικές επιτροπές των ΚΕΠΑ ότι αυτοί δεν φέρουν συντάξιμο ποσοστό αναπηρίας ή φέρουν μικρότερο ποσοστό αναπηρίας από το προγενεστέρως κριθέν, οι αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές αναζητούνται άτοκα, δια συμψηφισμού, με μηνιαία παρακράτηση 20% από τις τυχόν χορηγούμενες συνταξιοδοτικές παροχές, ενώ στην περίπτωση που δεν χορηγούνται παροχές, αναζητούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΕΔΕ.
Η ανωτέρω ρύθμιση εφαρμόζεται και για όλα τα επιδόματα που χορηγούνται λόγω αναπηρίας, καθώς και για τις συντάξεις με αιτία την αναπηρία, ενώ παράλληλα παρατείνεται και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσων εμπίπτουν στο παρόν άρθρο. Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει την 1.7.2017.».

ΜΕΡΟΣ Δ΄
ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ - ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 59
Σκοπός
Αντικείμενο του παρόντος μέρους αποτελεί η θέσπιση ενός γενικού πλαισίου ρυθμίσεων κατ’ εφαρμογή διατάξεων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και του Προαιρετικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, που κυρώθηκαν με το άρθρο πρώτο του ν. 4074/2012 (Α΄ 88). Σκοπός του παρόντος μέρους είναι η άρση των εμποδίων που δυσχεραίνουν την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή των Ατόμων με Αναπηρίες (ΑμεΑ) στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.
Άρθρο 60
Ορισμοί
1. Ως «Άτομα με Αναπηρίες (ΑμεΑ)» νοούνται τα άτομα με μακροχρόνιες σωματικές, ψυχικές, διανοητικές ή αισθητηριακές δυσχέρειες, οι οποίες σε αλληλεπίδραση με διάφορα εμπόδια, ιδίως θεσμικά, περιβαλλοντικά ή εμπόδια κοινωνικής συμπεριφοράς, δύναται να παρεμποδίσουν την πλήρη και αποτελεσματική συμμετοχή των ατόμων αυτών στην κοινωνία σε ίση βάση με τους άλλους.
2. Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου:
α) ως «Σύμβαση» ορίζεται η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ΑμεΑ που υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη στις 30 Μαρτίου 2007 και κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4074/2012 (Α΄ 88),
β) ως «Πρωτόκολλο» ορίζεται το Προαιρετικό Πρωτόκολλο στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ΑμεΑ που υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη στις 27 Σεπτεμβρίου 2010 και κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4074/2012,
γ) ως «Επιτροπή» ορίζεται η Επιτροπή για τα δικαιώματα των ΑμεΑ που συστάθηκε σύμφωνα με το άρθρο 34 της Σύμβασης.
3. Οι διατάξεις των άρθρων 2 και 3 της Σύμβασης διέπουν και το παρόν μέρος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄
ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΩΝ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΕΘΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ
Άρθρο 61
Γενικές υποχρεώσεις
1. Κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υποχρεούται να διασφαλίζει την ισότιμη άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στο πεδίο των αρμοδιοτήτων ή δραστηριοτήτων του, λαμβάνοντας κάθε πρόσφορο μέτρο και απέχοντας από οποιαδήποτε ενέργεια ή πρακτική που ενδέχεται να θίγει την άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ.
Ιδίως υποχρεούται:
α) να αφαιρεί υφιστάμενα εμπόδια κάθε είδους,
β) να τηρεί τις αρχές καθολικού σχεδιασμού σε κάθε τομέα της αρμοδιότητάς του ή της δραστηριοποίησής του, προκειμένου να διασφαλίζει για τα ΑμεΑ την προσβασιμότητα των υποδομών, των υπηρεσιών ή των αγαθών που προσφέρει,
γ) να παρέχει, όπου απαιτείται σε συγκεκριμένη περίπτωση, εύλογες προσαρμογές υπό τη μορφή εξατομικευμένων και κατάλληλων τροποποιήσεων, ρυθμίσεων και ενδεδειγμένων μέτρων, χωρίς την επιβολή δυσανάλογου ή αδικαιολόγητου βάρους,
δ) να απέχει από πρακτικές, κριτήρια, συνήθειες και συμπεριφορές που συνεπάγονται διακρίσεις σε βάρος των ΑμεΑ,
ε) να προάγει με θετικά μέτρα την ισότιμη συμμετοχή και άσκηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ στον τομέα της αρμοδιότητας ή δραστηριότητάς του.
2. Οι κατά την παράγραφο 1 υπόχρεοι οφείλουν κατά τις συναλλαγές τους με ΑμεΑ να διασφαλίζουν βασική πληροφόρηση μέσω τρόπων, μορφών και μέσων επικοινωνίας, όπως ορίζονται στη Σύμβαση. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Ανάπτυξης, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Οικονομικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης έπειτα από συνεργασία με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και κατόπιν διαβούλευσης με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ εξειδικεύονται οι υπόχρεοι φορείς, οι τρόποι, οι μορφές και τα μέσα προσβάσιμης επικοινωνίας, καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου.
Άρθρο 62
Ένταξη της διάστασης της αναπηρίας στις δημόσιες πολιτικές
1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές εντάσσουν τη διάσταση της αναπηρίας σε κάθε δημόσια πολιτική, διοικητική διαδικασία, δράση, μέτρο και πρόγραμμα της αρμοδιότητάς τους με στόχο την εξάλειψη, αποκατάσταση και αποτροπή ανισοτήτων μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρίες. Για το σκοπό αυτόν:
α) Υποβάλλουν εκθέσεις στα οικεία Επιμέρους Σημεία Αναφοράς του άρθρου 71 σχετικά με τις δράσεις, τα μέτρα και τα προγράμματα που υιοθετούν για την επίτευξη της ισότητας των ΑμεΑ,
β) υιοθετούν ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες για τα θέματα αναπηρίας, όπως αυτοί καθορίζονται από αρμόδια διεθνή και ευρωπαϊκά όργανα, ώστε να καθίσταται δυνατή η μέτρηση και η αξιολόγηση της ένταξης της διάστασης της αναπηρίας,
γ) συλλέγουν και τηρούν επιμέρους στατιστικά στοιχεία για την αναπηρία ως προς τους τομείς ευθύνης τους.
2. Με κοινή απόφαση των καθ’ ύλην αρμόδιων Υπουργών κατόπιν συνεργασίας με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και κατόπιν δημόσιας διαβούλευσης εξειδικεύονται οι υπόχρεοι φορείς, οι διαδικασίες υλοποίησης καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
Άρθρο 63
Καθολικός σχεδιασμός διοικητικών προϊόντων, περιβαλλόντων και υπηρεσιών, εύλογες προσαρμογές
1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές, σε συνεργασία με τα Επιμέρους Σημεία Αναφοράς του άρθρου 71, υποχρεούνται να τηρούν τις αρχές του καθολικού σχεδιασμού του άρθρου 2 της Σύμβασης, όπως εξειδικεύονται και επικαιροποιούνται κάθε φορά, κατά το σχεδιασμό δημοσίων πολιτικών, διοικητικών υπηρεσιών και προϊόντων, διαδικασιών, περιβαλλόντων και οργανωτικών δομών, που θα μπορούν να χρησιμοποιούνται από όλους στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, χωρίς να απαιτούνται ειδικές προσαρμογές ή εξειδικευμένος σχεδιασμός. Για την επικαιροποίηση προδιαγραφών και οδηγιών εφαρμογής των αρχών του καθολικού σχεδιασμού οι υπόχρεοι τελούν σε διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ.
2. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές υποχρεούνται να λαμβάνουν ενδεδειγμένα μέτρα προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες ανάγκες ενός ή περισσότερων ΑμεΑ προκειμένου να διασφαλιστεί η αρχή της ίσης μεταχείρισης. Στις ως άνω εύλογες προσαρμογές, οι οποίες παρέχονται υπό την προϋπόθεση της μη επιβολής δυσανάλογου ή αδικαιολόγητου βάρους, περιλαμβάνονται ενδεικτικά, μέτρα παροχής υποστηρικτικής τεχνολογίας, προσωπικής βοήθειας και ενδιαμέσων, εξατομικευμένη προσαρμογή διαδικασιών ή πρακτικών, εξειδικευμένες υπηρεσίες και βοηθητικές υπηρεσίες για την επικοινωνία.
Άρθρο 64
Πρόσβαση στο φυσικό, δομημένο και ηλεκτρονικό περιβάλλον
1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς τους μεριμνούν για τη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης των ΑμεΑ στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, τόσο σε συνήθεις συνθήκες όσο και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
2. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς τους, διασφαλίζουν την ισότιμη πρόσβαση των ΑμεΑ στο ηλεκτρονικό περιβάλλον, ιδίως στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες, πληροφορίες και υπηρεσίες, περιλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης και των υπηρεσιών διαδικτύου.
Άρθρο 65
Επικοινωνία ΑμεΑ με διοικητικές αρχές, γλώσσες και μορφές επικοινωνίας
1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές όταν συναλλάσσονται με ΑμεΑ υποχρεούνται να παρέχουν πρόσφορα μέσα επικοινωνίας και πρόσβαση στην πληροφόρηση. Στην ως άνω υποχρέωση περιλαμβάνονται ενδεικτικά, η πρόσβαση στα δημόσια έγγραφα και η κοινοποίηση διοικητικών πράξεων σε ΑμεΑ σε προσβάσιμες μορφές, καθώς και η διασφάλιση της προηγούμενης ακρόασης με πρόσφορους τρόπους, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (Α΄ 45). Με απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρό- τησης, σε συνεργασία με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70 και κατόπιν δημόσιας διαβούλευσης με τα ενδιαφερόμενα μέρη, προσδιορίζονται τα είδη των πρόσφορων μέσων, των προσβάσιμων μορφών και των τρόπων επικοινωνίας που υιοθετούνται από τις υπηρεσίες της Δημόσιας Διοίκησης, καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα σχετικό με την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.
2. Η ελληνική νοηματική γλώσσα αναγνωρίζεται ως ισότιμη με την ελληνική γλώσσα. Το κράτος λαμβάνει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη όλων των αναγκών επικοινωνίας των κωφών και βαρήκοων πολιτών.
3. Η ελληνική γραφή Μπράιγ (Braille) αναγνωρίζεται ως ο τρόπος γραφής των τυφλών Ελλήνων πολιτών. Το κράτος υποχρεούται να λάβει μέτρα για την προώθησή της, καθώς και για την κάλυψη των αναγκών επικοινωνίας των ως άνω πολιτών.
Άρθρο 66
Ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση και κατάρτιση σε θέματα δικαιωμάτων ΑμεΑ
1. Τα διοικητικά όργανα και οι αρχές ενημερώνουν και ευαισθητοποιούν το προσωπικό, τους συναλλασσόμενους και τους αποδέκτες των υπηρεσιών τους σχετικά με τα δικαιώματα των ΑμεΑ και τον καθολικό σχεδιασμό. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, ύστερα από δημόσια διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, εξειδικεύονται οι τρόποι ενημέρωσης, τα εργαλεία και τα μέσα ευαισθητοποίησης, καθώς και το περιεχόμενο των παρεμβάσεων για την υλοποίηση του περιεχομένου της παρούσας παραγράφου.
2. Προς το σκοπό της εκπαίδευσης φοιτητών, σπουδαστών αλλά και της κατάρτισης δικαστικών λειτουργών και στελεχών του δημόσιου τομέα σε θέματα δικαιωμάτων και ίσης μεταχείρισης των ΑμεΑ, τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, η Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας μεριμνούν για τη συμπερίληψη στα προγράμματα σπουδών και στα επιμορφωτικά τους σεμινάρια εκπαιδευτικών ενοτήτων που αφορούν στα δικαιώματα των ΑμεΑ, όπως αυτά απορρέουν από τη Σύμβαση. Με αποφάσεις των οικείων Υπουργών, σε συνεργασία με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70, ρυθμίζονται οι επιμέρους θεματικές ενότητες, το περιεχόμενο των εκπαιδευτικών ενοτήτων, καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα.
Άρθρο 67
Μη διάκριση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στις οπτικοακουστικές δραστηριότητες
1. Τα δημόσια και ιδιωτικά ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, προωθούν την εμπέδωση και το σεβασμό της αρχής της μη διάκρισης. Για τον σκοπό αυτό, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) στους Κώδικες Δεοντολογίας Ειδησεογραφικών Εκπομπών, Διαφημίσεων και Ψυχαγωγικών Προγραμμάτων που καταρτίζει, οφείλει να συμπεριλαμβάνει ρυθμίσεις που αποβλέπουν στην πραγμάτωση της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας, στην ανάπτυξη ενός πλουραλιστικού διαλόγου για τα θέματα των ΑμεΑ και την προαγωγή της ουσιαστικής ισότητας μεταξύ ατόμων με και χωρίς αναπηρίες.
2. Οι πάροχοι υπηρεσιών μέσων ενημέρωσης και επικοινωνίας, συμπεριλαμβανομένου και του διαδικτύου, υποχρεούνται να αξιοποιούν τις νέες τεχνολογίες, όπως ομιλούσες ιστοσελίδες, υποτιτλισμό, ακουστική περιγραφή, διερμηνεία νοηματικής, προκειμένου να διασφαλίσουν την πρόσβαση των ΑμεΑ σε αυτά. Με απόφαση του Υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης καθορίζονται τα μέσα, η διαδικασία καθώς και κάθε άλλο θέμα τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου.
Άρθρο 68
Νομοπαραγωγική διαδικασία, ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων και παραγωγή επίσημων στατιστικών για τα ΑμεΑ
1. Κατά το στάδιο της νομοπαραγωγικής διαδικασίας τα αρμόδια όργανα συνεκτιμούν τα δικαιώματα των ΑμεΑ, όπως αυτά περιγράφονται στη Σύμβαση και κατά τη διάρκεια της κατάρτισης σχεδίων νόμου, συνεργάζονται με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και με σε διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ.
2. Στην ανάλυση συνεπειών ρυθμίσεων που συνοδεύει κάθε σχέδιο νόμου, προσθήκη ή τροπολογία, καθώς και κανονιστικές αποφάσεις μείζονος οικονομικής ή κοινωνικής σημασίας, συμπεριλαμβάνεται ειδική ενότητα τεκμηρίωσης της συμβατότητας των προτεινόμενων ρυθμίσεων με τη Σύμβαση, καθώς και των ειδικών συνεπειών των προτεινόμενων ρυθμίσεων στα ΑμεΑ.
3. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή και οι υπηρεσίες και φορείς που περιλαμβάνονται στο Ελληνικό Στατιστικό Σύστημα αναπτύσσουν, παράγουν και διαδίδουν σύμφωνα με τις αρχές του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος και την κείμενη νομοθεσία επίσημες στατιστικές σχετικά με τα ΑμεΑ, καθώς και με τα εμπόδια που αυτά αντιμετωπίζουν κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους. Για τους σκοπούς του σχεδιασμού των ως άνω στατιστικών και της διάχυσης των παραγόμενων δεδομένων τελούν σε διαβούλευση με το Παρατηρητήριο για τα Θέματα Αναπηρίας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.με Α.).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 69
Αρμοδιότητα για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ - Συντονιστικός Μηχανισμός στην Κυβέρνηση
1. Ο Υπουργός Επικρατείας, αρμόδιος για τη συνοχή του κυβερνητικού έργου, ορίζεται ως Συντονιστικός Μηχανισμός σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 33 της Σύμβασης. Στην αρμοδιότητά του ανήκουν ειδικότερα:
α) Η παρακολούθηση θεμάτων που αφορούν στα δικαιώματα των ΑμεΑ,
β) ο συντονισμός των αρμόδιων Υπουργείων για τη χάραξη και την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που προάγουν τα δικαιώματα των ΑμεΑ,
γ) η συνεργασία με το Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70,
δ) ο συντονισμός και η παρακολούθηση του έργου των συναρμόδιων Υπουργείων για την εφαρμογή της Σύμβασης στον ιδιωτικό τομέα,
ε) οι αρμοδιότητες που καθορίζονται από τη Σύμβαση και το Πρωτόκολλο σε σχέση με την παρακολούθηση εφαρμογής της Σύμβασης.
2. Με απόφαση του Πρωθυπουργού και εφόσον δεν υπάρχει Υπουργός Επικρατείας με αρμοδιότητα τη συνοχή του κυβερνητικού έργου, μπορεί η αρμοδιότητα του παρόντος άρθρου να ανατίθεται σε άλλον Υπουργό.
3. Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Επικρατείας της παραγράφου 1, μπορεί να συνιστώνται στο γραφείο του ως άνω Υπουργού μέχρι δύο (2) θέσεις μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων ή ειδικών συνεργατών εξειδικευμένων σε θέματα αναπηρίας.
Άρθρο 70
Ορισμός Κεντρικού Σημείου Αναφοράς για την παρακολούθηση εφαρμογής της Σύμβασης
1. Η Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ορίζεται ως Κεντρικό Σημείο Αναφοράς για θέματα σχετιζόμενα με την εφαρμογή της Σύμβασης.
2. Στην αρμοδιότητα του Κεντρικού Σημείου Αναφοράς ανήκει:
α) Η υποδοχή και ο χειρισμός ζητημάτων που άπτονται της εφαρμογής της Σύμβασης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο,
β) η συνεργασία με τα Επιμέρους Σημεία Αναφοράς του άρθρου 71,
γ) η διασύνδεση με το Πλαίσιο Προαγωγής της Σύμβασης του άρθρου 72,
δ) η διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων, οργανωμένες ή μη που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ,
ε) η παροχή ενημέρωσης και κατευθύνσεων για θέματα σχετικά με τα δικαιώματα των ΑμεΑ,
στ) η εκπόνηση και υποβολή στη Βουλή Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα ΑμεΑ, καθώς και η σύνταξη και υποβολή στην Επιτροπή για τα δικαιώματα των ΑμεΑ του άρθρου 34 της Σύμβασης των εκθέσεων που προβλέπονται στο άρθρο 35 αυτής.
Άρθρο 71
Ορισμός Επιμέρους Σημείων Αναφοράς για την παρακολούθηση εφαρμογής της Σύμβασης
1. Με απόφαση των οικείων Υπουργών ορίζεται σε κάθε Υπουργείο ο Γενικός ή Διοικητικός Γραμματέας ως Σημείο Αναφοράς, για την παρακολούθηση υλοποίησης των υιοθετούμενων κατ’ εφαρμογή της Σύμβασης δημόσιων πολιτικών στα οικεία Υπουργεία και στους εποπτευόμενους από αυτά φορείς, την προώθηση στο Κεντρικό Σημείο Αναφοράς του άρθρου 70, προτάσεων και νομοθετικών ρυθμίσεων βέλτιστης εφαρμογής της Σύμβασης, τη σύνταξη ετήσιων εκθέσεων προόδου και την προώθηση δημόσιας διαβούλευσης για τα ως άνω θέματα.
2. Με απόφαση του Γενικού ή Διοικητικού Γραμματέα οι αρμοδιότητες του Σημείου Αναφοράς μπορεί να μεταβιβασθούν σε οργανική μονάδα επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης, Διεύθυνσης ή Τμήματος.
3. Στην έδρα κάθε Περιφέρειας και κάθε Δήμου ορίζεται ως Σημείο Αναφοράς ο Περιφερειάρχης και ο Δήμαρχος αντίστοιχα για την παρακολούθηση εφαρμογής της Σύμβασης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Με απόφαση του Περιφερειάρχη και του Δημάρχου αντίστοιχα οι αρμοδιότητες του Σημείου Αναφοράς μπορεί να μεταβιβασθούν σε οργανική μονάδα επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης, Διεύθυνσης ή Τμήματος.
Άρθρο 72
Πλαίσιο για την προαγωγή εφαρμογής της Σύμβασης
1. Για την προώθηση της εφαρμογής της Σύμβασης, κατά τα διαλαμβανόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 33 αυτής, ορίζεται ο Συνήγορος του Πολίτη ως η συνταγματικά κατοχυρωμένη Ανεξάρτητη Αρχή που αποτελεί το Πλαίσιο για την Προαγωγή της εφαρμογής της Σύμβασης (εφεξής Πλαίσιο Προαγωγής). Για την εκπλήρωση της αποστολής του το Πλαίσιο Προαγωγής τελεί σε συνεργασία με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.με Α.), η οποία αποτελεί τριτοβάθμια οργάνωση των Ατόμων με Αναπηρίες και ανεξάρτητο μηχανισμό της κοινωνίας των πολιτών.
2. Αποστολή του Πλαισίου Προαγωγής είναι η παρακολούθηση, προαγωγή και προστασία της εφαρμογής της Σύμβασης και των δημόσιων πολιτικών, για την προώθηση των δικαιωμάτων των ΑμεΑ. Το Πλαίσιο Προαγωγής μεταξύ άλλων:
α) Εκφράζει γνώμη για τη συμβατότητα των δημοσίων πολιτικών που προωθούνται σε κεντρικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, καθώς και για τη συμβατότητα της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας με τις διατάξεις της Σύμβασης,
β) χειρίζεται και διερευνά αναφορές που υποβάλλονται ενώπιόν του σε σχέση με την παραβίαση δικαιωμάτων των ΑμεΑ,
γ) αναλαμβάνει δράσεις ευαισθητοποίησης σε θέματα σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Σύμβαση,
δ) εκπονεί μελέτες και έρευνες, σχετικά με την υλοποίηση άρθρων της Σύμβασης σε επιμέρους τομείς,
ε) υποβάλλει ετήσια έκθεση με την αξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών, της εφαρμογής της κείμενης νομοθεσίας και προτεινόμενα μέτρα αντιμετώπισης ελλείψεων και αναγκών που διαπιστώθηκαν, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει προτάσεις νομοθετικών ρυθμίσεων ή τροποποιήσεων,
στ) λαμβάνει κάθε άλλο πρόσφορο για την εξυπηρέτηση της αποστολής του μέτρο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 73
Όπου προβλέπεται κατ’ εξουσιοδότηση του παρόντος μέρους η έκδοση κανονιστικών ή κοινών κανονιστικών πράξεων, αυτή λαμβάνει χώρα το αργότερο εντός τεσσάρων (4) μηνών από τη θέση αυτού σε ισχύ.
Άρθρο 74
1. Οι διατάξεις του παρόντος μέρους δεν θίγουν ευνοϊκότερες διατάξεις του εθνικού, κοινοτικού ή διεθνούς δικαίου σχετικές με την υλοποίηση δικαιωμάτων των ΑμεΑ και δεν αποτελούν λόγο περιορισμού του υφιστάμενου επιπέδου παρεχόμενης προστασίας.
2. Το άρθρο δεύτερο του ν. 4074/2012 αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 27 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ΑμεΑ δεν εφαρμόζονται ως προς την εργασία και την απασχόληση στις ένοπλες δυνάμεις καθόσον αφορά σε διαφορετική μεταχείριση λόγω αναπηρίας, ή χρόνιας πάθησης σχετικής με την Υπηρεσία, όπως προβλέπεται στη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 3 του ν. 4443/2016 (Α΄ 232)».
3. Το άρθρο τρίτο του ν. 4074/2012 καταργείται.
4. Η έκδοση του προβλεπόμενου στο άρθρο 24 του ν. 4443/2016 (Α΄ 232) προεδρικού διατάγματος για την επέκταση της προστασίας που παρέχεται για διακρίσεις μεταξύ άλλων λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης και στους τομείς της κοινωνικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης και της υγειονομικής περίθαλψης, των κοινωνικών παροχών και φορολογικών διευκολύνσεων, της εκπαίδευσης και της πρόσβασης στη διάθεση και παροχή αγαθών και υπηρεσιών που διατίθενται συναλλακτικά στο κοινό, συμπεριλαμβανομένης και της στέγης, λαμβάνει χώρα σε συνεργασία με το Συντονιστικό Μηχανισμό του άρθρου 69 και ύστερα από διαβούλευση με αναγνωρισμένες αντιπροσωπευτικές οργανώσεις του αναπηρικού κινήματος, με άτομα και με ομάδες ατόμων, οργανωμένες ή μη που έχουν εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, το αργότερο εντός δώδεκα (12) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.
5. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος καταργείται κάθε γενική ή ειδική διάταξη που είναι αντίθετη ή ρυθμίζει διαφορετικά τα προβλεπόμενα με τις διατάξεις του παρόντος θέματα.

Πηγή: http://www.et.gr/