Επιστολή της Ε.Σ.Α.μεΑ. προς τον κ. Κ. Χατζηδάκη, Υπουργό
Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με θέμα: «Ατζέντα θεμάτων της Ε.Σ.Α.μεΑ.
ενόψει της συνάντησης με τον Υπουργό, στις 13 Ιανουαρίου 2023»
Πληροφορίες: Χριστίνα Σαμαρά
Αθήνα: 05.01.2023
Πρωτ. 06
ΠΡΟΣ: κ. Κ. Χατζηδάκη, Υπουργό Εργασίας και
Κοινωνικών Υποθέσεων
ΚΟΙΝ: «Πίνακας Αποδεκτών»
ΘΕΜΑ: «Ατζέντα θεμάτων της Ε.Σ.Α.μεΑ. ενόψει της
συνάντησης με τον Υπουργό, στις 13 Ιανουαρίου 2023»
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.), η οποία
αποτελεί την τριτοβάθμια κοινωνική και συνδικαλιστική οργάνωση των ατόμων με
αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους στη χώρα και αναγνωρισμένο
Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας, στο πλαίσιο της
συνάντησης που έχει προγραμματιστεί μαζί σας στις 13 Ιανουαρίου 2023, σας
υποβάλλει με την παρούσα επιστολή της τα βασικά θέματα που απασχολούν τα άτομα
με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις και άπτονται των αρμοδιοτήτων του Υπουργείου
σας.
Από την αρχή της εμφάνισης της πανδημίας, τα άτομα με
αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και τα μέλη των οικογενειών τους δεν έγιναν
αποδέκτες καμίας μορφής κρατικής ενίσχυσης. Γεγονός που δυσχέραινε ακόμη
περισσότερο την ποιότητα ζωής τους, εάν λάβουμε υπόψη και το πρόσθετο κόστος
διαβίωσης λόγω αναπηρίας ή/και χρόνιας πάθησης
Ως εκ τούτου θεωρούμε επιβεβλημένη, όσο ποτέ άλλοτε, την
πολιτική και οικονομική υποστήριξη, ειδικά αυτή την περίοδο, με τις ενεργειακές
ανατιμήσεις οι οποίες επιφέρουν αυξήσεις στα βασικά αγαθά και τις υπηρεσίες, ως
εξής:
1. Επιδοματική πολιτική
α) Αυξήσεις επιδομάτων ατόμων με αναπηρία.
Για να υπάρξει ουσιαστική στήριξη στα άτομα με αναπηρία,
χρόνιες παθήσεις και τις οικογένειές τους την τρέχουσα περίοδο, οι οποίοι έχουν
να αντιμετωπίσουν ένα άνευ προηγουμένου κύμα ακρίβειας στα προϊόντα, την
ενέργεια, τα καύσιμα κ.ά., η οποία καθιστά αδύνατη την κάλυψη των βασικών
καθημερινών τους αναγκών, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη για αυξήσεις στα
επιδόματα αναπηρίας.
Για το λόγο αυτό κρίνουμε απαραίτητο να υπάρξει αύξηση των
επιδομάτων που δίνονται στα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις, με τον ίδιο
συντελεστή αύξησης που δίνονται στις συντάξεις της παρ. 4 του άρθρου 14 του
ν.4387/2016 σύμφωνα με την Α.Π. 126331/28.12.2022 ΚΥΑ (Β’ 6949).
β) Αποσύνδεση του προνοιακού επιδόματος από την εργασία.
Είναι γνωστό ότι τα πάσης φύσεως προνοιακά επιδόματα των ατόμων με αναπηρία και
χρόνιες παθήσεις, χορηγούνται για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών που
δημιουργεί η ίδια η αναπηρία και δεν αποτελούν εισόδημα, κάτι που αποδεικνύεται
και από το γεγονός ότι τα επιδόματα δεν λαμβάνονται υπόψη στα εισοδηματικά όρια
για τις παροχές των ατόμων με αναπηρία. Η διακοπή του επιδόματος με την έναρξη
εργασίας είναι αποτρεπτικός παράγοντας για να εργαστούν τα άτομα με αναπηρία
και χρόνιες παθήσεις.
γ) Αποσύνδεση του προνοιακού επιδόματος από τη σύνταξη.
Θετική κρίνεται η ρύθμιση για την παύση αναζήτησης εκκρεμών
οφειλών από τα ποσά των επιδομάτων που λάμβαναν πολίτες από τον ΟΠΕΚΑ χωρίς να
τα δικαιούνται, ωστόσο κρίνουμε επιβεβλημένη την άμεση και οριστική επίλυση
αυτού του πολύ σημαντικού ζητήματος, μέσω της κατάργησης της παράλογης και
άδικης διακοπής του προνοιακού αναπηρικού επιδόματος των τέκνων με βαριά
αναπηρία όταν λάβουν τη σύνταξη του αποθανόντος γονέα.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα διακοπής του προνοιακού
επιδόματος που λαμβάνει τέκνο με βαριά νοητική αναπηρία, επειδή η σύνταξη του
θανόντος γονέα του, είναι μεγαλύτερη από 360 ευρώ, ακόμα και για ποσό μικρότερο
του ενός ευρώ! Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι το επίδομα παύει να
καταβάλλεται τη στιγμή που οι ανάγκες του ατόμου με βαριά αναπηρία αυξάνονται
έτι περαιτέρω, λόγω και της απώλειας του γονέα του!
2. Ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά ζητήματα ατόμων με
αναπηρία.
α) Θέσπιση νέων ενιαίων κανόνων για όλες τις συντάξεις
αναπηρίας και παροχές αναπηρίας του e-ΕΦΚΑ.
Θεωρούμε πολύ σημαντικές τις διατάξεις που προβλέφθηκαν με
το άρθρο 26 του ν.4997/2022, οι οποίες αφορούν στη μείωση του ποσοστού
αναπηρίας (από 67% σε 50%) για συγκεκριμένες ομάδες ασφαλισμένων, ως προϋπόθεση
λήψης παροχών αναπηρίας, ώστε να υπάρξει εναρμόνιση με όσα ισχύουν για τους
ασφαλισμένους όλων των ταμείων, καθώς και στη θέσπιση ενιαίας ημερομηνίας
καταβολής σύνταξης αναπηρίας, από την πρώτη ημέρα υποβολής της αίτησης
συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας.
Ωστόσο, κρίνουμε απαραίτητη τη θέσπιση ενιαίων κανόνων για
όλες τις συντάξεις αναπηρίας στα εξής κομβικής σημασίας ζητήματα, τα οποία
είναι σε εκκρεμότητα εδώ και 6 χρόνια:
– επαναφορά ευνοϊκών ρυθμίσεων για τη συνταξιοδότηση των
γονέων/ συζύγων/ αδελφών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία,
οι οποίες καταργήθηκαν άδικα με το 3ο μνημόνιο.
-μη περικοπή της σύνταξης σε περίπτωση απασχόλησης
συνταξιούχων λόγω αναπηρίας, οι οποίοι είναι μετέωροι, διότι δεν υπάγονται ούτε
στον ν.612/1977, που δεν γίνεται καμία περικοπή σύνταξης σε περίπτωση εργασίας,
αλλά ούτε στο άρθρο 27 του ν. 4670/2020, σύμφωνα να με το οποίο καταβάλλονται
μειωμένες οι συντάξεις σε ποσοστό 30% των συνταξιούχων που αναλαμβάνουν
εργασία.
– ενιαίες διατάξεις σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία για τη
μονιμοποίηση σύνταξης λόγω αναπηρίας
-μετατροπή σύνταξης λόγω αναπηρίας σε σύνταξη λόγω γήρατος ή
γήρατος λόγω αναπηρίας, κ.α.
β) Τιμητική σύνταξη στη μητέρα παιδιού με αναπηρία.
Ο αείμνηστος Πρωθυπουργός Κων/νος Μητσοτάκης θεσμοθέτησε τη
σύνταξη στην πολύτεκνη μητέρα. Σήμερα, ζητάμε να θεσμοθετηθεί η παροχή
τιμητικής σύνταξης στη μητέρα παιδιού με βαριά αναπηρία (όπως τέκνο με βαριά
νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο down, πολλαπλές βαριές αναπηρίες, βαριά
κινητική αναπηρία, χρόνιες ψυχικές διαταραχές), σε περίπτωση που δεν θεμελιώνει
η ίδια συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Η τιμητική αυτή σύνταξη να αποδοθεί όταν η
μητέρα συμπληρώσει τα 62 έτη και ανεξαρτήτως κοινωνικο-οικονομικών,
περιουσιακών και άλλων κριτηρίων, αναγνωρίζοντας την προσφορά της στην
κοινωνία, στην πολιτεία και στο παιδί της και αναγνωρίζοντας ότι αυτή η γυναίκα
στερήθηκε τη δυνατότητα να μετέχει στην εργασία όπως άλλοι πολίτες, λόγω της
αναπηρίας του παιδιού της και η οποία, εξαιτίας της απουσίας δομών στήριξης
αφιερώθηκε στη φροντίδα αυτού του ατόμου.
3. Στρατηγική Κοινωνικής Στέγασης.
Θεωρούμε αδιανόητη τη μη συμπερίληψη των ατόμων με αναπηρία,
χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους στον νόμο για τη Στεγαστική πολιτική
για νέους, που πρόσφατα ψηφίστηκε από τη Βουλή.
Κρίνεται επιβεβλημένη η συμπερίληψη της αναπηρίας σε κάθε
Πρόγραμμα της Στεγαστικής πολιτικής με διακριτό τρόπο, όπως ισχύει για τους
πολύτεκνους και τους τρίτεκνους, με πρόσθετη προσαύξηση 20% λόγω αναπηρίας
ή/και χρόνιας πάθησης.
Επισυνάπτεται η υπ’ αριθ. πρωτ. 1807/12.12.2022 επιστολή με
τις προτάσεις μας που είχαν κατατεθεί στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης
του εν λόγω νομοσχεδίου, οι οποίες δεν λήφθηκαν υπόψη.
4. Αύξηση συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία στον ενεργό
πληθυσμό της χώρας.
Θεωρούμε πως πρέπει να γίνει μία οργανωμένη προσπάθεια για
την αύξηση της εργασιακής ένταξης, καθώς και της εργασιακής απορρόφησης των
ατόμων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις που αναζητούν εργασία. Πρέπει να
υπάρξει συγκροτημένη πολιτική μέσω μίας εθνικής στρατηγικής για την
επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση και απασχόληση των ατόμων με αναπηρία και
χρόνιες παθήσεις.
Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος
Ι. Βαρδακαστάνης
Ο Γεν. Γραμματέας
Β. Κούτσιανος
Πηγή: Ε.Σ.Α.μεΑ.
