«Οδηγίες για την εφαρμογή της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ περί των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης (ν. 4213/2013)»

 
«Οδηγίες για την εφαρμογή της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ περί των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης (ν. 4213/2013)»


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ



Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας

Μαρούσι, 21/06/2016 Σχόλιο πλαισίου κειμένουΣχόλιο πλαισίου κειμένου ΑΔΑ: Ω5ΞΓΟΞ7Μ-453Η 
Αρ. Πρωτ.: ΔΑ4Δ/οικ.23927

ΓΕΝ. ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Δ/ΝΣΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
ΤΜΗΜΑ: ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ
ΕΘΝΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΠΑΦΗΣ
Γραφεία : Αποστόλου Παύλου 12 Προς
15123 Μαρούσι Πίνακα Αποδεκτών
Πληροφορίες : Βασιλική Κούκου
Τηλ. : 210 81.10.935, -936
FAX : 210 81.10.944
E-mail:d12.t5@eopyy.gov.gr


ΘΕΜΑ: «Οδηγίες για την εφαρμογή της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ περί των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης (ν. 4213/2013)»
Με την Οδηγία 2011/24/ΕΕ και την Εκτελεστική Οδηγία 2012/52/ΕΕ όπως ενσωματώθηκαν στην ελληνική νομοθεσία με το νόμο 4213/2013 (ΦΕΚ 261/Α΄/09-12-2013) και τις συνακόλουθες κανονιστικές πράξεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημιούργησε το κατάλληλο πλαίσιο, ώστε ο ασφαλισμένος να μπορεί πλέον να λάβει τη θεραπεία που έχει ανάγκη, σε δημόσιο ή ιδιωτικό πάροχο Α/βάθμιας ή Β/θμιας υγειονομικής περίθαλψης κράτους μέλους της ΕΕ, να καταβάλει τα έξοδα της θεραπείας και εν συνεχεία να του επιστραφεί το ποσό το οποίο θα του είχε επιστραφεί για την ίδια θεραπεία, εάν αυτή είχε παρασχεθεί στη χώρα ασφάλισής του.
Επισημαίνονται οι κάτωθι απαραίτητες συνθήκες, προκειμένου αφ’ ενός να καταστεί δυνατή η αποζημίωση του ασφαλισμένου υπό το καθεστώς της διασυνοριακής περίθαλψης και αφ’ ετέρου να ενημερωθούν και συντονιστούν οι κατά περίπτωση αρμόδιες Υπηρεσίες για την ορθή εφαρμογή του νέου αυτού νομικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
1. Επιστρέφονται δαπάνες για υγειονομική περίθαλψη, η οποία περιλαμβάνεται στις παροχές που δικαιούται ο ασφαλισμένος, όπως αυτές ορίζονται από την ισχύουσα εθνική νομοθεσία και τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ).
2. Τα έξοδα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης επιστρέφονται ή καταβάλλονται απευθείας έως το ποσό που θα είχε καλύψει ο ΕΟΠΥΥ, εάν η υγειονομική αυτή περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος, χωρίς το ποσό κάλυψής τους να υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα της υγειονομικής περίθαλψης που έλαβε ο ασθενής.
Όταν τα πλήρη έξοδα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης υπερβαίνουν το επίπεδο εξόδων που ο οικείος φορέας παροχών ασθενείας σε είδος θα αναλάμβανε εάν η υγειονομική περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος, τότε επιστρέφονται μόνο τα έξοδα που ορίζονται στον κανονισμό παροχών υγείας του οικείου φορέα παροχών υγείας.
3. Ο ΕΟΠΥΥ μπορεί να επιβάλλει σε ασφαλισμένο που επιδιώκει την επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, περιλαμβανόμενης και εκείνης που έλαβε μέσω τηλεϊατρικής, τους ίδιους όρους, κριτήρια επιλεξιμότητας, καθώς και κανονιστικές και διοικητικές διατυπώσεις που θα είχαν επιβάλει εάν αυτή η υγειονομική περίθαλψη είχε παρασχεθεί σε ελληνικό έδαφος.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει τον ασφαλισμένο με παραστατικά/δικαιολογητικά της χώρας μέλους ΕΕ όπου έλαβε τη σχετική περίθαλψη εφαρμόζοντας εθνική κείμενη νομοθεσία και ΕΚΠΥ. Εφιστούμε την προσοχή στη διάκριση ανάμεσα σε πρωτοβάθμια διασυνοριακή περίθαλψη (χωρίς υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης) και δευτεροβάθμια διασυνοριακή περίθαλψη (κατόπιν προηγούμενης έγκρισης), όπως αυτές αναλύονται παρακάτω.
Noμικό πλαίσιο - Kανονιστικές πράξεις Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης
Οδηγία 2011/24/ΕΕ: Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2011 περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης.
Εκτελεστική Οδηγία 2012/52/ΕΕ: Oδηγία της Επιτροπής της 20ης Δεκεμβρίου 2012 σχετικά με τη θέσπιση μέτρων που διευκολύνουν την αναγνώριση των ιατρικών συνταγών οι οποίες εκδίδονται σε άλλα κράτη μέλη.
Ν.4213/13 (ΦΕΚ 261/Α’/09-12-2013): Νόμος προσαρμογής της εθνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2011/24/ΕΕ και την Εκτελεστική Οδηγία 2012/52/ΕΕ.
Απόφαση ΔΣ ΕΟΠΥΥ Νο 264/166/17-03-2014: Σύσταση, λειτουργία και οργάνωση του Εθνικού Σημείου Επαφής στη Διεύθυνση Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων Κ.Υ. ΕΟΠΥΥ.
Υπουργική Απόφαση υπ’ αριθ. Υ9α/76908/05-09-2014 (ΦΕΚ 2425/Β’/11-09-14): Διοικητικές διαδικασίες για τη χρήση της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (άρθρο 9 του ν. 4213).
Υπουργική Απόφαση υπ’ αριθ. Υ9α/79323/15-09-2014 (ΦΕΚ 2459/Β’/16-09-14):
Καθορισμός των περιπτώσεων υγειονομικής περίθαλψης που μπορεί να υπόκεινται σε προηγούμενη έγκριση (άρθρο 8 του ν. 4213/13).
Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. Υ9α/87340/08-10-14 (ΦΕΚ 2774/Β’/16-10-14):
Γενικές αρχές για τον υπολογισμό των εξόδων που πρόκειται να επιστραφούν σε ασφαλισμένο στα πλαίσια της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (άρθρο 7 του ν.4213/13).
Θεσμικός ρόλος του ΕΟΠΥΥ στο πλαίσιο της Διασυνοριακής Περίθαλψης
Κατ’ εφαρμογή του ν.4213/13, άρθρο 6, εδαφ. 1, η Διεύθυνση Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων του ΕΟΠΥΥ ορίζεται ως Εθνικό Σημείο Επαφής (ΕΣΕ) για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και συνεπικουρείται στο έργο της από τις Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας.
Το Τμήμα Διασυνοριακής Περίθαλψης – Εθνικό Σημείο Επαφής της Δ/νσης Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων του ΕΟΠΥΥ μεριμνά για: την εφαρμογή της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ και της Εκτελεστικής Οδηγίας 2012/52/ΕΕ περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης,
 την υποστήριξη του Εθνικού Σημείου Επαφής (ΕΣΕ) για τη διασυνοριακή περίθαλψη με το ρόλο του συντονιστή και εκπροσώπου (ν.4213/13, άρ. 6, παρ.1 και αποφ. ΔΣ ΕΟΠΥΥ με αριθ. 264/166/17-03-2014),
 την εφαρμογή των διατάξεων για την επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης σε ασφαλισμένους
Χρήσιμοι εννοιολογικοί ορισμοί
Διασυνοριακή Περίθαλψη: περίθαλψη που παρέχεται ή συνταγογραφείται σε κράτος-μέλος διάφορο από το κράτος ασφάλισης
Κράτος ασφάλισης: κράτος-μέλος όπου το πρόσωπο είναι ασφαλισμένο ή διαθέτει δικαιώματα σε παροχές ασθενείας, σύμφωνα με τη νομοθεσία του συγκεκριμένου κράτους-μέλους και το οποίο είναι αρμόδιο να χορηγήσει στον ασφαλισμένο προηγούμενη έγκριση για να λάβει την κατάλληλη θεραπεία εκτός του κράτους μέλους διαμονής του.
Κράτος θεραπείας: το κράτος-μέλος στο έδαφος του οποίου παρέχεται πραγματικά στον ασθενή η υγειονομική περίθαλψη. Σε περίπτωση τηλεϊατρικής, η υγειονομική περίθαλψη θεωρείται ότι παρέχεται στο κράτος-μέλος όπου ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης έχει την έδρα του.
Διασυνοριακή συνταγή: συνταγή για φαρμακευτικά σκευάσματα, ή ιατροτεχνολογικά βοηθήματα που εκδίδεται σε ένα κράτος – μέλος και εκτελείται σε άλλο κράτος – μέλος. Η εκτέλεση γίνεται με δαπάνη του ασφαλισμένου και η αποζημίωση καταβάλλεται από το κράτος – μέλος ασφάλισης, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία του.
Σπάνιες νόσοι: η Ελλάδα αναγνωρίζει το ORPHANET ως την επίσημη βάση δεδομένων για τις σπάνιες παθήσεις.
Τι πρέπει να γνωρίζει ο ασθενής - Όροι και προϋποθέσεις
Η διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη:
 δεν καλύπτει μακροχρόνια περίθαλψη με σκοπό τη στήριξη ατόμων κατά την εκτέλεση των συνήθων καθημερινών εργασιών, πρόσβαση και κατανομή μοσχευμάτων, ειδικά εθνικά προγράμματα εμβολιασμού κατά λοιμωδών νόσων,
 δεν αφορά στους κατόχους Ευρωπαϊκής Κάρτας Ασφάλισης Ασθενείας (ΕΚΑΑ), οι οποίοι κατά την προσωρινή διαμονή τους σε άλλο κράτος μέλος, δικαιούνται να λάβουν παροχές ασθενείας σε είδος οι οποίες καθίστανται ιατρικώς αναγκαίες,
 διακρίνεται από την προγραμματισμένη περίθαλψη βάσει του Κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 και έχει συγκεκριμένους όρους, προϋποθέσεις και διαδικασίες,
 διακρίνεται σε περίθαλψη με υποχρέωση λήψης προηγούμενης έγκρισης από τον αρμόδιο φορέα παροχών σε είδος (π.χ. νοσηλεία) και σε περίθαλψη χωρίς υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης (π.χ. συνταγογράφηση, προμήθεια φαρμάκων και ιατροτεχνολογικών βοηθημάτων), προϋποθέτει ότι η υγειονομική περίθαλψη που έλαβε ο ασθενής σε άλλο κράτος μέλος περιλαμβάνεται στις παροχές που δικαιούται, όπως αυτές ορίζονται από την ισχύουσα εθνική νομοθεσία και τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας και αποζημιώνεται αναλόγως,
 τα έξοδα επιστρέφονται έως το ποσό που θα είχε καλύψει ο ΕΟΠΥΥ, εάν η υγειονομική αυτή περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος, χωρίς το ποσό κάλυψής τους να υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα της υγειονομικής περίθαλψης που έλαβε ο ασθενής.
Διοικητικές Διαδικασίες Διασυνοριακής Περίθαλψης
Α. Διασυνοριακή περίθαλψη χωρίς υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης (πρωτοβάθμια)
Ο ασφαλισμένος ΕΟΠΥΥ δύναται να αναζητήσει πρωτοβάθμια περίθαλψη σε κράτος μέλος της ΕΕ κάνοντας χρήση των όρων και προϋποθέσεων της Διασυνοριακής Περίθαλψης και να αιτηθεί αποζημίωσης της δαπάνης κατά την επιστροφή του.
Προσέρχεται στις οικείες Περιφερειακές Δ/νσεις ΕΟΠΥΥ και υποβάλλει τα κάτωθι παραστατικά προκειμένου να ζητήσει την αποζημίωση των δαπανών τις οποίες έχει καταβάλλει:
i) Αίτηση χρήσης διασυνοριακής περίθαλψης χωρίς προηγούμενη έγκριση για την επιστροφή των εξόδων
(σχετικό έντυπο στο επισυναπτόμενο Παράρτημα και στην ηλεκτρονική έκδοση του ΕΣΕ).
ii) Ιατρική βεβαίωση του θεράποντος ιατρού για τις ιατρικές πράξεις που πραγματοποιήθηκαν ή και για την αναγκαιότητα χορήγησης συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής ή και για την αναγκαιότητα ειδών πρόσθετης περίθαλψης (ή συμπληρωματικών εξόδων, στα οποία ενδεχομένως έχουν υποβληθεί άτομα με μία ή περισσότερες αναπηρίες).
iii) Βεβαίωση ιδιώτη ιατρού ή Νοσηλευτικού Ιδρύματος, από την οποία να προκύπτει το νομικό καθεστώς λειτουργίας του (κρατικό/ιδιωτικό ή κοινωφελές),
iv) Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις,
v) Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις φαρμακευτικής αγωγής, συνοδευόμενες από Ιατρική βεβαίωση για την αναγκαιότητα χορήγησής της,
vi) Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις προμήθειας ειδών πρόσθετης περίθαλψης (ιατροτεχνολογικά βοηθήματα κ.λπ.), συνοδευόμενες από Ιατρική βεβαίωση για την αναγκαιότητα τους.
Όλα τα δικαιολογητικά θα πρέπει να είναι θεωρημένα από το εκάστοτε Ελληνικό Προξενείο και επίσημα μεταφρασμένα.
Τα προσκομιζόμενα παραστατικά (αποδείξεις−τιμολόγια) θα πρέπει να είναι νομίμως εκδοθέντα – πρωτότυπα και να αναγράφουν οπωσδήποτε αριθμό, ημερομηνία έκδοσης, καθώς επίσης ανάλυση όλων των χορηγούμενων ιατρικών πράξεων, φαρμάκων ή ειδών.
Οι αιτήσεις των ασφαλισμένων με πλήρη φάκελο κατατίθενται στην πλησιέστερη στον τόπο κατοικίας τους Περιφερειακή Διεύθυνση ΕΟΠΥΥ, Τμήμα Παροχών Ασθενείας. Όσον αφορά αρμοδιότητες ελέγχου/εκκαθάρισης, επισημαίνεται ότι ακολουθούνται, κατ’ αναλογική εφαρμογή, οι ίδιες διαδικασίες που ισχύουν στην περίπτωση ελέγχου/εκκαθάρισης Ελλήνων παρόχων, καθώς και στην αποζημίωση διασυνοριακής περίθαλψης, εφαρμόζεται η εθνική κείμενη νομοθεσία και ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ). Η Υπηρεσία δύναται να ζητά από τον ασφαλισμένο συμπληρωματικά δικαιολογητικά καθώς και υποδεικνύει στον πολίτη, όπως μεριμνά για την ορθή συμπλήρωση ειδικών (προκαθορισμένων) εντύπων, προκειμένου να διευκολυνθεί στο έργο της έγκυρης και έγκαιρης αποζημίωσης των δαπανών για τις χορηγηθείσες ιατρικές ή λοιπές πράξεις.

Ειδική μνεία γίνεται για την αποζημίωση δαπάνης διασυνοριακών συνταγών εξαιτίας της νέας αυτής πρακτικής που εισάγει η Οδηγία της διασυνοριακής περίθαλψης.
Οι ασφαλισμένοι ΕΟΠΥΥ έχουν τη δυνατότητα να απευθυνθούν σε ιατρό της χώρας ή άλλου κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την έκδοση διασυνοριακής συνταγής. Η συνταγή αυτή μπορεί να εκτελεστεί σε κράτος – μέλος της Ε.Ε. άλλο από το κράτος έκδοσής της, με δαπάνες του ασφαλισμένου, ο οποίος θα λάβει το χρηματικό ποσό που δικαιούται από τον ΕΟΠΥΥ, σύμφωνα με τα οριζόμενα κατωτέρω.
Επισημαίνεται ότι έχει εκδοθεί σε συνεργασία με τη Δ/νση Φαρμάκου έγγραφο σχετικών οδηγιών με αρ. πρωτ.: οικ.41586/25-11-2014 (ΑΔΑ: 7Τ800Ξ7Μ-ΣΚΔ) για την αναγνώριση, έκδοση και αποζημίωση διασυνοριακών συνταγών κατ’ εφαρμογή της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ και της Εκτελεστικής Οδηγίας 2012/52/ΕΕ. Το ανωτέρω έγγραφο είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική έκδοση του Εθνικού Σημείου Επαφής για τη Διασυνοριακή Περίθαλψη.
Β. Διασυνοριακή περίθαλψη με υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης (δευτεροβάθμια περίθαλψη)
Παθήσεις που υπόκεινται σε υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης
Με την Υπουργική Απόφαση με αριθ. Υ9α/79323/15-09-2014 (ΦΕΚ 2459/Β’/16-09-2014) ορίζονται οι περιπτώσεις των παθήσεων ασφαλισμένων των οποίων η αίτηση ή η έγγραφη αξίωσή τους για χρήση διασυνοριακής προγραμματισμένης περίθαλψης υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση (άρθρο 8 του ν.4213/13), οι οποίες είναι:
1) Εκείνες των οποίων η θεραπεία χρήζει νοσοκομειακής περίθαλψης και απαιτεί τουλάχιστον μία διανυκτέρευση ή ανεξαρτήτως των ημερών διανυκτέρευσης απαιτεί χρήση πολύ εξειδικευμένης και δαπανηρής ιατρικής υποδομής ή ιατρικού εξοπλισμού καθώς και εκείνες που η θεραπεία τους παρουσιάζει ιδιαίτερο κίνδυνο για τον ασθενή ή τον πληθυσμό.
Συγκεκριμένα στην κατηγορία αυτή υπάγονται σύμφωνα με τα παραπάνω όσες περιπτώσεις-παθήσεις:
 των οποίων η θεραπεία με τις ανάλογες ιατρικές πράξεις αντιστοιχούν με το σύστημα αποζημίωσης των ΚΕΝ που περιγράφονται στην κοινή υπουργική απόφαση Αριθ. Υ4α/οικ.18051 ΦΕΚ 946/27-3-2012 και έχουν ΜΔΝ μεγαλύτερη της μίας ημέρας.
 όσων ιατρικών περιπτώσεων η θεραπεία, δεν έχει ανάλογη αντιστοίχηση με ΚΕΝ αλλά αποζημιώνεται με ημερήσιο νοσήλιο σύμφωνα με τις Υ4ε/130675/2008 (Β’ 2115) και ΕΜΠ5/ΦΕΚ
Β.3054/18-11-2012, Άρθρο 10 παρ. Δ, τίθενται στην κρίση της αρμόδιας Επιτροπής μόνο στην περίπτωση που κατά την έγγραφη εκτίμηση του παρόχου, χρήζει νοσηλείας με τουλάχιστον μία διανυκτέρευση.
2) Στις περιπτώσεις που χρήζουν πρότερης έγκρισης, συμπεριλαμβάνονται ειδικότερα και όσων σπάνιων παθήσεων, η θεραπεία αποζημιώνεται από τον Οργανισμό, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στην κοινή υπουργική απόφαση Αριθ. ΕΜΠ5/ΦΕΚ Β.3054/18-11-2012 άρθρο 10 και στα άρθρα 8 παρ. 4 και 12 του Ν. 4213/2013.
Αιτήσεις για προηγούμενη έγκριση και επιστροφής δαπανών κατόπιν προηγούμενης έγκρισης
Οι αιτήσεις για προηγούμενη έγκριση υποβάλλονται στις ΠΕ.ΔΙ. του τόπου κατοικίας του ασφαλισμένου, οι οποίες έχουν την ευθύνη παραλαβής τους, με τα εξής δικαιολογητικά:
α) Αίτηση για προηγούμενη έγκριση χρήσης διασυνοριακής περίθαλψης (επισυνάπτεται στο Παράρτημα του παρόντος εγγράφου και επιπλέον, είναι ηλεκτρονικά διαθέσιμο στην ηλεκτρονική έκδοση του ΕΣΕ)
β) Γνωμάτευση ιατρού Δ/ντή Κλινικής Κρατικού Νοσοκομείου ή Στρατιωτικού Νοσοκομείου ή Πανεπιστημιακής Κλινικής ή Δ/ντή Ιδιωτικής Κλινικής της αντίστοιχης με την πάθηση ειδικότητας. Στη σχετική γνωμάτευση θα πρέπει να περιγράφεται με λεπτομέρεια το είδος της πάθησης με σύντομο ιστορικό και θα αιτιολογείται επαρκώς η ανάγκη αντιμετώπισης της κατάστασης του ασθενούς με την προτεινόμενη θεραπεία, η οποία εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 1 του Ν. 4213/13.
γ) Βεβαίωση από δύο τουλάχιστον νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας σε περίπτωση που η προτεινόμενη υγειονομική περίθαλψη δεν μπορεί να παρασχεθεί σε ελληνικό έδαφος εντός προθεσμίας ιατρικώς αποδεκτής με βάση αντικειμενική ιατρική αξιολόγηση της ιατρικής κατάστασης του ασθενούς, του ιστορικού και της πιθανής εξέλιξης της ασθενείας του, της έντασης του πόνου που δοκιμάζει ή/και της φύσης της αναπηρίας τους τη στιγμή που υπέβαλε ή υπέβαλε εκ νέου αίτηση έγκρισης.
Οι αιτήσεις των ασφαλισμένων με πλήρη φάκελο διαβιβάζονται στην Κ.Υ. ΕΟΠΥΥ στη Γραμματεία του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου (ΑΥΣ) για την εξέταση του αιτήματος με κοινοποίηση των σχετικών ενεργειών στη Δ/νση Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων, Τμήμα Διασυνοριακής Περίθαλψης – Εθνικό Σημείο Επαφής.
Η σχετική απόφαση του ΑΥΣ διαβιβάζεται στις Περιφερειακές Διευθύνσεις κατάθεσης του αιτήματος, προκειμένου να εκδοθεί απόφαση προηγούμενης ή μη έγκρισης για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη σε κράτος-μέλος της ΕΕ και να ενημερωθεί ο αιτών. Ο ασφαλισμένος, μετά την επιστροφή του από το κράτος περίθαλψης, υποβάλλει αίτημα επιστροφής εξόδων στην Περιφερειακή Διεύθυνση ΕΟΠΥΥ, Τμήμα Παροχών Ασθενείας, προσκομίζοντας τα κάτωθι δικαιολογητικά/παραστατικά:
i) Αίτηση επιστροφής εξόδων διασυνοριακής περίθαλψης κατόπιν προηγούμενης έγκρισης (επισυνάπτεται στο Παράρτημα)
ii) Πλήρες ιστορικό νοσηλείας, όπου θα καταγράφεται ενδεχόμενη διακοπή/συνέχεια της νοσηλείας
iii) Βεβαίωση του Νοσηλευτικού Ιδρύματος, από την οποία να προκύπτει το νομικό καθεστώς λειτουργίας του (κρατικό/ιδιωτικό ή κοινωφελές)
iv) Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις νοσηλείας
v) Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις φαρμακευτικής αγωγής, συνοδευόμενες από Ιατρική βεβαίωση για την αναγκαιότητα χορήγησής της
vi) Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις προμήθειας ειδών πρόσθετης περίθαλψης (ιατροτεχνολογικά βοηθήματα κ.λ.π.), συνοδευόμενες από ιατρική βεβαίωση για την αναγκαιότητα της άμεσης προμήθειάς τους
vii) Ειδικά για άτομα με μία ή περισσότερες αναπηρίες που τεκμαίρονται με απόφαση επίσημου φορέα Πιστοποίησης Αναπηρίας, και για τα οποία έχει εγκριθεί χρήση διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης.
α. Πρωτότυπες εξοφλητικές αποδείξεις μετάβασης και επιστροφής του ασθενούς (και κατά περίπτωση του συνοδού), της οικονομικής θέσης του μεταφορικού μέσου που χρησιμοποιείται. Σε περίπτωση χρήσης αεροπορικών εισιτηρίων, συνοδευτικά, θα πρέπει να υποβάλλονται τα ηλεκτρονικά εισιτήρια ή τα αποκόμματα αυτών και οι κάρτες επιβίβασης.
β. Πρωτότυπες Εξοφλητικές αποδείξεις διαμονής.
γ. Συμπληρωματικά έξοδα με αντίστοιχες πρωτότυπες αποδείξεις τα οποία θα εξετάζονται κατά περίπτωση.
Οι δαπάνες μετάβασης – επιστροφής και διαμονής θα εξετάζονται κατά περίπτωση και θα αποδίδονται σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ισχύοντα Κανονισμό Παροχών Υγείας.
Όλα τα δικαιολογητικά θα πρέπει να είναι θεωρημένα από το εκάστοτε Ελληνικό Προξενείο και επίσημα μεταφρασμένα.
Τα προσκομιζόμενα παραστατικά (αποδείξεις – τιμολόγια) θα πρέπει να είναι νομίμως εκδοθέντα – πρωτότυπα και να αναγράφουν οπωσδήποτε αριθμό, ημερομηνία έκδοσης, καθώς επίσης ανάλυση όλων των χορηγούμενων ιατρικών πράξεων, φαρμάκων ή ειδών.
Η Υπηρεσία δύναται να ζητά από τον ασφαλισμένο συμπληρωματικά δικαιολογητικά καθώς και να υποδεικνύει στον πολίτη όπως μεριμνά για την ορθή συμπλήρωση ειδικών (προκαθορισμένων) εντύπων, προκειμένου να διευκολυνθεί στο έργο της έγκυρης και έγκαιρης αποζημίωσης των δαπανών για τις χορηγηθείσες ιατρικές ή λοιπές πράξεις.
Όσον αφορά αρμοδιότητες ελέγχου/εκκαθάρισης, επισημαίνεται ότι ακολουθούνται, κατ’ αναλογική εφαρμογή, οι ίδιες διαδικασίες που ισχύουν στην περίπτωση ελέγχου/εκκαθάρισης Ελλήνων παρόχων, καθώς και στην αποζημίωση διασυνοριακής περίθαλψης, εφαρμόζεται η εθνική κείμενη νομοθεσία και ο Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας (ΕΚΠΥ).

Γενικές Οδηγίες Εκκαθάρισης
Η αρμόδια Υπηρεσία Ελέγχου και Εκκαθάρισης του ΕΟΠΥΥ για την επιστροφή των εξόδων, θα ελέγχει τα υποβληθέντα κατά περίπτωση δικαιολογητικά και σε περίπτωση που πληρούνται οι προϋποθέσεις κατ’ εφαρμογή της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας (διατάξεις του άρθρου 7 § 5 του ν. 4213/13), τα έξοδα Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης που επιστρέφονται στον ασφαλισμένο ανέρχονται έως του ποσού:
i) της εκάστοτε ασφαλιστικής τιμής που αφορά σε πράξη ή ομάδα πράξεων-εξετάσεων και ελλείψει αυτής της τιμής του ισχύοντος Κρατικού Τιμολογίου,
ii) του Κλειστού Ενοποιημένου Νοσηλίου (ΚΕΝ) ή ελλείψει αυτού του Ημερησίου Ανοικτού Νοσηλίου με τις εκάστοτε πρόσθετες δαπάνες ειδών (π.χ. ιατροτεχνολογικών βοηθημάτων κ.λ.π.) αφαιρουμένης σε κάθε περίπτωση της συμμετοχής του ασθενούς σε διαγνωστικές εξετάσεις ή νοσηλεία όπως προβλέπεται στην ισχύουσα εθνική νομοθεσία και στον ΕΚΠΥ. Επισημαίνεται ότι το ΚΕΝ θα καθορίζεται στην εγκριτική απόφαση του ΑΥΣ αντίστοιχα για κάθε αίτημα δευτεροβάθμιας διασυνοριακής περίθαλψης με υποχρέωση προηγούμενης έγκρισης. Για την αντιστοίχηση των τιμών των πρόσθετων ειδών/υλικών, ο οικείος φορέας παροχών ασθενείας σε είδος δύναται να ζητά τη συνδρομή της ΕΠΥ, ενώ δε θα αποζημιώνει στην περίπτωση που τα εν λόγω υλικά δεν έχουν κοστολογηθεί και δεν συμπεριλαμβάνονται στο Εθνικό Παρατηρητήριο Τιμών.
Για περαιτέρω οδηγίες/διευκρινήσεις θεμάτων ελέγχου και εκκαθάρισης δαπανών, μπορείτε να επικοινωνείτε με τη Δ/νση Ελέγχου & Εκκαθάρισης, Τμήμα Ελέγχου & Εκκαθάρισης Παραστατικών Δαπανών Περίθαλψης Εξωτερικού, e-mail: d18.t4@eopyy.gov.gr.
Χρόνος διεκπεραίωσης για αίτημα Διασυνοριακής Υγειονομικής Περίθαλψης (άρθρο 7 της Υπουργικής Απόφασης Υ9α/76908/05-09-2014 περί διοικητικών διαδικασιών διασυνοριακής περίθαλψης)
Οι αιτήσεις των πολιτών για Διασυνοριακή Υγειονομική Περίθαλψη θα διεκπεραιώνονται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από τη λήψη τους κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4, παρ. 1 του ν.2690/1999 (Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας), όπως ισχύει, ενώ για τις περιπτώσεις σύνθετων/εξειδικευμένων αιτημάτων, η επεξεργασία των οποίων προϋποθέτει εμπλοκή άλλων φορέων, ισχύουν τα οριζόμενα στο άρθρο 4, παρ. 1, εδάφια γ και δ του προαναφερθέντος νόμου.
Επισημαίνεται ότι κάθε πληροφορία σχετικά με τη Διασυνοριακή Περίθαλψη (νομικό πλαίσιο, FAQs, έντυπα, νέα/ανακοινώσεις, χρήσιμοι σύνδεσμοι) είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο του ΕΟΠΥΥ στην ηλεκτρονική διαδρομή: http://www.eopyy.gov.gr/NationalContactPoint/Index?a_Language=el-GR.
Επιπρόσθετα, στο επισυναπτόμενο Παράτημα, παρατίθεται διαγραμματικά η χαρτογράφηση της διαδικασίας της διασυνοριακής περίθαλψης ανά κατηγορία αιτημάτων.
Τέλος, δεδομένου του σχετικά νέου νομικού πλαισίου της διασυνοριακής περίθαλψης, οποιοδήποτε ειδικότερο πρόβλημα/αίτημα προκύψει θα διαβιβάζεται στη Δ/νση Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων, Τμήμα Διασυνοριακής Περίθαλψης – Εθνικό Σημείο Επαφής, κατόπιν προηγούμενης ενημέρωσης/συνεννόησης, ώστε να αποφεύγονται πιθανές καθυστερήσεις στην ανταπόκριση των Υπηρεσιών μας προς τους ασφαλισμένους.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΜΠΕΡΣΙΜΗΣ
Επ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς


ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
@@@
ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΝΟΜΟΥ 4213
Έτος: 2013
Τέθηκε σε ισχύ: 09.12.2013
Τίτλος
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ στο σχέδιο νόμου «Προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2011 περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (L 88/45/4.4.2011)»

Κείμενο
Προς τη Βουλή των Ελλήνων
Επί της αρχής του σχεδίου νόμου:
Σκοπός του παρόντος νόμου που προτείνεται για ψήφιση είναι η ενσωμάτωση στο Εθνικό Δίκαιο:
1. της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2011 περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (L 88/45/4.4.2011), και
2. της Εκτελεστικής Οδηγίας 2012/52/ΕΕ της Επιτροπής της 20ής Δεκεμβρίου 2012 σχετικά με τη θέσπιση μέτρων που διευκολύνουν την αναγνώριση των ιατρικών συνταγών οι οποίες εκδίδονται σε άλλα κράτη - μέλη (L 356/68/22.12.2012).
Με τον παρόντα νόμο θεσπίζονται κανόνες για την ευκολότερη πρόσβαση σε ασφαλή και υψηλής ποιότητας διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, προωθείται η συνεργασία στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης μεταξύ κρατών - μελών, με πλήρη σεβασμό των εθνικών αρμοδιοτήτων σε θέματα οργάνωσης και παροχής υγειονομικής περίθαλψης και θεσπίζονται μέτρα για την ενιαία εφαρμογή των διατάξεων περί αναγνώρισης συνταγών που έχουν εκδοθεί σε άλλο κράτος - μέλος. Ειδικότερα, δημιουργείται το κατάλληλο πλαίσιο ώστε οι πολίτες της χώρας να διευκολύνονται στην αναζήτησή τους για την κατάλληλη θεραπεία κυρίως όταν η εν λόγω θεραπεία δεν παρέχεται στην χώρα ή όταν ενώ παρέχεται δεν είναι προσβάσιμη σε εύλογο και ιατρικώς αποδεκτό χρονικό διάστημα ή ακόμα και όταν οι υγειονομικές εγκαταστάσεις μιας από τις γείτονες χώρες, κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι πλησιέστερες από τις εθνικές. Στις ανωτέρω περιπτώσεις, ο ασθενής πλέον δύναται να λάβει τη θεραπεία που έχει ανάγκη, να καταβάλει τα έξοδα της θεραπείας και εν συνεχεία να του επιστραφεί το ποσό το οποίο θα του είχε επιστραφεί για την ίδια θεραπεία εάν αυτή είχε παρασχεθεί στην χώρα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εν λόγω θεραπεία να προβλέπεται στον κανονισμό παροχών του φορέα παροχών ασθενείας σε είδος στον οποίο ο ασθενής υπάγεται.
Παράλληλα, δημιουργείται και ένα πλαίσιο εκσυγχρονισμού των συστημάτων υγείας, καθώς δίνεται ώθηση ανάπτυξης συνεργασίας σε μια σειρά από κρίσιμους τομείς του χώρου της υγείας, όπως είναι η ηλεκτρονική υγεία, η αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας και τα Ευρωπαϊκά Δίκτυα Αναφοράς, όπου η χώρα συμμετέχει εθελοντικά στο ανά τομέα δίκτυο. Τα οφέλη από αυτή τη συνεργασία είναι πολλαπλά και πολυεπίπεδα, καθώς η αυξημένη συνεργασία στον τομέα των Ευρωπαϊκών Δικτύων Αναφοράς θα έχει ως αποτέλεσμα την ευκολότερη πρόσβαση των ασθενών σε εξειδικευμένη υγειονομική περίθαλψη υψηλού επιπέδου. Ο τομέας της αξιολόγησης των τεχνολογιών υγείας θα δημιουργήσει οικονομίες κλίμακας με άμεσο αποτέλεσμα την ταχύτερη διάχυση νέων τεχνολογιών στην επιστημονική κοινότητα και κατ επέκταση στους ασθενείς. Ενώ, η συνεργασία στον τομέα της ηλεκτρονικής υγείας θα δημιουργήσει, μεταξύ άλλων, τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να καταστεί αμεσότερη και πιο ασφαλής η κυκλοφορία των δεδομένων των ιατρικών φακέλων των ασθενών με πλήρη σεβασμό στην αρχή προστασίας των προσωπικών τους δεδομένων.
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ότι ο νόμος δεν επηρεάζει το υφιστάμενο πλαίσιο συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, όπως αυτό υλοποιείται κυρίως από τον Κανονισμό (ΕΚ) 883/2004.
Επί των άρθρων του σχεδίου νόμου:
Στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου αποτυπώνεται ο σκοπός της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας, που είναι η εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2011/24/ΕΕ και την εκτελεστική Οδηγία 2012/52/ΕΕ.
Στο άρθρο 2 του σχεδίου νόμου παρατίθενται οι νομοθετικές πράξεις με τις οποίες άλλες οδηγίες έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη, αλλά και κανονισμοί, με την επιφύλαξη των διατάξεων των οποίων θα εφαρμόζεται ο νόμος. Στις διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, καταγράφονται οι περιπτώσεις εκείνες οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντα νόμου. Συγκεκριμένα, δεν καλύπτονται οι υπηρεσίες που κρίνονται απαραίτητες για τη στήριξη ατόμων στην εκτέλεση των συνήθων καθημερινών εργασιών τους, όπως οι υπηρεσίες περίθαλψης κατ οίκον ή οι υπηρεσίες που παρέχονται σε εγκαταστάσεις υποβοηθούμενης διαβίωσης. Επίσης, εξαιρείται ο τρόπος οργάνωσης για την διαχείριση των οργάνων με σκοπό να χρησιμεύσουν ως μοσχεύματα αλλά και ο εθνικός προγραμματισμός για την εκτέλεση δημόσιων προγραμμάτων εμβολιασμού, καθώς αυτά αποτελούν απόρροια σχεδιασμού με την χρήση δεδομένων σε επίπεδο κράτους.
Στο άρθρο 3 παρατίθενται οι ορισμοί των εννοιών που χρησιμοποιούνται προκειμένου να διατυπωθούν οι προβλέψεις του νόμου.
Με σκοπό τη διαμόρφωση ενός ασφαλούς πλαισίου για την παροχή φροντίδας υψηλής ποιότητας χωρίς διακρίσεις, καταγράφονται οι σχετικές προβλέψεις στα άρθρα του Κεφαλαίου 2.
Αναλυτικότερα, στο άρθρο 4 σημειώνεται ότι η παρεχόμενη υγειονομική περίθαλψη θα πρέπει να είναι συμβατή με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, τα εθνικά πρότυπα και τις κατευθυντήριες γραμμές ποιότητας και ασφάλειας και με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά στα πρότυπα ασφάλειας. Καθώς σε εθνικό επίπεδο δεν υφίστανται τέτοια πρότυπα και κατευθυντήριες οδηγίες, υπάρχει η πρόβλεψη δημιουργίας αντίστοιχου εθνικού πλαισίου ώστε να καλυφθεί αυτή η αναγκαιότητα.
Αντίστοιχη έλλειψη εντοπίζεται και σε σύστημα αξιολόγησης των φορέων παροχής υγειονομικής περίθαλψης, το οποίο προβλέπεται επίσης να ρυθμιστεί. Από την πλευρά των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης, οι προβλέψεις του άρθρου τους υποχρεώνουν να μην προβαίνουν σε κανενός είδους διακρίσεις όταν παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε διασυνοριακούς ασθενείς, είτε δίνοντάς τους προτεραιότητα σε βάρος ασθενών του εθνικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είτε χρησιμοποιώντας διαφορετική χρέωση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Υποχρεώνονται δε να παρέχουν το σύνολο των πληροφοριών που τυχόν τους ζητηθεί από τους ασθενείς προκειμένουν οι τελευταίοι να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή για την υγειονομική υπηρεσία που επιθυμούν να λάβουν. Για την προστασία των ασθενών που τυχόν υποστούν βλάβη κατά την λήψη υγειονομικής περίθλαψης, υφίσταται μηχανισμός υποβολής παραπόνων, διατηρώντας το δικαίωμα στην παροχή δικαστικής προστασίας, ενώ οι πάροχοι υπάγονται σε σύστημα ασφάλισης επαγγελματικής ευθύνης ή παρόμοια ισοδύναμη ρύθμιση.
Παρόλα αυτά, διατηρείται το δικαίωμα, για λόγους γενικού συμφέροντος, να ληφθούν μέτρα περιορισμού της ελεύθερης πρόσβασης σε υπηρεσιές υγειονομικής περίθαλψης από διασυνοριακή κίνηση ασθενών. Τα εν λόγω μέτρα πρέπει να είναι αναλογικά προς τον επιδιωκόμενο σκοπό και να κοινοποιούνται εκ των προτέρων.
Στα άρθρα 5 και 6 οργανώνεται η παροχή πληροφοριών προς τους ασθενείς που έλαβαν ή επιθυμούν να λάβουν διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη. Για το σκοπό αυτόν, οργανώνεται και λειτουργεί το Εθνικό Σημείο Επαφής (ΕΣΕ), αποστολή του οποίου είναι η παροχή των αιτούμενων πληροφοριών προς τους ασθενείς. Για την εκπλήρωση της αποστολής του, το ΕΣΕ συνεργάζεται με τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, τις οικείες επαγγελματικές οργανώσεις, οργανώσεις ασθενών, τα ΕΣΕ άλλων κρατών - μελών, ενώ στο έργο του συνεπικουρείται από τις Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας.
Σημειώνεται ότι κρίθηκε αναγκαία η ανάθεση ευθύνης οργάνωσης και λειτουργίας του ΕΣΕ στον ΕΟΠΥΥ, καθώς είναι ο φορέας που χειρίζεται πλέον τον κανονισμό 883/2004 και το ΕΣΕ πρέπει να αξιολογεί το δικαίωμα του ασθενούς για λήψη υγειονομικής περίθαλψης τόσο υπό το πρίσμα του Κανονισμού όσο και του παρόντα νόμου που εναρμονίζει την Οδηγία 2011/24, και να προτείνει την καλύτερη δυνατή προς όφελός του ασθενούς επιλογή.
Ακολούθως, στο Κεφάλαιο 3 αναλύεται ο μηχανισμός επιστροφής των εξόδων για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.
Στις διατάξεις του άρθρου 7 παρατίθενται οι γενικές αρχές για την επιστροφή των εξόδων. Βασική αρχή για την επιστροφή των εξόδων αποτελεί ότι η παρεχόμενη υπηρεσία πρέπει να προβλέπεται στην ισχύουσα εθνική νομοθεσία και στον κανονισμό παροχών υγείας του οικείου φορέα παροχών ασθενείας σε είδος. Τα δε έξοδα που καλύπτονται αντιστοιχούν στο επίπεδο των εξόδων που θα είχε καλύψει ο οικείος φορέας παροχών ασθενείας σε είδος εάν η υγειονομική περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος, με την επιφύλαξη το ποσό κάλυψης να μην υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα που κατέβαλε ο ασθενής.
Στο άρθρο 8 τίθενται οι εξαιρέσεις της ελεύθερης διακίνησης των ασθενών για λήψη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, οι οποίες ή περιλαμβάνουν τουλάχιστον μια διανυκτέρευση του ασθενούς ή απαιτείται χρήση πολύ εξειδικευμένης και δαπανηρής ιατρικής τεχνολογίας ή αναφέρονται σε θεραπεία που παρουσιάζει ιδιαίτερο κίνδυνο για τον ασθενή ή τον πληθυσμό ή παρέχεται από πάροχο για τον οποίο εγείρονται ανησυχίες για την ποιότητα και την ασφάλεια της παρεχόμενης υγειονομικής περίθαλψης. Ο οικείος φορέας παροχών ασθενείας σε είδος έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να χορηγήσει προηγούμενη έγκριση και συνεπώς να μην καλύψει το κόστος της υγειονομικής περίθαλψης, μόνο για τους λόγους που αναφέρονται στην παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου. Σε κάθε περίπτωση πάντως οφείλει να δημοσιοποιεί κάθε πληροφορία για το σύστημα της προηγούμενης έγκρισης, καθώς και ποιες παροχές υπόκεινται στον εν λόγω μηχανισμό.
Με τις προβλέψεις των διατάξεων του άρθρου 9 δημιουργείται ο διοικητικός μηχανισμός για τη χρήση της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. Με την έκδοση σχετικής υπουργικής απόφασης θα ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες λειτουργίας του.
Τα άρθρα που υπάγονται στο Κεφάλαιο 4 έχουν ως στόχο την αποτύπωση της συνεχούς προσπάθειας ανάπτυξης αμοιβαίας συνδρομής και συνεργασίας μεταξύ του συνόλου των κρατών - μελών σε διάφορες ειδικότερες κατηγορίες υγειονομικών υπηρεσιών.
Στο άρθρο 10 υπάρχουν οι προβλέψεις για την αναγνώριση των διασυνοριακών συνταγών που αναφέρονται τόσο σε φαρμακευτικά όσο και σε ιατροτεχνολογικά προϊόντα, που κυκλοφορούν νομίμως στην εγχώρια αγορά. Στη συνέχεια, και σε αρμονία με τις προβλέψεις της εκτελεστικής Οδηγίας 2012/52 η οποία ενσωματώνεται στην ελληνική έννομη τάξη με τις προβλέψεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, παρατίθενται τα στοιχεία που πρέπει να φέρουν οι διασυνοριακές συνταγές προκειμένου να εκτελεστούν, ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη συνέχεια της περίθαλψης του ασθενούς.
Με τις προβλέψεις των άρθρων 11 και 12 δηλώνεται η πρόθεση της χώρας να συμμετέχει στα Ευρωπαϊκά Δίκτυα Αναφοράς. Καταγράφεται, παράλληλα, όμως η αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού της ελληνικής νομοθεσίας αναφορικά στα κριτήρια αναγνώρισης των εθνικών κέντρων και των κέντρων αναφοράς, με σαφή κριτήρια, εναρμονισμένα προς τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ιδιαιτέρως στο άρθρο 12 καταγράφεται η πρόθεση ανάπτυξης συνεργασίας με τα άλλα κράτη - μέλη στον τομέα των σπάνιων νόσων. Κύριος στόχος της ανάπτυξης των Ευρωπαϊκών Δικτύων Αναφοράς είναι η παροχή υπηρεσιών υψηλής εξειδίκευσης και ποιότητας με ταυτόχρονη εκμετάλλευση των καινοτομιών της ιατρικής επιστήμης και των τεχνολογιών της υγείας, με όρους οικονομικής αποδοτικότητας.
Το άρθρο 13 αναφέρεται στην συμμετοχή της χώρας στο εθελοντικό δίκτυο για την ηλεκτρονική υγεία. Παράλληλα, καταγράφεται και η πρόθεση του Υπουργείου Υγείας να αναπτύξει ένα πλαίσιο ανάπτυξης των εφαρμογών της ηλεκτρονικής υγείας, μέσω του Εθνικού Συμβουλίου Διακυβέρνησης της Ηλεκτρονικής Υγείας.
Τέλος, στο άρθρο 14 σημειώνεται η συμμετοχή της χώρας στο εθελοντικό δίκτυο για την αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας, οι δράσεις του οποίου συντονίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Προβλέπεται ότι τα αποτελέσματα του δικτύου θα μεταφερθούν στην ελληνική έννομη τάξη στο βαθμό που αυτό θα είναι εφικτό, καθώς καταγράφεται απουσία εθνικής νομοθεσίας στον εν θέματι τομέα. Η μεταφορά δε της τεχνογνωσίας κρίνεται αναγκαία για την ανάπτυξη του εν λόγω επιστημονικού τομέα, ο οποίος κρίνεται ιδιαιτέρως σημαντικός καθώς έχει ως απώτερο αποτέλεσμα τη διάχυση των νέων τεχνολογιών με ασφάλεια και ταχύτητα ενώ παράλληλα αποφεύγεται η σπατάλη πόρων - υλικών και ανθρώπινου δυναμικού- από την επανάληψη δοκιμών σε μεθόδους - τεχνολογίες οι οποίες έχουν ήδη αξιολογηθεί σε άλλες χώρες.
Για την αντιμετώπιση και υλοποίηση των προαναφερόμενων θεμάτων, προτείνεται η ψήφιση από την Εθνική Αντιπροσωπεία του προτεινόμενου σχεδίου νόμου.

@@@

 @@@ΝΟΜΟΣ4213 2013
ΦΕΚ: Α 261 20131209
Τίτλος
Προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2011 περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (L 88/45/4.4.2011) και άλλες διατάξεις.
Αρθρο: 1
Τίτλος Αρθρου
Σκοπός του νόμου (άρθρο 1 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
1. Στόχος του παρόντα νόμου είναι η προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2011 περί εφαρμογής των δικαιωμάτων των ασθενών στο πλαίσιο της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (L 88/45/4.4.2011), όπως ειδικότερα προσδιορίζεται δυνάμει της Εκτελεστικής Οδηγίας 2012/52/ΕΕ της Επιτροπής της 20ής Δεκεμβρίου 2012 σχετικά με τη θέσπιση μέτρων που διευκολύνουν την αναγνώριση των ιατρικών συνταγών οι οποίες εκδίδονται σε άλλα κράτη-μέλη (L 356/68/22.12.2012).
2. Η υγειονομική περίθαλψη παρέχεται σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία.

Αρθρο: 2
Τίτλος Αρθρου
Πεδίο εφαρμογής (άρθρο 2 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
1. Ο νόμος εφαρμόζεται με την επιφύλαξη:
α) Της υπ' αριθμ. Α3/46/3.1.1990 (Β'16) απόφασης του Υπουργού Εμπορίου «Αγορανομική Διάταξη αρ. 1, Τροποποίηση Α.Δ. 14/89» (Οδηγία 89/105/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988, σχετικά με τη διαφάνεια των μέτρων που ρυθμίζουν τον καθορισμό των τιμών των φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση και την κάλυψη του κόστους των στα πλαίσια των εθνικών ασφαλιστικών συστημάτων υγείας).
β) Της κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπ' αριθμ. ΔΥ8δ/Γ.Π.οικ. 130644/30.9.2009 (Β' 2197) περί «Ενεργών Εμφυτεύσιμων Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων» (Οδηγία 90/385/ΕΟΚ), της κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπ' αριθμ. ΔΥ8δ/Γ.Π.οικ.130648/30.9.2009 (Β' 2198) «Περί ιατροτεχνολογικών προϊόντων» (Οδηγία 93/42/ΕΟΚ) και της κοινής απόφασης των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Ανάπτυξης, Υγείας και Πρόνοιας υπ' αριθμ. ΔΥ8δ/οικ. 3607/ 892/10.8.2001 (Β' 1060) «Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 98/79/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 1998 για τα in vitro διαγνωστικά ιατροτεχνολογικά προϊόντα».
γ) Του ν. 2472/1997 (Α' 50) «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» (Οδηγία 95/46/ΕΚ) και του ν. 3471/2006 (Α'133) «Προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και τροποποίηση του ν. 2472/1997 (Οδηγία 2002/ 58/ΕΚ).
δ) Του π.δ. 219/2000 (Α'190) σχετικά με «Μέτρα για την προστασία των εργαζομένων που αποσπώνται για την εκτέλεση προσωρινής εργασίας στο έδαφος της Ελλάδας, στο πλαίσιο διεθνικής παροχής υπηρεσιών» (Οδηγία 96/71/ΕΚ).
ε) Του π.δ. 131/2003 (Α'116) για την «Προσαρμογή στην Οδηγία 2000/31 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου στην εσωτερική αγορά (Οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο)».
στ) Του ν. 3304/2005 (Α'16) «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού» (Οδηγίες 2000/43/ΕΚ και 2000/78/ΕΚ).
ζ) Του π.δ. 170/2002 (Α'156) «Τροποποίηση διατάξεων του π.δ. 308/2000 (Α' 252) σε συμμόρφωση προς τις Οδηγίες 2000/15/ΕΚ και 2000/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και εκτέλεση των αποφάσεων 2000/678/ΕΚ και 2001/298/ΕΚ της Επιτροπής».
η) Της κοινής απόφασης των Υπουργών Υγείας και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων υπ' αριθμ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 3222/29.4.2013 (Β' 1049) «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την αντίστοιχη νομοθεσία της Ε.Ε. στο τομέα της παραγωγής και της κυκλοφορίας φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση», σε συμμόρφωση με την υπ' αριθμ. 2001/83/ΕΚ Οδηγία «περί κοινοτικού κώδικα για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση» (L 311/28.11.2001), όπως ισχύει και όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2011/62/ΕΕ, όσον αφορά την πρόληψη της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού (L 174/1.7.2011)».
θ) Του ν. 3402/2005 (Α' 258) «Αναδιοργάνωση του συστήματος αιμοδοσίας και λοιπές διατάξεις», της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπ' αριθμ. Υ4γ/οικ.121672 (Β' 2001) «Ορισμός των Κέντρων Αίματος και Νοσοκομειακών Υπηρεσιών Αιμοδοσίας» και της απόφασης του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπ' αριθμ. Υ4γ/οικ.11345 απόφασης (Β' 261) «Καθορισμός των όρων και της διαδικασίας κοινοποίησης των ανεπιθύμητων συμβάντων στο Ε.ΚΕ.Α. και στο ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. μέσω του συστήματος επαγρύπνησης» (Οδηγία 2002/98/ΕΚ).
ι) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 859/2003 του Συμβουλίου, της 14ης Μαΐου 2003, για την επέκταση των διατάξεων του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθμ. 1408/71 και του Κανονισμού (ΕΟΚ) αριθμ. 574/72 στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν καλύπτονται ήδη από τις διατάξεις αυτές μόνο λόγω της ιθαγένειάς τους.
ια) Του π.δ. 26/2008 (Α' 51) για την «Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 2004/23/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31.3.2004 για τη θέσπιση προτύπων, ποιότητας και ασφάλειας για τη δωρεά, την προμήθεια, τον έλεγχο, την επεξεργασία, τη συντήρηση, την αποθήκευση και τη διανομή ανθρώπινων ιστών και κυττάρων και τις συναφείς προς αυτήν Οδηγίες 2006/17/ΕΚ και 2006/86/ΕΚ».
ιβ) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 726/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31ης Μαρτίου 2004, για τη θέσπιση κοινοτικών διαδικασιών χορήγησης άδειας και εποπτείας όσον αφορά τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη και για κτηνιατρική χρήση και για τη σύσταση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων.
ιγ) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 883/2004 και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 987/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για καθορισμό της διαδικασίας εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας.
ιδ) Του π.δ. 38/2010 (Α' 75) «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων».
ιε) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 1082/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για τον Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας (ΕΟΕΣ).
ιστ) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 1338/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τις κοινοτικές στατιστικές στους τομείς της δημόσιας υγείας και της υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
ιζ) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 593/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές (Ρώμη Ι), του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 864/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, για το εφαρμοστέο δίκαιο στις εξωσυμβατικές ενοχές (Ρώμη II) και λοιποί ενωσιακοί κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, ιδίως κανόνες περί δικαιοδοσίας των δικαστηρίων και εφαρμοστέου δικαίου.
ιη) Του ν. 3984/2011 (Α'150) «Δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων και άλλες διατάξεις» (Οδηγία 2010/53/ΕΕ).
ιθ) Του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 1231/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, για την επέκταση της εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 883/2004 και του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 987/2009 στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν διέπονται ήδη από τους Κανονισμούς αυτούς μόνο λόγω της ιθαγένειάς τους.
2. Ο νόμος δεν εφαρμόζεται σε:
α) Υπηρεσίες στον τομέα της μακροχρόνιας περίθαλψης, σκοπός των οποίων είναι η στήριξη ατόμων που χρήζουν βοηθείας κατά την εκτέλεση των συνήθων καθημερινών εργασιών.
β) Πρόσβαση και κατανομή οργάνων με σκοπό να χρησιμεύσουν ως μοσχεύματα.
γ) Με εξαίρεση τις προβλέψεις του Κεφαλαίου 4, δημόσια προγράμματα εμβολιασμού κατά λοιμωδών νόσων, τα οποία αποσκοπούν αποκλειστικά στην προστασία της υγείας του πληθυσμού σε ελληνικό έδαφος, τα οποία ακολουθούν ειδικό προγραμματισμό και μέτρα εφαρμογής.

Αρθρο: 3
Τίτλος Αρθρου
Ορισμοί (άρθρο 3 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
Για τους σκοπούς του παρόντα νόμου ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
α) «Υγειονομική περίθαλψη»: υπηρεσίες υγείας που παρέχονται σε ασθενείς από επαγγελματίες της υγείας προκειμένου να εκτιμηθεί, να διατηρηθεί ή να αποκατασταθεί η κατάσταση της υγείας τους, συμπεριλαμβανομένης της συνταγογράφησης, της χορήγησης και της προμήθειας φαρμάκων και ιατροτεχνολογικών βοηθημάτων.
β) «Ασφαλισμένος»:
i) τα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων των μελών των οικογενειών τους και των διαδόχων τους, που καλύπτονται από το άρθρο 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 883/2004 και είναι ασφαλισμένα κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχείο γ' του ίδιου Κανονισμού, και ii) υπήκοοι τρίτων χωρών που καλύπτονται από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 859/2003 ή από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1231/2010 ή που πληρούν τους όρους της νομοθεσίας του κράτους - μέλους ασφάλισης για δικαίωμα σε παροχές.
γ) «Κράτος - μέλος ασφάλισης»:
i) για τα πρόσωπα που αναφέρονται στο στοιχείο β' σημείο i. το κράτος-μέλος που είναι αρμόδιο να χορηγήσει στον ασφαλισμένο προηγούμενη έγκριση για να λάβει την κατάλληλη θεραπεία εκτός του κράτους -μέλους διαμονής του σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 883/2004 και τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 987/2009, και ii) για τα πρόσωπα που αναφέρονται στο στοιχείο β' σημείο ii. το κράτος- μέλος που είναι αρμόδιο να χορηγήσει στον ασφαλισμένο προηγούμενη έγκριση για να λάβει την κατάλληλη θεραπεία σε άλλο κράτος - μέλος σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 859/2003 ή από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1231/2010. Εάν κανένα κράτος- μέλος δεν είναι αρμόδιο σύμφωνα με τους Κανονισμούς αυτούς, κράτος - μέλος ασφάλισης είναι το κράτος - μέλος όπου το πρόσωπο είναι ασφαλισμένο ή διαθέτει δικαιώματα σε παροχές ασθενείας, σύμφωνα με τη νομοθεσία του συγκεκριμένου κράτους - μέλους.
δ) «Κράτος - μέλος θεραπείας»: το κράτος - μέλος στο έδαφος του οποίου παρέχεται πραγματικά στον ασθενή η υγειονομική περίθαλψη. Σε περίπτωση τηλεϊατρικής, η υγειονομική περίθαλψη θεωρείται ότι παρέχεται στο κράτος - μέλος όπου ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης έχει την έδρα του.
ε) «Διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη»: η υγειονομική περίθαλψη που παρέχεται ή συνταγογραφείται σε κράτος - μέλος διάφορο από το κράτος-μέλος ασφάλισης.
στ) «Επαγγελματίας υγείας»: είναι ο ιατρός, ο νοσοκόμος που είναι υπεύθυνος για τη γενική περίθαλψη, ο οδοντίατρος, η μαία ή ο φαρμακοποιός κατά την έννοια του π.δ. 38/2010 (Α' 75) ή άλλος επαγγελματίας που ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, η οποία περιορίζεται σε ένα νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 3 παρ. 1 στοιχείο α' του π.δ. 38/2010 ή πρόσωπο που θεωρείται επαγγελματίας υγείας, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους-μέλους θεραπείας.
ζ) «Πάροχος υγειονομικής περίθαλψης»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή άλλος φορέας που παρέχει νόμιμα υγειονομική περίθαλψη στο έδαφος κράτους - μέλους.
η) «Ασθενής»: κάθε φυσικό πρόσωπο που επιδιώκει να λάβει ή λαμβάνει υγειονομική περίθαλψη σε κράτος - μέλος.
θ) «Φάρμακο»: το φάρμακο όπως ορίζεται στην κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων υπ' αριθμ. Δ.ΥΓ3α/Γ.Π. 3222/29.4.2013 (Β'1049) «Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την αντίστοιχη νομοθεσία της Ε.Ε. στον τομέα της παραγωγής και της κυκλοφορίας φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση», σε συμμόρφωση με την υπ' αριθμ. 2001/83/ΕΚ Οδηγία «περί κοινοτικού κώδικα για τα φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση» (L 311/28.11.2001), όπως ισχύει και όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2011/62/ΕΕ, όσον αφορά την «πρόληψη της εισόδου ψευδεπίγραφων φαρμάκων στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού (L 174/1.7.2011).
ι) «Ιατροτεχνολογικό βοήθημα»: το ιατροτεχνολογικό βοήθημα όπως ορίζεται στην κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπ' αριθμ. ΔΥ8δ/Γ.Π.οικ. 130644/30.9.2009 (Β' 2197) περί «Ενεργών Εμφυτεύσιμων Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων» (Οδηγία 90/385/ ΕΟΚ), στην κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης υπ' αριθμ. ΔΥ8δ/Γ.Π.οικ.130648/30.9.2009 (Β' 2198) «Περί ιατροτεχνολογικών προϊόντων» (Οδηγία 93/42/ΕΟΚ) και την κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Ανάπτυξης, Υγείας και Πρόνοιας υπ' αριθμ. ΔΥ8δ/οικ. 3607/892/10.8.2001 (Β' 1060) «Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας προς την Οδηγία 98/79/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 1998 για τα in vitro διαγνωστικά ιατροτεχνολογικά προϊόντα».
ια) «συνταγή»: συνταγή φαρμάκου ή ιατροτεχνολογικού βοηθήματος, η οποία εκδίδεται από ασκούντα νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα στον τομέα της υγείας κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 1 στοιχείο α' του π.δ. 38/2010 που έχει νόμιμη άδεια για το σκοπό αυτόν στο κράτος - μέλος όπου εκδίδεται η συνταγή.
ιβ) «τεχνολογία στον τομέα της υγείας»: φάρμακο, ιατροτεχνολογικό βοήθημα ή ιατρικές και χειρουργικές διαδικασίες, καθώς και μέτρα για την πρόληψη, διάγνωση ή θεραπεία ασθενειών τα οποία χρησιμοποιούνται στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης.
ιγ) «ιατρικός φάκελος»: όλα τα έγγραφα που περιέχουν δεδομένα, εκτιμήσεις και πληροφορίες κάθε είδους σχετικά με την κατάσταση και την κλινική εξέλιξη του ασθενούς καθ' όλη τη διαδικασία περίθαλψης.

Αρθρο: 4
Τίτλος Αρθρου
Υποχρεώσεις του κράτους - μέλους θεραπείας (άρθρο 4 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ-ΜΕΛΩΝ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
1. Η διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη παρέχεται σύμφωνα με:
α) Την ισχύουσα εθνική νομοθεσία.
β) Τα εθνικά πρότυπα και τις κατευθυντήριες γραμμές ποιότητας και ασφάλειας, όπως αυτά πρόκειται να καθοριστούν με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, με την οποία θα τεθεί το Πλαίσιο Εθνικών Προτύπων Ποιότητας και Ασφάλειας, καθώς και το Σύστημα Αξιολόγησης που θα διέπει τους Φορείς Παροχής Υγειονομικής Περίθαλψης.
γ) Τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τα πρότυπα ασφάλειας.
2. Οι αρμόδιες εθνικές αρχές διασφαλίζουν ότι:
α) Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης παρέχουν τις σχετικές πληροφορίες για να βοηθήσουν τους μεμονωμένους ασθενείς να κάνουν συνειδητές επιλογές, συμπεριλαμβανομένων της επιλογής θεραπείας, της διαθεσιμότητας, της ποιότητας και της ασφάλειας της υγειονομικής περίθαλψης που παρέχουν. Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δεν υποχρεούνται σε χρήση ξένων γλωσσών, εφόσον δεν το επιθυμούν. Επίσης, οι πάροχοι εκδίδουν αναλυτικά τιμολόγια και παρέχουν στους ενδιαφερόμενους, κατόπιν αιτήσεως, σαφείς πληροφορίες για τις τιμές, καθώς επίσης και για την άδειά τους ή το καθεστώς καταχώρησής τους, την ασφαλιστική τους κάλυψη ή άλλους τρόπους ατομικής ή συλλογικής προστασίας όσον αφορά στην επαγγελματική τους ευθύνη, σύμφωνα με όσα ορίζει η εθνική νομοθεσία.
β) Για τη θεραπεία που παρέχεται στην Ελλάδα, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης υπάγονται υποχρεωτικά σε σύστημα ασφάλισης επαγγελματικής ευθύνης ή εγγύηση ή παρόμοια ρύθμιση που είναι ισοδύναμη ως προς το σκοπό της και κατάλληλη για τη φύση και το βαθμό του κινδύνου είτε μέσω των οικείων επαγγελματικών συλλόγων είτε ατομικά είτε με ευθύνη του φορέα απασχόλησής τους. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας θα προσδιοριστεί κάθε λεπτομέρεια που σχετίζεται με την παραπάνω υποχρέωση των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης.
γ) Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης στο ελληνικό έδαφος εφαρμόζουν στους ασθενείς από άλλα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον ίδιο πίνακα αμοιβών υγειονομικής περίθαλψης που ισχύει και για ασθενείς σε συγκρίσιμη ιατρική κατάσταση που υπάγονται στο εθνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Σε περίπτωση που δεν έχει καθοριστεί τιμή αποζημίωσης για ιατρικές πράξεις ή εξετάσεις, η τιμή πρέπει να υπολογίζεται με αντικειμενικά και χωρίς διακρίσεις κριτήρια. Την ευθύνη για τη συμμόρφωση στην ανωτέρω υποχρέωση φέρουν οι οικείες επαγγελματικές ενώσεις. Οι ανωτέρω προβλέψεις δεν θίγουν τις εθνικές διατάξεις που επιτρέπουν στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να ορίζουν τις τιμές τους, υπό τον όρο ότι δεν επιβάλλουν διακρίσεις εις βάρος των ασθενών από άλλα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
δ) Σε περίπτωση πρόκλησης βλάβης από την παροχή υγειονομικής περίθαλψης, οι ασθενείς μπορούν να υποβάλουν παράπονα στην Αυτοτελή Υπηρεσία Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών του Υπουργείου Υγείας, διατηρώντας το δικαίωμά τους στην παροχή δικαστικής προστασίας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
ε) Το θεμελιώδες δικαίωμα προστασίας της ιδιωτικής ζωής σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προστατεύεται, σύμφωνα με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής των διατάξεων του ενωσιακού δικαίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως δε με το ν. 2472/1997 (Α' 50) και το ν. 3471/2006 (Α'133).
στ) Για την εξασφάλιση της συνέχειας της περίθαλψης, οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία έχουν δικαίωμα σε γραπτή ή ηλεκτρονική ιατρική καταγραφή της εν λόγω θεραπείας και πρόσβαση σε τουλάχιστον ένα αντίγραφο του φακέλου αυτού, σύμφωνα με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής των διατάξεων του ενωσιακού δικαίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως δε το ν. 2472/1997 (Α' 50) και το ν. 3471/2006 (Α' 133).
3) Απαγορεύεται η διάκριση λόγω εθνικότητας εις βάρος ασθενών άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αρχή αυτή δεν θίγει τη δυνατότητα της Ελλάδας, ως κράτους-μέλους θεραπείας, να θεσπίσει μέτρα σχετικά με την πρόσβαση στη θεραπεία με σκοπό να καλύψει τη θεμελιώδη ευθύνη της να εξασφαλίζει ικανοποιητική και μόνιμη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη στο έδαφός της εφόσον αυτά δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος. Τα εν λόγω μέτρα περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία και αναλογικά, δεν μπορούν να συνιστούν μέσο αυθαίρετων διακρίσεων και δημοσιοποιούνται εκ των προτέρων.

Αρθρο: 5
Τίτλος Αρθρου
Καθήκοντα του κράτους - μέλους ασφάλισης (άρθρο 5 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
Διασφαλίζεται ότι:
α) Τα έξοδα διασυνοριακής περίθαλψης επιστρέφονται σύμφωνα με όσα ορίζονται στο Κεφάλαιο 3.
β) Το Εθνικό Σημείο Επαφής, που αναφέρεται στο άρθρο 6, και οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) παρέχουν πληροφορίες στους ασθενείς, κατόπιν αίτησης, όσον αφορά στα πάσης φύσεως δικαιώματά τους σε σχέση με τη λήψη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης.
γ) Σε περίπτωση που ασθενής έλαβε διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και εφόσον αποδεικνύεται ανάγκη ιατρικής παρακολούθησης, παρέχεται η ίδια ιατρική παρακολούθηση με αυτή που θα παρείχετο αν η υγειονομική αυτή περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος.
δ) Οι ασθενείς που επιδιώκουν να λάβουν ή λαμβάνουν διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη έχουν εξ αποστάσεως πρόσβαση ή έχουν τουλάχιστον ένα αντίγραφο του ιατρικού φακέλου τους, σύμφωνα με τα εθνικά μέτρα εφαρμογής των διατάξεων του ενωσιακού δικαίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ιδίως δε με τις Οδηγίες 95/46/ΕΚ (ν. 2472/1997, Α' 50) και 2002/58/ΕΚ (ν. 3471/2006, Α'133).

Αρθρο: 6
Τίτλος Αρθρου
Εθνικό Σημείο Επαφής για τη διασυνοριακή περίθαλψη (άρθρο 6 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
1. Η Διεύθυνση Διεθνών Ασφαλιστικών Σχέσεων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ορίζεται ως Εθνικό Σημείο Επαφής (Ε.Σ.Ε.) για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη και συνεπικουρείται στο έργο της από τις Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας.
2. To Ε.Σ.Ε. παρέχει στους ασθενείς, κατόπιν αίτησής τους, πληροφορίες σχετικά με τα δικαιώματά τους για τη λήψη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, και ειδικότερα πληροφορίες:
α) Για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με το δικαίωμα παροχής υπηρεσιών εκ μέρους τους ή τυχόν υφιστάμενους περιορισμούς στην άσκηση του επαγγέλματός τους, για τα πρότυπα και τις κατευθυντήριες γραμμές που τυχόν εφαρμόζονται από αυτούς, καθώς και για τις διατάξεις σχετικά με την εποπτεία και την αξιολόγηση των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης, όπως αυτές ισχύουν βάσει της κείμενης νομοθεσίας και όπως θα καθοριστούν από την υπουργική απόφαση του άρθρου 4.
β) Για τις προϋποθέσεις επιστροφής των εξόδων σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 6, τις διαδικασίες πρόσβασης και καθορισμού των δικαιωμάτων αυτών.
γ) Για τις διαθέσιμες νομικές και διοικητικές επιλογές για τη διευθέτηση διαφορών, σε περίπτωση που οι ασθενείς θεωρούν ότι τα δικαιώματά τους δεν έχουν γίνει σεβαστά ή έχουν υποστεί βλάβη, σύμφωνα με το άρθρο 9.
δ) Για την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στα νοσοκομεία, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις.
ε) Για τα στοιχεία επικοινωνίας των Ε.Σ.Ε. των άλλων κρατών - μελών.
3. Το Ε.Σ.Ε. συνεργάζεται με τα Ε.Σ.Ε. των άλλων κρατών - μελών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ορίζει τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες θα παρέχονται οι πληροφορίες σε ασθενείς άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις γνωστοποιεί στο κοινό. Επίσης, συμβουλεύεται παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, οργανώσεις ασθενών και ασφαλιστικούς φορείς. Σε περίπτωση που ζητούνται πληροφορίες σχετικά με τις σπάνιες νόσους, χρησιμοποιείται ως επίσημη βάση δεδομένων για τις σπάνιες νόσους το ORPHANET.
4. Οι παρεχόμενες πληροφορίες που αναφέρονται στο παρόν άρθρο μπορούν να παρέχονται με ηλεκτρονικά μέσα και σε μορφές προσβάσιμες σε άτομα με αναπηρία, όπως ειδικά θα οριστεί με απόφαση του Δ.Σ. του Ε.Ο.Π.Υ.Υ..

Αρθρο: 7
Τίτλος Αρθρου
Γενικές αρχές για την επιστροφή των εξόδων (άρθρο 7 Οδηγίας 2011/24-ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ
1. Με την επιφύλαξη του Κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 883/2004 και βάσει των διατάξεων των άρθρων 8 και 9 του παρόντος νόμου, επιστρέφονται τα έξοδα που επιβάρυναν ασφαλισμένο, ο οποίος έλαβε διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, ανεξαρτήτως του τόπου στον οποίο παρασχέθηκε η υγειονομική περίθαλψη, εάν η εν λόγω υγειονομική περίθαλψη περιλαμβάνεται στις παροχές που δικαιούται ο ασφαλισμένος, όπως αυτές ορίζονται από την ισχύουσα εθνική νομοθεσία και τον κανονισμό παροχών υγείας του φορέα παροχών ασθένειας σε είδος.
2. Τα έξοδα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης επιστρέφονται ή καταβάλλονται απευθείας έως το ποσό που θα είχε καλύψει ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος, εάν η υγειονομική αυτή περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος, χωρίς το ποσό κάλυψής τους να υπερβαίνει τα πραγματικά έξοδα της υγειονομικής περίθαλψης που έλαβε ο ασθενής. Όταν τα πλήρη έξοδα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης υπερβαίνουν το επίπεδο εξόδων που ο οικείος φορέας παροχών ασθενείας σε είδος θα αναλάμβανε εάν η υγειονομική περίθαλψη είχε παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος, τότε επιστρέφονται μόνο τα έξοδα που ορίζονται στον κανονισμό παροχών υγείας του οικείου φορέα παροχών ασθενείας σε είδος. Ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος δεν υποχρεούται να επιστρέφει συναφή έξοδα, όπως έξοδα διαμονής και μετακίνησης, εκτός των περιπτώσεων κατά τις οποίες η διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη αφορά είτε στην παροχή της περίθαλψης μετά από έγκριση είτε σε συμπληρωματικά έξοδα στα οποία ενδεχομένως έχουν υποβληθεί άτομα με μία ή περισσότερες αναπηρίες.
3. Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1:
α) Για τους συνταξιούχους και τα μέλη της οικογένειάς τους, οι οποίοι κατοικούν σε άλλο κράτος - μέλος, παρέχεται κατά τη διάρκεια της διαμονής τους στην Ελλάδα υγειονομική περίθαλψη και καταβάλλονται τα έξοδα, βάσει της νομοθεσίας του φορέα παροχών ασθενείας σε είδος και εις βάρος του, ως εάν κατοικούσαν στην Ελλάδα.
β) Εάν η παρεχόμενη σύμφωνα με τον παρόντα νόμο υγειονομική περίθαλψη δεν υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση ή δεν παρέχεται σύμφωνα με τον τίτλο III, κεφάλαιο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθμ. 883/2004, και παρέχεται στο ελληνικό έδαφος, τα έξοδα καλύπτονται από τον φορέα παροχών ασθένειας σε είδος, σύμφωνα με τους όρους, προϋποθέσεις και διοικητικές διαδικασίες που έχει ορίσει ο οικείος φορέας παροχών ασθενείας σε είδος.
4. Για τον υπολογισμό των εξόδων που πρόκειται να επιστραφούν σε ασφαλισμένο που έλαβε διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος χρησιμοποιεί διαφανή μηχανισμό που βασίζεται σε γνωστά εκ των προτέρων, αμερόληπτα και χωρίς διακρίσεις κριτήρια και εφαρμόζεται σύμφωνα με τον κανονισμό παροχών του οικείου φορέα παροχών ασθένειας σε είδος. Η ρύθμιση ειδικότερων θεμάτων για τη λειτουργία του μηχανισμού γίνεται με την έκδοση κοινής απόφασης των Υπουργών Υγείας, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και Οικονομικών.
5. Οι οικείοι φορείς παροχών ασθένειας σε είδος μπορούν να επιβάλουν σε ασφαλισμένο που επιδιώκει την επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης, περιλαμβανόμενης και εκείνης που έλαβε μέσω τηλεϊατρικής, τους ίδιους όρους, κριτήρια επιλεξιμότητας, καθώς και κανονιστικές και διοικητικές διατυπώσεις που θα είχαν επιβάλει εάν αυτή η υγειονομική περίθαλψη είχε παρασχεθεί σε ελληνικό έδαφος. Για την επιστροφή των εξόδων, μπορεί να ζητηθεί από τον φορέα παροχών ασθενείας σε είδος, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο, διάγνωση ιατρού ειδικότητας ανάλογα με την πάθηση του ασφαλισμένου. Ωστόσο, κανένας από τους όρους, τα κριτήρια επιλογής και τις διοικητικές διαδικασίες δεν πρέπει να εισάγουν διακρίσεις ή να συνιστούν εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία ασθενών, υπηρεσιών ή αγαθών, εκτός εάν δικαιολογούνται για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Η εφαρμογή των κανόνων για την επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης δύναται να περιορίζεται με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας, Οικονομικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, εφόσον το επιβάλουν επιτακτικοί λόγοι γενικού συμφέροντος, οι οποίες κοινοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
6. Η επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης δεν υπάγεται σε προηγούμενη έγκριση, με εξαίρεση τις περιπτώσεις του άρθρου 8.
7. Ανεξαρτήτως της παραγράφου 5, τα έξοδα της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης για την οποία έχει χορηγηθεί προηγούμενη έγκριση επιστρέφονται σύμφωνα με την απόφαση έγκρισης.

Αρθρο: 8
Τίτλος Αρθρου
Υγειονομική περίθαλψη που μπορεί να υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση (άρθρο 8 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
1. Η υγειονομική περίθαλψη που υπόκειται σε προηγούμενη έγκριση περιλαμβάνει την υγειονομική περίθαλψη που:
α) υπόκειται σε απαιτήσεις σχεδιασμού προκειμένου να διασφαλιστεί επαρκής και μόνιμη πρόσβαση στην ποιοτική νοσοκομειακή περίθαλψη ή για να υλοποιηθεί ο στόχος της περιστολής των εξόδων και της πρόληψης, στο βαθμό του δυνατού, της σπατάλης χρηματικών, τεχνικών και ανθρώπινων πόρων, και: i) περιλαμβάνει τουλάχιστον μία διανυκτέρευση του ασθενούς, ή ii) απαιτεί τη χρήση πολύ εξειδικευμένης και δαπανηρής ιατρικής υποδομής ή ιατρικού εξοπλισμού,
β) αφορά θεραπείες που παρουσιάζουν ιδιαίτερο κίνδυνο για τον ασθενή ή τον πληθυσμό ή
γ) παρέχεται από πάροχο υγειονομικής περίθαλψης που, ανάλογα με την απόφαση του οικείου φορέα παροχών ασθένειας σε είδος, ενδέχεται να εγείρει σοβαρές και συγκεκριμένες ανησυχίες όσον αφορά στην ποιότητα ή την ασφάλεια της περίθαλψης, εξαιρουμένης της υγειονομικής περίθαλψης που υπόκειται στην ενωσιακή νομοθεσία, διασφαλίζοντας ένα ελάχιστο επίπεδο ασφάλειας και ποιότητας στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, μετά από εισήγηση των οικείων φορέων παροχών ασθενείας σε είδος, καθορίζονται λεπτομερώς οι περιπτώσεις που υπόκεινται σε προηγούμενη έγκριση και κάθε σχετική πληροφορία για τη διαδικασία χορήγησης της προηγούμενης έγκρισης. Το Υπουργείο Υγείας κοινοποιεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις κατηγορίες υγειονομικής περίθαλψης που αναφέρονται στο στοιχείο α'.
2. Το σύστημα της προηγούμενης έγκρισης, περιλαμβανομένων των κριτηρίων και της εφαρμογής των κριτηρίων αυτών, και οι μεμονωμένες αποφάσεις απόρριψης της χορήγησης προηγούμενης έγκρισης, περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία και αναλογικά προς τον επιδιωκόμενο στόχο, ενώ δεν μπορούν να συνιστούν μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ή αδικαιολόγητο εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία των ασθενών. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας συστήνεται επιτροπή με αρμοδιότητα να αξιολογεί εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις της προηγούμενης έγκρισης για την επιστροφή των εξόδων διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. Με την ίδια απόφαση προσδιορίζονται περαιτέρω οι αρμοδιότητες της επιτροπής καθορίζεται ο αριθμός των μελών της και η θητεία αυτών.
3. Όσον αφορά στις αιτήσεις για προηγούμενη έγκριση που υποβάλλει ασφαλισμένος για να του παρασχεθεί διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος ελέγχει εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004. Εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές, χορηγείται προηγούμενη έγκριση σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό εκτός αν ο ασθενής εγείρει διαφορετική έγγραφη αξίωση.
4. Όταν ένας ασθενής ο οποίος πάσχει ή πιθανολογείται ότι πάσχει από σπάνια ασθένεια, υποβάλλει αίτηση για προηγούμενη έγκριση, μπορεί να διενεργηθεί κλινική αξιολόγηση από εμπειρογνώμονες του τομέα. Εάν δεν μπορούν να εντοπισθούν εμπειρογνώμονες ή εάν η γνώμη του εμπειρογνώμονα δεν οδηγεί σε ασφαλές συμπέρασμα, ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος μπορεί να ζητήσει επιστημονική συμβουλή.
5. Ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος μπορεί να αρνηθεί να χορηγήσει προηγούμενη έγκριση για τους λόγους που ακολουθούν:
α) Ο ασθενής, σύμφωνα με κλινική αξιολόγηση, θα εκτεθεί με εύλογη βεβαιότητα σε κίνδυνο για την ασφάλειά του που δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτός, συνεκτιμώντας το πιθανό όφελος που θα έχει για τον ασθενή η επιδιωκόμενη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.
β) Το ευρύ κοινό θα εκτεθεί με εύλογη βεβαιότητα σε σημαντικό κίνδυνο ασφάλειας ως αποτέλεσμα της συγκεκριμένης διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης.
γ) Η εν λόγω υγειονομική περίθαλψη πρόκειται να παρασχεθεί από παρόχους υγειονομικής περίθαλψης για τους οποίους εγείρονται σοβαρές και συγκεκριμένες ανησυχίες αναφορικά με τη συμμόρφωση ως προς τα πρότυπα και τις κατευθυντήριες γραμμές ποιότητας και ασφάλειας των ασθενών, καθώς και στις διατάξεις για την εποπτεία είτε τα εν λόγω πρότυπα και οι κατευθυντήριες γραμμές καθορίζονται από νομοθετικές ρυθμίσεις και διατάξεις είτε μέσω συστημάτων αξιολόγησης που έχει θεσπίσει το κράτος - μέλος θεραπείας.
δ) Η εν λόγω υγειονομική περίθαλψη μπορεί να παρασχεθεί στο ελληνικό έδαφος εντός προθεσμίας ιατρικώς αποδεκτής, λαμβανομένων υπόψη της κατάστασης της υγείας του και της πιθανής εξέλιξης της ασθένειας κάθε ενδιαφερόμενου ασθενούς.
6. Με την επιφύλαξη των στοιχείων α' έως γ' της παραγράφου 5 του παρόντος άρθρου, ο φορέας παροχών ασθένειας σε είδος δεν μπορεί να αρνηθεί να χορηγήσει προηγούμενη έγκριση εάν ο ασθενής δικαιούται τη συγκεκριμένη υγειονομική περίθαλψη σύμφωνα με το άρθρο 7 και εάν η εν λόγω υγειονομική περίθαλψη δεν μπορεί να παρασχεθεί στο έδαφός του εντός προθεσμίας ιατρικώς αποδεκτής, με βάση αντικειμενική ιατρική αξιολόγηση της ιατρικής κατάστασης του ασθενούς, του ιστορικού και της πιθανής εξέλιξης της ασθένειάς του, της έντασης του πόνου που δοκιμάζει ή/και της φύσης της αναπηρίας του τη στιγμή που υπέβαλε ή υπέβαλε εκ νέου αίτηση έγκρισης.

Αρθρο: 9
Τίτλος Αρθρου
Διοικητικές διαδικασίες για τη χρήση της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης (άρθρο 9 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
1. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, μετά από πρόταση των αρμόδιων Υπηρεσιών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ορίζεται η διαδικασία επιστροφής των εξόδων υγειονομικής περίθαλψης, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ο προηγούμενος έλεγχος των παραστατικών και ο χρόνος διεκπεραίωσης των αιτήσεων για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.
2. Κατά την εξέταση της αίτησης για διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, λαμβάνεται υπόψη:
α) η συγκεκριμένη ιατρική κατάσταση του ασθενούς,
β) ο επείγων χαρακτήρας και οι ατομικές περιστάσεις.
3. Η διοικητική απόφαση που εκδίδεται σχετικά με τη λήψη διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης και την επιστροφή των εξόδων της υγειονομικής περίθαλψης που παρασχέθηκε σε άλλο κράτος - μέλος πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη είτε αφορά αποδοχή αίτησης είτε απόρριψη αυτής. Σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης, ο ενδιαφερόμενος ασφαλισμένος έχει το δικαίωμα να προσβάλει την απορριπτική απόφαση ενώπιον της δευτεροβάθμιας επιτροπής του άρθρου 32 παρ. 6 του ν. 3863/2010 (Α' 115). Ο ενδιαφερόμενος ασφαλισμένος δικαιούται να προσβάλλει την απορριπτική απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ν. 702/1977 (Α' 268).
4. Ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος χορηγεί στον ασθενή γραπτή επιβεβαίωση του μέγιστου ποσού που θα επιστραφεί κατ' εκτίμηση. Η εκτίμηση αυτή λαμβάνει υπόψη την κλινική περίπτωση του ασθενούς, επισημαίνοντας τις ιατρικές διαδικασίες που ενδέχεται να εφαρμοσθούν. Έως την έκδοση της υπουργικής απόφασης της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος μπορεί να επιλέξει να εφαρμόσει τους μηχανισμούς χρηματικής αποζημίωσης μεταξύ των αρμόδιων οργάνων, όπως προβλέπει ο Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004. Σε περιπτώσεις όπου δεν εφαρμόζονται τέτοιοι μηχανισμοί, ο οικείος φορέας παροχών ασθένειας σε είδος διασφαλίζει ότι οι ασθενείς λαμβάνουν την επιστροφή εξόδων χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.

Αρθρο: 10
Τίτλος Αρθρου
Αναγνώριση των συνταγών που έχουν εκδοθεί σε άλλο κράτος - μέλος (άρθρο 11 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ και Εκτελεστική Οδηγία 2012/52/ΕΕ της Επιτροπής)
Κείμενο Αρθρου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
1. Αν ένα φαρμακευτικό προϊόν έχει άδεια κυκλοφορίας, σύμφωνα με την οδηγία 2001/83/ΕΚ (Κ.Υ.Α. 3222/29.4.2013, Β'1049) ή τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 726/2004, οι συνταγές που εκδίδονται για αυτό το προϊόν σε άλλο κράτος -μέλος για έναν κατονομαζόμενο ασθενή εκτελούνται σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία και οποιοιδήποτε περιορισμοί αναγνώρισης των ατομικών συνταγών απαγορεύονται, εκτός εάν αυτοί:
α) περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία και αναλογικά προς τη διαφύλαξη της ανθρώπινης υγείας και δεν εισάγουν διακρίσεις ή
β) βασίζονται σε θεμιτές και αιτιολογημένες αμφιβολίες ως προς τη γνησιότητα, το περιεχόμενο ή τη δυνατότητα κατανόησης μιας ατομικής συνταγής.
Η αναγνώριση και εκτέλεση των συνταγών αυτού του είδους θα γίνεται σύμφωνα με τις εθνικές διατάξεις που διέπουν τη συνταγογράφηση και τη χορήγηση συνταγογραφημένων φαρμάκων, περιλαμβανομένης της υποκατάστασης με γενόσημα φάρμακα ή άλλα. Η αναγνώριση των συνταγών δεν θίγει τις διατάξεις για την επιστροφή των εξόδων για φάρμακα. Η επιστροφή των εξόδων για φάρμακα καλύπτεται από το άρθρο 7 του παρόντος νόμου. Η αναγνώριση των συνταγών δεν θίγει το δικαίωμα του φαρμακοποιού, να αρνηθεί, βάση εθνικών διατάξεων, τη χορήγηση φαρμάκου για το οποίο η συνταγή έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος -μέλος, στο οποίο ο φαρμακοποιός θα είχε δικαίωμα να αρνηθεί τη χορήγησή του, εάν η συνταγή είχε εκδοθεί στο κράτος - μέλος ασφάλισης. Επιπροσθέτως της αναγνωρίσεως της συνταγής, διασφαλίζεται, η συνέχεια της θεραπείας όταν μια συνταγή εκδίδεται στο κράτος - μέλος της θεραπείας και αφορά φάρμακα ή ιατροτεχνολογικά βοηθήματα εγκεκριμένα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, όταν η χορήγηση γίνεται στην ελληνική επικράτεια. Τα ανωτέρω ισχύουν επίσης για τα ιατροτεχνολογικά βοηθήματα που κυκλοφορούν νομίμως στην εγχώρια αγορά.
2. Τα στοιχεία που θα φέρουν οι συνταγές, προκειμένου να επαληθεύεται η γνησιότητά τους και να γίνεται η ταυτοποίηση του συνταγογραφούμενου φαρμάκου, με σεβασμό και προστασία των προσωπικών δεδομένων, είναι τα ακόλουθα:
α) Το επώνυμο, το όνομα και η ημερομηνία γέννησης του ασθενούς.
β) Η ημερομηνία έκδοσης της συνταγής.
γ) Το επώνυμο, το όνομα, ο επαγγελματικός τίτλος του επαγγελματία υγείας που εξέδωσε τη συνταγή, καθώς και τα στοιχεία απευθείας επικοινωνίας (διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αριθμός τηλεφώνου ή φαξ και το διεθνές πρόθεμα), η επαγγελματική διεύθυνση (με το όνομα του κράτους - μέλους) και η υπογραφή αυτού (χειρόγραφη ή ψηφιακή).
δ) Η φαρμακοτεχνική μορφή, η χορηγούμενη ποσότητα, η δοσολογία, το δοσολογικό σχήμα, η «Κοινόχρηστη ονομασία», όπως ορίζεται στην παράγραφο α' άρθρο 1 της κοινής απόφασης των Υπουργών Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων - Υγείας υπ' αριθ. ΔΥΓ3α/οικ.82161/24.8.2012 (Β' 2374) και η εμπορική ονομασία, στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) το συνταγογραφούμενο προϊόν είναι βιολογικό φαρμακευτικό προϊόν, όπως ορίζεται στο παράρτημα Ι (μέρος Ι), άρθρο 3.2.1.1. στοιχείο β' της άνω απόφασης ΔΥΓ 3α/οικ.82161/24.8.2012, σύμφωνα με το άρθρο 130, β) Ο επαγγελματίας υγείας που εκδίδει τη συνταγή το θεωρεί αναγκαίο από ιατρική άποψη. Στην περίπτωση αυτή αναφέρονται εν συντομία οι λόγοι που δικαιολογούν τη χρήση της εμπορικής ονομασίας. Προκειμένου να αποζημιώνονται από τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, στις συνταγές που εκδίδονται στην Ελλάδα και εκτελούνται σε άλλο κράτος - μέλος, θα πρέπει επιπρόσθετα να αναγράφεται ο ΑΜΚΑ του ασθενούς, ο χρόνος εκτέλεσης, η διάγνωση κατά ICD10 ή άλλο αναγνωρισμένο Διεθνές Σύστημα Κωδικοποίησης Ασθενειών, και να φέρει σφραγίδα του εκδώσαντος τη συνταγή. Κατ' εξαίρεση της παρ. 6 του άρθρου 3, του ν. 3892/2010 (Α' 189), ο χρόνος εκτέλεσης των διασυνοριακών συνταγών δεν υπόκειται στον περιορισμό των πέντε εργάσιμων ημερών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τριάντα (30) ημέρες από την ημερομηνία έκδοσης.
3. Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται για τα φάρμακα που υπόκεινται σε ειδική ιατρική συνταγή που προβλέπεται στο άρθρο 71 παράγραφος 2 της Οδηγίας 2001/ 83/ΕΚ.

Αρθρο: 11
Τίτλος Αρθρου
Ευρωπαϊκά Δίκτυα Αναφοράς (άρθρο 12 Οδηγίας 2012/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
Η Ελλάδα μέσω του Υπουργείου Υγείας συμμετέχει στα Ευρωπαϊκά Δίκτυα Αναφοράς που αναπτύσσονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μεταξύ παρόχων υγειονομικής περίθαλψης και κέντρων εμπειρογνωμοσύνης των κρατών - μελών. Κατόπιν έγκρισης, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, των προϋποθέσεων και κριτηρίων που θα πρέπει να πληρούν τα Ευρωπαϊκά Κέντρα Αναφοράς και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης που επιθυμούν να προσχωρήσουν σε αυτά, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 12 της με τον παρόντα νόμο ενσωματούμενης Οδηγίας, και τον καθορισμό της εφαρμοστικής διαδικασίας, με απόφαση του Υπουργού Υγείας τα εν λόγω κριτήρια και η διαδικασία θα αναγνωρίζονται ως ισχύοντα και δεσμευτικά στην εθνική έννομη τάξη.

Αρθρο: 12
Τίτλος Αρθρου
Σπάνια Νοσήματα - Παθήσεις (άρθρο 13 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Σχόλια
- Το παρόν άρθρο τίθεται όπως αντικατστάθηκε με το άρθρο 24 του παρόντος νόμου και ισχύει από 09.12.2013, ενώ για λόγους τεχνικούς εμφανίζεται ως ημερομηνία έναρξης ισχύος η 10.12.2013.
Κείμενο Αρθρου
«1. Ως Σπάνιο Νόσημα - Πάθηση (Σ.Ν. - Π.) ορίζεται κάθε νόσος της οποίας ο επιπολασμός δεν υπερβαίνει τα πέντε (5) ανά δέκα χιλιάδες (10.000) άτομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ορισμός ο οποίος υιοθετείται και στην Ελλάδα.
2. α. Αναγνωρίζει το ORPHANET ως την επίσημη βάση δεδομένων για τις σπάνιες παθήσεις. β. Αναγνωρίζεται ο «Κατάλογος Σπανίων Νοσημάτων - Παθήσεων της ORPHANET», όπως αυτός τροποποιείται και συμπληρώνεται κάθε φορά και ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως πεδίο αναφοράς για τα Σπάνια Νοσήματα - Παθήσεις, από αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς του κράτους.
3. Διαμορφώνεται και αναπτύσσεται «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Σπάνια Νοσήματα - Παθήσεις (Ε.Σ.Δ.Σ.Ν. - Π.)», από το Υπουργείο Υγείας, με στόχο το σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών υγείας στον τομέα των νοσημάτων- παθήσεων αυτών. Αξονες του εν λόγω Σχεδίου Δράσης ενδεικτικά είναι η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση, η πρόληψη, η διάγνωση, η θεραπευτική και κάθε άλλη αντιμετώπιση, η έρευνα, η επιμόρφωση κ.λπ.. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας εγκρίνεται το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Σπάνια Νοσήματα -Παθήσεις (Ε.Σ.Δ.Σ.Ν. - Π.)», το οποίο δεσμεύει τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς του Υπουργείου Υγείας για την εφαρμογή του.
4. Στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.), συγκροτείται «Εθνική Επιτροπή για τα Σπάνια Νοσήματα - Παθήσεις (Ε.Ε.Σ.Ν.-Π.)», η οποία έχει πάγιο και διαρκή χαρακτήρα. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, ύστερα από εισήγηση του ΚΕ.Σ.Υ. καθορίζεται η σύνθεση, το έργο και κάθε άλλη λεπτομέρεια για τη λειτουργία της Ε.Ε.Σ.Ν.-Π..
5. Με κοινές υπουργικές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Εσωτερικών και Οικονομικών, καθορίζονται οι όροι και οι διαδικασίες, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια που σχετίζεται με την καταγραφή των Σπανίων Νοσημάτων-Παθήσεων, τα Ειδικά Κέντρα και τα Κέντρα Αναφοράς, με τα ορφανά προϊόντα, με την έγκαιρη διάγνωση και την πρώιμη παρέμβαση, με την υγειονομική περίθαλψη, με την επιμόρφωση επαγγελματιών υγείας, με την έρευνα, με την οργάνωση υπηρεσιών, καθώς και κάθε άλλον τομέα που προβλέπεται από το Ε.Σ.Δ.Σ.Ν. - Π..»

Αρθρο: 13
Τίτλος Αρθρου
Ηλεκτρονική Υγεία (άρθρο 14 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
1. Η Ελλάδα συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό εθελοντικό δίκτυο που συνδέει τις αρμόδιες για την Ηλεκτρονική Υγεία εθνικές αρχές, όπως αυτές ορίζονται από τα κράτη - μέλη, μέσω του Υπουργείου Υγείας. Το Υπουργείο Υγείας, δια των αρμόδιων υπηρεσιών του, ορίζεται ως η Εθνική Αρχή υπεύθυνη για τα θέματα Ηλεκτρονικής Υγείας και έχει τη συνολική ευθύνη του συντονισμού των ενεργειών για την υλοποίηση της εθνικής στρατηγικής για την Ηλεκτρονική Υγεία, σε συνεργασία με τους αρμόδιους εμπλεκόμενους φορείς.
2. Συγκροτείται το Εθνικό Συμβούλιο Διακυβέρνησης της Ηλεκτρονικής Υγείας (ΕΣΔΗΥ), το οποίο αποτελείται από στελέχη με αποδεδειγμένη ικανότητα και εμπειρία σε θέματα διακυβέρνησης και στρατηγικής στην Ηλεκτρονική Υγεία και από εκπροσώπους του συνόλου των εμπλεκομένων φορέων, τους κοινωνικούς εταίρους και τους τελικούς χρήστες του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η σύνθεση, οι αρμοδιότητες, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια αναφορικά με το ΕΣΔΗΥ ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας. Το ΕΣΔΗΥ εποπτεύεται από τη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Υγείας. Αποστολή του ΕΣΔΗΥ είναι να υποστηρίζει συμβουλευτικά και γνωμοδοτικά το Υπουργείο Υγείας και να εισηγείται προτάσεις για τις πολιτικές προτεραιότητες, το σχέδιο δράσης και τις απαραίτητες θεσμικές μεταρρυθμίσεις, μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, διαλειτουργικότητας και διασφάλισης της ποιότητας και της βιωσιμότητας των ηλεκτρονικών υπηρεσιών υγείας. Το ΕΣΔΗΥ εισηγείται, επίσης, για τη δημιουργία Εθνικού Πλαισίου Διαλειτουργικότητας -σε θεσμικό, οργανωτικό, τεχνικό και σημασιολογικό επίπεδο- με στόχο την εξασφάλιση της ασφαλούς διαχείρισης και πολλαπλής χρήσης της πληροφορίας της υγείας, μέσα από τη δόμηση υπηρεσιών που βασίζονται σε διεθνή πρότυπα και κωδικοποιήσεις, που υποστηρίζονται σε θεσμικό επίπεδο και που υπόκεινται στις διατάξεις της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας περί της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης των πολιτών και των επαγγελματιών υγείας και της τυποποίησης, όπως αυτές κάθε φορά ισχύουν.
3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Εσωτερικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, η οποία εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργείου Υγείας, συγκροτείται το Δίκτυο Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών Υγείας (ΔΗΥΥ). Με την ίδια κοινή υπουργική απόφαση προσδιορίζονται η εκπροσώπηση των φορέων που θα υλοποιήσουν τους στόχους του ΔΗΥΥ, οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις των εμπλεκόμενων μερών για την ανάπτυξη εθνικών υποδομών, η εποπτεία και ο κανονισμός λειτουργίας του, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια. Οι εκπρόσωποι των φορέων του ΔΗΥΥ δύνανται να είναι ταυτόχρονα και μέλη του ΕΣΔΗΥ.

Αρθρο: 14
Τίτλος Αρθρου
Συνεργασία για την αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας (άρθρο 15 Οδηγίας 2011/24/ΕΕ)
Κείμενο Αρθρου
1. Η Ελλάδα, μέσω του Υπουργείου Υγείας, συμμετέχει στο εθελοντικό δίκτυο που συνδέει τις Εθνικές Αρχές ή τους αρμόδιους Φορείς για την αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας ορίζονται οι Εθνικές Αρχές ή οι αρμόδιοι Φορείς που συμμετέχουν στο δίκτυο ως μέλη εκ μέρους της χώρας, οι όροι και προϋποθέσεις για τη συμμετοχή τους, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια αναφορικά με τη συμμετοχή της χώρας στο δίκτυο και την ανταλλαγή ανάμεσα στα μέλη των αποτελεσμάτων των εργασιών του δικτύου. Οι οριζόμενες Εθνικές Αρχές ή Φορείς, καθώς και τα λεπτομερή στοιχεία τους κοινοποιούνται εκ μέρους του Υπουργείου Υγείας στην Επιτροπή. Τα μέλη του δικτύου που ορίζονται από το Υπουργείο Υγείας συμβάλλουν στις δραστηριότητές του δικτύου, σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, και ανταποκρίνονται στις αρχές στις οποίες βασίζεται το Ευρωπαϊκό Δίκτυο της χρηστής διακυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων των αρχών της διαφάνειας, της αντικειμενικότητας, της ανεξαρτησίας των εμπειρογνωμόνων, της αμεροληψίας των διαδικασιών και της ευρείας συμμετοχής φορέων από όλες τις ενδιαφερόμενες ομάδες.
2. Τα μέλη του δικτύου που ορίζονται από το Υπουργείο Υγείας ανταποκρίνονται στους στόχους του δικτύου αξιολόγησης των τεχνολογιών υγείας, ως εξής:
α) υποστηρίζοντας τη συνεργασία μεταξύ εθνικών αρχών ή φορέων,
β) υποστηρίζοντας τα κράτη - μέλη στην παροχή αντικειμενικών, αξιόπιστων, επίκαιρων, διαφανών, συγκρίσιμων και μεταβιβάσιμων πληροφοριών τόσο για τη σχετική αποτελεσματικότητα όσο και, όπου ισχύει, για τη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα των τεχνολογιών υγείας και στη διευκόλυνση της αποτελεσματικής ανταλλαγής των πληροφοριών αυτών μεταξύ εθνικών αρχών ή φορέων,
γ) υποστηρίζοντας την ανάλυση της φύσης και του τύπου των πληροφοριών που είναι δυνατόν να ανταλλάσσονται,
δ) αποφεύγοντας την αλληλεπικάλυψη αξιολογήσεων.
3. Μόνο οι Αρχές και οι Οργανισμοί που ορίζονται από το Υπουργείο Υγείας ως μέλη του δικτύου και συνεπώς δικαιούχοι, είναι επιλέξιμοι για ενωσιακές ενισχύσεις οι οποίες θεσπίζονται με βάση τον κανονισμό ίδρυσης, διαχείρισης και διαφανούς λειτουργίας του ευρωπαϊκού εθελοντικού δικτύου.
4. Τα μέτρα που εγκρίνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο δεν θίγουν την αρμοδιότητα των αρμόδιων ελληνικών εθνικών αρχών να αποφασίζουν σχετικά με την εφαρμογή των συμπερασμάτων από την αξιολόγηση των τεχνολογιών υγείας, δεν εναρμονίζουν ρυθμίσεις και διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας και θα πρέπει να βρίσκονται σε συμφωνία με τις αρμοδιότητες των εθνικών αρχών όσον αφορά στην οργάνωση και την παροχή υπηρεσιών υγείας και ιατρικής περίθαλψης.
 @@@