Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών: Ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία 2018/1972

Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών: Ενσωματώνεται στο ελληνικό δίκαιο η Οδηγία 2018/1972 Τι προβλέπεται για τα δίκτυα 5G - Επεκτείνεται ο ορισμός των «υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών» καλύπτοντας και τις εφαρμογές αποστολής μηνυμάτων (over the top) Συντάκτης Lawspot.gr Σε δημόσια διαβούλευση τέθηκε το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης με τίτλο: «Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών: Ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2018 για τη θέσπιση του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και άλλες διατάξεις». Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, ο παρών «Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών» ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία (ΕΕ) 2018/1972 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη θέσπιση Ευρωπαϊκού Κώδικα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και αντικαθιστά το μεγαλύτερο μέρος του ν. 4070/2012 «Ρυθμίσεις Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών Μεταφορών, Δημοσίων Έργων και άλλες διατάξεις» (Α’ 82), διατηρώντας ή τροποποιώντας παράλληλα διατάξεις του νόμου αυτού που αφορούν σε εθνικές ρυθμίσεις και που δεν θίγονται από τις ρυθμίσεις της Οδηγίας. Διαβάστε σχετικά: Η παροχή προσωπικών δεδομένων με αντάλλαγμα υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών εμπίπτει στην έννοια της "αμοιβής" Ο Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών εκσυγχρονίζει το ελληνικό ρυθμιστικό πλαίσιο θεσπίζοντας σαφείς και ενιαίους κανόνες με τους ακόλουθους στόχους: (α) προώθηση των επενδύσεων στα δίκτυα πολύ υψηλής χωρητικότητας, (β) τόνωση του ανταγωνισμού και ανάπτυξη της αγοράς ηλεκτρονικών επικοινωνιών, και (γ) προστασία των τελικών χρηστών - καταναλωτών, ώστε πολίτες και επιχειρήσεις να μπορούν να απολαμβάνουν υψηλής ποιότητας συνδεσιμότητα και αυξημένη επιλογή καινοτόμων ψηφιακών υπηρεσιών, σε ανταγωνιστικές τιμές. Ο παρών νόμος θεσπίζει εναρμονισμένο πλαίσιο κανόνων για: (α) τη ρύθμιση των δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών λαμβάνοντας υπόψη τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις εξελίξεις της αγοράς, (β) τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), και του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης καθώς και των άλλων αρμόδιων – κατά περίπτωση – αρχών, (γ) την ενσωμάτωση των επικαιροποιημένων ορισμών της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/1972, επαναλαμβάνοντας, για λειτουργικούς λόγους, τους ορισμούς που ήδη προβλέπονται στο ελληνικό δίκαιο (ν. 4070/2012). Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τους βασικούς άξονες του παρόντος νόμου: Α. Πολιτική και διαχείριση του ραδιοφάσματος: Ο Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών: (α) παρέχει κανονιστική προβλεψιμότητα για περίοδο τουλάχιστον 20 ετών, όσον αφορά την αδειοδότηση του ραδιοφάσματος για ασύρματες ευρυζωνικές συνδέσεις, (β) προβλέπει έγκαιρη λήψη αποφάσεων σχετικά με την ανανέωση δικαιωμάτων, (γ) προβλέπει τη διάθεση νέων ζωνών συχνοτήτων για τα δίκτυα 5G, και (δ) επικαιροποιεί τους ισχύοντες κανόνες για την πρόσβαση των φορέων εκμετάλλευσης στα δίκτυα, με σκοπό να ενθαρρύνεται ο ανταγωνισμός και να καταστούν για τις εταιρείες ευκολότερες οι επενδύσεις σε νέες υποδομές πολύ υψηλής χωρητικότητας (ικανές για ταχύτητες καταφόρτωσης τουλάχιστον 100 Mbps), συμπεριλαμβανομένων των πιο απομακρυσμένων περιοχών. Β. Προστασία καταναλωτών Ο Κώδικας Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών περιλαμβάνει εκτενείς ρυθμίσεις για την προώθηση των συμφερόντων των πολιτών ως καταναλωτών-τελικών χρηστών, ώστε να απολαμβάνουν μέγιστα οφέλη όσον αφορά στην επιλογή, την τιμή και την ποιότητα μέσω του αποτελεσματικού ανταγωνισμού, προβλέπει δε τη δυνατότητα αποζημίωσης του τελικού χρήστη σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων του Κώδικα. Ο ορισμός των «υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών» διευρύνεται με τρόπο που οι κανόνες προστασίας θα ισχύουν και για τις υπηρεσίες που παρέχονται: (α) και μέσω διαδικτύου (όπως εφαρμογές αποστολής μηνυμάτων, over the top services), (β) όχι μόνο έναντι χρηματικής αντιπαροχής, αλλά και έναντι παροχής δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή άλλων δεδομένων, (γ) και μέσω της έκθεσης του τελικού χρήστη σε διαφημιστικά μηνύματα ως προϋπόθεση για την απόκτηση πρόσβασης στην υπηρεσία ή καταστάσεις, όπου ο πάροχος υπηρεσιών αξιοποιεί χρηματικά τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που έχει συγκεντρώσει. Η οικονομικά προσιτή και επαρκής πρόσβαση στο διαδίκτυο συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των «καθολικών υπηρεσιών», που πρέπει να είναι διαθέσιμες σε όλους τους καταναλωτές, ανεξαρτήτως τοποθεσίας η εισοδήματος, ενώ προβλέπεται και η προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία στο διαδίκτυο. Τέλος, επιβεβαιώνεται η λειτουργία συστήματος δημόσιας προειδοποίησης από την «Υπηρεσία Επικοινωνιών Έκτακτης Ανάγκης 112», μέσω του ενιαίου ευρωπαϊκού αριθμού 112 για την επικοινωνία με τους πολίτες μέσω των κινητών τους τηλεφώνων, σε περίπτωση φυσικής καταστροφής ή άλλης σοβαρής έκτακτης ανάγκης στην περιοχή τους και επικαιροποιούνται οι ρυθμίσεις λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ανοιχτής Τηλεφωνικής Γραμμής για την καταγγελία περιπτώσεων που αφορούν Αγνοούμενα Παιδιά «116000». Δείτε αναλυτικά το σχέδιο νόμου στο opengov.gr