Μητέρα μαθήτριας σε απόγνωση: Ακούω συχνά τις λέξεις
αναπηρία, ενσυναίσθηση, συμπερίληψη και μου έρχεται να βάλω τα κλάματα!
«Τα «γιατί» μου είναι πολλά. Γιατί δεν έχω τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους γονείς;»
Ζω σε ένα υπέροχο νησί, την Ικαρία. Όλα είναι υπέροχα : οι
άνθρωποι, η θάλασσα… όλα χαλαρά (γιατί ως γνωστόν είμαστε ένα νησί «χωρίς
ρολόγια, άγχος ταλαιπωρία»). Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν ως απομακρυσμένο νησί
πράγματα που προκαλούν άγχος και ταλαιπωρία.
Είμαι μητέρα 12χρονου παιδιού με αναπηρία. Η γνωμάτευση του
ΚΕΔΑΣΥ προτείνει τη συνέχεια της φοίτησής της σε γενικό Γυμνάσιο. Κάθε χρόνο
αντιμετωπίζουμε προβλήματα και φτάνουμε στα όρια της αντοχής μας για να τα
ξεπεράσουμε.
Από το Γυμνάσιο Ευδήλου, στο οποίο ανήκε το παιδί και στο
οποίο συνεχίζουν οι συμμαθητές της από το Δημοτικό, αποκλείστηκε επειδή το
κτήριο δεν είναι προσβάσιμο (έχει 86 σκαλιά!).
Έκανα αίτηση τον Μάιο του 2024, ώστε να διερευνηθεί η
δυνατότητα να γίνει προσβάσιμο, αλλά ο Δήμος έχει μείνει σε προφορική απάντηση
αρνητική χωρίς να έχω επίσημα γνώμη μηχανικού.
Η μόνη λύση ήταν να εγγραφεί στο αμέσως κοντινότερο Γυμνάσιο
του νησιού στις Ράχες, 17 χλμ από το σπίτι, γεγονός που σήμαινε ότι έπρεπε να
χάσει τους φίλους της από το Δημοτικό και την επαφή με τα παιδιά που μένουν
κοντά της, προκειμένου να απολαμβάνει απρόσκοπτα το δικαίωμά της στην
εκπαίδευση.
Κάθε μέρα μεταφέρω εγώ το παιδί στο σχολείο με Ι.Χ . Ενώ
μπαίνουν ταξί για μεταφορά άλλων παιδιών, κανένας οδηγός δε δέχτηκε να αναλάβει
τη συγκεκριμένη κούρσα.
Τα «γιατί» μου είναι πολλά. Γιατί δεν έχω τα ίδια δικαιώματα
με τους άλλους γονείς; Γιατί με βασανίζουν οι νόμοι; Γιατί το παιδί μου πρέπει
να βιώνει αυτή την κατάσταση και να νιώθει πάντα διαφορετική από τα άλλα
παιδιά; Ζητάω αυτά που δικαιούται. Ζητάω τα αυτονόητα, την απρόσκοπτη πρόσβασή
της και τη μεταφορά της στο σχολείο.
Τελευταία ακούω συχνά τις λέξεις αναπηρία, ενσυναίσθηση,
συμπερίληψη… Ακούγοντάς τις μου έρχονται τα κλάματα, γιατί λίγοι είναι που
γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται απλά για μοντέρνες λέξεις άνευ περιεχομένου, αλλά
έχουν τεράστιο νόημα.
Πηγή: www.alfavita.gr