Θοδωρής Κώνστας
Έφυγε από κοντά μας ο αγαπητός συνάδελφος Θοδωρής Κώνστας. Μας
προξενεί μεγάλη λύπη ο αιφνίδιος θάνατός του, γιατί ήταν ένας νέος άνθρωπος με πολλά
όνειρα και στόχους. Ήθελε να ανοίξει δρόμους και δεν υπολόγιζε καθόλου για εμπόδιο
την αναπηρία του. Η καρδιά του όμως δεν του το επέτρεψε και τον πρόδωσε.
Ήταν ένα από τα ελπιδοφόρα μέλη του φάρου, που πενθεί σήμερα
και δυστυχώς δεν θα μπορέσει να τον τιμήσει, όπως του πρέπει.
Λίγες μέρες πριν είχαμε συναντηθεί στη συνέλευση του Φάρου, στην
οποία μετείχε ενεργά με ουσιαστικές προτάσεις.
Κλείνω το κείμενό μου αυτό με το δημοσίευμα της συναδέλφου Αγκαθας
ΚαΡΡΑ, που τα περιλαμβάνει όλα.
Η Karra Agatha νιώθει ότι έχει ραγίσει η καρδιά της.
Κάθε φορά που μαθαίνω για την αδοκητη απώλεια ενός γνωστού
μου προσώπου, Αισθάνομαι όλο και περισσότερο την φθαρτή ανθρώπινη φύση, νιώθω
το χρόνο να Σταματά και να ενώνεται με το άπειρο και καταλαβαίνω ότι πρέπει να
προσπαθούμε να ομορφαίνουμε κάθε στιγμή της ζωής μας. Ο Θοδωρής ήταν στα μάτια
μου η πιο αδιάψευστη απόδειξη, ότι δεν υπάρχει βλέπω ή δεν βλέπω, μπορώ ή δεν
μπορώ, δύσκολο ή εύκολο. Όταν αγαπάς κάτι πολύ, όταν γι' αυτό χτυπάειη καρδιά
σου, όταν έχεις γεννηθεί γι' αυτό, τότε όχι απλά υπερνικάς όλα τα εμπόδια που
ορθώνονται μπροστά σου, αλλά πετυχαίνεις απόλυτα το στόχο σου. Ο τυφλός ξεναγός
με την αστείρευτη γνώση και το πάθος για την αρχαία ιστορία. Ήταν θυμάμαι
περίπου δύο χρόνια πριν, όταν μας ξενάγησες, ένα γκρουπ από την εθνική
ομοσπονδία τυφλών, στο μουσείο της Ακρόπολης. Κυνιόσουν με χαρακτηριστική άνεση
στις αίθουσες του μουσείου, σαν να ήταν τα δωμάτια του σπιτιού σου. Ήξερες τα
εκθέματα που περιέχει κάθε προθήκη, διότι ήταν όλα Απόλυτα ταξινομημένα μέσα
στο μυαλό σου. Εντυπωσιαστήκαμε από τις τεκμηριωμένες ιστορικές σου γνώσεις και
την γλαφυρή σου ξενάγηση. Αλλά δεν γοητευτήκαμε μόνο εμείς. Τα διπλανά γκρουπ,
αντί να προσέχουν τον ξεναγό τους, είχαν προσηλωθεί σε σένα. Είχες ένα όνειρο.
Να αναγνωριστεί η σχολή τυφλών ξεναγών και οι απόφοιτοι της να έχουν ισότιμα
επαγγελματικά δικαιώματα με τους συναδέλφους τους χωρίς οπτική αναπηρία.
Δυστυχώς δεν πρόλαβε να πραγματοποιηθεί. Είμαι σίγουρη οτι όταν γίνει, θα το
βλέπεις από ψηλά και θα καμαρώνεις. Δυστυχώς λόγω των εκτάκτων συνθηκών, δεν
μπορούμε να σε αποχαιρετήσουμε όπως θα θέλαμε. Σου εύχομαι καλό κι ευλογημένο
ταξίδι!
