Karra Agatha
Η πέμπτη Μαΐου έχει καθιερωθεί από το 2013, να τιμάται ως η ευρωπαϊκή ημέρα για την ανεξάρτητη διαβίωση. Η ανεξάρτητη διαβίωση των ατόμων με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένης και της υποστηριζόμενης ανεξάρτητης διαβίωσης, εδράζεται Αφενός στην δημιουργία εθνικού σχεδίου αποϊδρυματοποίησης και αφετέρου στην παροχή της δυνατότητας για προσωπικό βοηθό. Έλκει την νομιμοποιητική της βάση σε ένα πλέγμα διατάξεων, που Ερείδονται τόσο στο ελληνικό Σύνταγμα, όσο και στην διεθνή και ευρωπαΐκή έννομη τάξη. Ειδικότερα, η παράγραφος έξι του άρθρου 21 Σ, με την οποία το κράτος οφείλει να λαμβάνει θετικά μέτρα δράσης όπου απαιτείται για τα άτομα με αναπηρία και η Πρώτη παράγραφος του άρθρου 25, όπου θεμελιώνεται συνταγματικά η κοινωνική αλληλεγγύη ως υποχρέωση του κράτους, Αποτελούν βασικά θεσμικά εργαλεία για την διασφάλιση του ως άνω δικαιώματος. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται, το άρθρο 13 της συνθήκης της Λισαβόνας, με το οποίο απαγορεύεται κάθε διάκριση και το άρθρο 26 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ευρωπαϊκής ένωσης, Βάσει του οποίου θεσμοθετείται η υποχρέωση των κρατών μελών να λαμβάνουν πρόσθετα μέτρα για την διευκόλυνση των ατόμων με αναπηρία, όπου απαιτείται. Πιο συγκεκριμένα, το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στην ανεξάρτητη διαβίωση και η συνακόλουθη υποχρέωση του κράτους, διατυπώνονται ρητά στο άρθρο 19 της σύμβασης των ηνωμένων εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, τα βασικά δομικά συστατικά που συνιστούν τον πυρήνα για την πλήρη απόλαυση του οικείου δικαιώματος, είναι τα ακόλουθα: 1 Η Δυνατότητα από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία να επιλέγουν τον τόπο και τον τρόπο διαβίωσης τους, σύμφωνα με τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προσδοκίες τους. Στο σημείο αυτό το άρθρο ερμηνεύεται συνδυαστικά με το άρθρο 12 της σύμβασης, με το οποίο κατοχυρώνεται η ισότητα ενώπιον του νόμου και ο θεσμός της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων. 2 Η ανάπτυξη και λειτουργία προσβάσιμων υποστηρικτικών υπηρεσιών. 3 Η επαγγελματική κατοχύρωση Του προσωπικού βοηθού, με την κατάλληλη εκπαίδευση και με πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ο οποίος θα παρέχεται στα άτομα με αναπηρία που Τον χρειάζονται, προκειμένου να απολαμβάνουν τα δικαιώματα τους Σε ίση βάση με το γενικό πληθυσμό. Προς αυτήν την κατεύθυνση παρατηρούμε ότι γίνονται κάποια Αξιόλογα βήματα και προσβλέπουμε όλοι στην εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου δράσης, με σκοπό την πλήρη Ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
Η πέμπτη Μαΐου έχει καθιερωθεί από το 2013, να τιμάται ως η ευρωπαϊκή ημέρα για την ανεξάρτητη διαβίωση. Η ανεξάρτητη διαβίωση των ατόμων με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένης και της υποστηριζόμενης ανεξάρτητης διαβίωσης, εδράζεται Αφενός στην δημιουργία εθνικού σχεδίου αποϊδρυματοποίησης και αφετέρου στην παροχή της δυνατότητας για προσωπικό βοηθό. Έλκει την νομιμοποιητική της βάση σε ένα πλέγμα διατάξεων, που Ερείδονται τόσο στο ελληνικό Σύνταγμα, όσο και στην διεθνή και ευρωπαΐκή έννομη τάξη. Ειδικότερα, η παράγραφος έξι του άρθρου 21 Σ, με την οποία το κράτος οφείλει να λαμβάνει θετικά μέτρα δράσης όπου απαιτείται για τα άτομα με αναπηρία και η Πρώτη παράγραφος του άρθρου 25, όπου θεμελιώνεται συνταγματικά η κοινωνική αλληλεγγύη ως υποχρέωση του κράτους, Αποτελούν βασικά θεσμικά εργαλεία για την διασφάλιση του ως άνω δικαιώματος. Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται, το άρθρο 13 της συνθήκης της Λισαβόνας, με το οποίο απαγορεύεται κάθε διάκριση και το άρθρο 26 του χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ευρωπαϊκής ένωσης, Βάσει του οποίου θεσμοθετείται η υποχρέωση των κρατών μελών να λαμβάνουν πρόσθετα μέτρα για την διευκόλυνση των ατόμων με αναπηρία, όπου απαιτείται. Πιο συγκεκριμένα, το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στην ανεξάρτητη διαβίωση και η συνακόλουθη υποχρέωση του κράτους, διατυπώνονται ρητά στο άρθρο 19 της σύμβασης των ηνωμένων εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία. Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, τα βασικά δομικά συστατικά που συνιστούν τον πυρήνα για την πλήρη απόλαυση του οικείου δικαιώματος, είναι τα ακόλουθα: 1 Η Δυνατότητα από τα ίδια τα άτομα με αναπηρία να επιλέγουν τον τόπο και τον τρόπο διαβίωσης τους, σύμφωνα με τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις προσδοκίες τους. Στο σημείο αυτό το άρθρο ερμηνεύεται συνδυαστικά με το άρθρο 12 της σύμβασης, με το οποίο κατοχυρώνεται η ισότητα ενώπιον του νόμου και ο θεσμός της υποστηριζόμενης λήψης αποφάσεων. 2 Η ανάπτυξη και λειτουργία προσβάσιμων υποστηρικτικών υπηρεσιών. 3 Η επαγγελματική κατοχύρωση Του προσωπικού βοηθού, με την κατάλληλη εκπαίδευση και με πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ο οποίος θα παρέχεται στα άτομα με αναπηρία που Τον χρειάζονται, προκειμένου να απολαμβάνουν τα δικαιώματα τους Σε ίση βάση με το γενικό πληθυσμό. Προς αυτήν την κατεύθυνση παρατηρούμε ότι γίνονται κάποια Αξιόλογα βήματα και προσβλέπουμε όλοι στην εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου δράσης, με σκοπό την πλήρη Ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρία στην κοινωνική και πολιτική ζωή.
