Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων

ΝΟΜΟΣ 4322 ΦΕΚ Α 42/27.04.2015 

Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ τύπου και άλλες διατάξεις. 

Αναρτώ σήμερα τις διατάξεις εκείνες του νέου ποινικού νόμου 4322 και την εισηγητική αυτού έκθεση που έχουν σχέση με τους αναπήρους.

Άρθρο 6   

4. Η παρ. 7 του άρθρου 105 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:  

«7. Κάθε ημέρα κράτησης κρατουμένων που πάσχουν από ημιπληγία ή παραπληγία, σκλήρυνση κατά πλάκας ή έχουν υποβληθεί σε επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς, ήπατος,

νεφρού ή μυελού ή είναι φορείς του συνδρόμου επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας ή πάσχουν από κακοήθη νεοπλάσματα ή από νεφρική ανεπάρκεια για την οποία

γίνεται τακτική αιμοκάθαρση ή από φυματίωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας της, υπολογίζεται ευεργετικά ως δύο (2) ημέρες εκτιόμενης ποινής.  

Το ίδιο ισχύει και για: α) κρατούμενους με ποσοστό αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω, που δεν μπορούν να εργαστούν, εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή

τους στο κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης, β) κρατούμενους με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%)

και άνω, γ) κρατούμενους στους οποίους απαγορεύεται ύστερα από γνωμάτευση από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.) η ανάληψη εργασίας ή απασχόλησης

που μπορεί βάσιμα να προκαλέσει σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην υγεία τους, δ) κρατούμενους οι οποίοι νοσηλεύονται σε θεραπευτικά καταστήματα ή νοσοκομεία

εφόσον η νοσηλεία τους έχει διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις (4) μήνες, ε) κρατούμενες μητέρες για όσο διάστημα έχουν μαζί τους τα ανήλικα τέκνα τους, στ)

κρατούμενους που συμμετέχουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης από ναρκωτικά εγκεκριμένου, κατά το άρθρο 51 του ν. 4139/2013 (Α' 74), οργανισμού

και ζ) κρατούμενους για όσο διάστημα διαρκεί η κράτηση τους σε χώρους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων.  

Η διακρίβωση της αναπηρίας στις περιπτώσεις α' και β' γίνεται με τη διαδικασία της παραγράφου 4 του άρθρου 110Α. Ο ευεργετικός υπολογισμός διενεργείται

από τον αρμόδιο δικαστικό λειτουργό κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 46 παρ. 1 του Σωφρονιστικού Κώδικα και λαμβάνεται υπόψη εκτός από την υφ' όρον απόλυση

και για τη λήξη της έκτισης της ποινής, τη μετατροπή της σε χρηματική ποινή ή κοινωφελή εργασία ή την αθροιστική έκτιση των ποινών.»   

5. Μετά την παρ. 7 του άρθρου 105 του Ποινικού Κώδικα προστίθεται παράγραφος 8 ως εξής:   

«8. Σε κάθε περίπτωση, η προσμέτρηση για τον ευεργετικό υπολογισμό των ημερών ποινής των καταδίκων ή υποδίκων δεν διακόπτεται λόγω νοσηλείας στο Νοσοκομείο

Κρατουμένων, στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα. »   

6. Το άρθρο 110α του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: 

«Αρθρο 110α   

1. Η απόλυση υπό όρο χορηγείται ανεξαρτήτως της συνδρομής των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και 106, εφόσον ο κατάδικος νοσεί από σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής

ανεπάρκειας ή από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και υποβάλλεται σε τακτική αιμοκάθαρση ή από ανθεκτική φυματίωση ή είναι τετραπληγικός ή έχει υποστεί μεταμόσχευση

ήπατος, μυελού και καρδιάς ή πάσχει από κακοήθη νεοπλάσματα τελικού σταδίου ή από κίρρωση του ήπατος με αναπηρία άνω του εξήντα επτά τοις εκατό (67%) ή

από γεροντική άνοια έχοντας υπερβεί το ογδοηκοστό (80ο) έτος της ηλικίας.   

2. Η απόλυση χορηγείται, ανεξαρτήτως της συνδρομής των προϋποθέσεων των άρθρων 105 και 106 και στις πιο κάτω περιπτώσεις, που έχει επιβληθεί πρόσκαιρη στερητική

της ελευθερίας ποινή: α) στους κατάδικους με ποσοστό αναπηρίας πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους στο κατάστημα κράτησης

καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης και β) στους κατάδικους με ποσοστό αναπηρίας εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω. Σε περίπτωση

πρόσκαιρης κάθειρξης, απαιτείται να έχει εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο το ένα πέμπτο της ποινής.   

3. Σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης ο κρατούμενος που έχει ποσοστό αναπηρίας ογδόντα τοις εκατό (80%) και άνω αν έχει εκτίσει με οποιονδήποτε τρόπο πέντε

(5) έτη στην περίπτωση που το έγκλημα του δεν ενέχει ανθρωποκτονία, ή δέκα (10) έτη σε κάθε άλλη περίπτωση, εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του στην κατοικία

του, με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 56 παρ. 3. Στην περίπτωση αυτή δύναται να επιβληθεί ηλεκτρονική επιτήρηση, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 283Α του Κώδικα

Ποινικής Δικονομίας. Επίσης, είναι δυνατή η επιβολή όρων κατά ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 100 παράγραφοι 2 και 3 του Ποινικού Κώδικα.   

4. Η διακρίβωση των προηγούμενων προϋποθέσεων γίνεται μετά από αίτηση του κρατούμενου από το αρμόδιο συμβούλιο πλημμελειοδικών ή, στην περίπτωση κρατούμενου

που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης, από το συμβούλιο εφετών. Ο εισαγγελέας, μετά την υποβολή της αίτησης, διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη για τη διακρίβωση

των προϋποθέσεων των προηγούμενων παραγράφων και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας, αν αυτό δεν έχει βεβαιωθεί από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας

(ΚΕ.Π.Α.). Η κατά τα άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη ή η βεβαίωση από το ΚΕ.Π.Α. υποβάλλεται από τον εισαγγελέα στο αρμόδιο συμβούλιο μαζί με την πρόταση

του. Κατά του βουλεύματος του συμβουλίου εφετών μπορεί να ασκηθεί αναίρεση. Οι λεπτομέρειες σχετικά με την ως άνω ειδική πραγματογνωμοσύνη καθορίζονται

με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Υγείας.   

5. Με την επιφύλαξη των άρθρων 107 και 108, η απόλυση υπό όρο κατά τις παραγράφους 1 και 2 σημειώνεται στο Ποινικό Μητρώο του καταδίκου, χορηγείται μόνο

μια φορά και επεκτείνεται αυτοδικαίως σε όλες τις συντρέχουσες στην έκτιση ποινές, για τις οποίες μπορεί να καθοριστεί συνολική ποινή κατ' άρθρο 551 του

Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.   

6. Η καταδίκη κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας για πράξη που τελέστηκε πριν την έναρξη της έκτισης της ποινής, για την οποία χορηγήθηκε η απόλυση υπό όρο,

δεν επιφέρει την ανάκληση της απόλυσης.   

7. Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, εκτός της επιβολής ισόβιας κάθειρξης, δύναται να επιβληθεί μόνο ο όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Ανάκληση

απόλυσης για παραβίαση όρου δεν χωρεί όταν αυτή προκλήθηκε από λόγους υγείας.   

8. Σε όσους απολύονται κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν χωρεί προσωποκράτηση.»

Άρθρο 8   

Το άρθρο 312 του Ποινικού Κώδικα και ο τίτλος του αντικαθίστανται ως εξής: 

«Αρθρο 312

Πρόκληση βλάβης με συνεχή σκληρή συμπεριφορά   

1. Αν δεν συντρέχει περίπτωση βαρύτερης αξιόποινης πράξης, τιμωρείται με φυλάκιση, όποιος με συνεχή σκληρή συμπεριφορά προξενεί σε τρίτον σωματική κάκωση

ή άλλη βλάβη της σωματικής ή ψυχικής υγείας. Αν η πράξη τελείται μεταξύ ανηλίκων δεν τιμωρείται εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη

από τρία (3) έτη, οπότε επιβάλλονται μόνο αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.   

2. Αν το θύμα δεν συμπλήρωσε ακόμη το δέκατο όγδοο (18ο) έτος της ηλικίας του ή δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του και ο δράστης το έχει στην επιμέλεια

ή στην προστασία του ή ανήκει στο σπίτι του δράστη ή έχει μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας ή το έχει αφήσει στην εξουσία του ο υπόχρεος για την επιμέλεια

του ή του το έχουν εμπιστευθεί για ανατροφή, διδασκαλία, επίβλεψη ή φύλαξη έστω προσωρινή, αν δεν συντρέχει περίπτωση βαρύτερης αξιόποινης πράξης, επιβάλλεται

φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος με συστηματική παραμέληση των υποχρεώσεων του προς τα προαναφερόμενα πρόσωπα γίνεται

υπαίτιος να πάθουν σωματική κάκωση ή βλάβη της σωματικής ή ψυχικής τους υγείας.» 

Άρθρο 9

Τροποποιήσεις στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας   

4. Το τρίτο και τέταρτο εδάφιο της περίπτωσης β' της παρ. 3 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής:   

«Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν έχει εφαρμογή σε υποδίκους που έχουν αναπηρία σε ποσοστό εξήντα επτά τοις εκατό (67%) και άνω. Το ίδιο ισχύει και

για τους υπόδικους που έχουν αναπηρία σε ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους σε κατάστημα κράτησης καθίσταται

ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης. Η διακρίβωση της αναπηρίας γίνεται, μετά από αίτηση του υπόδικου, από το αρμόδιο δικαστικό όργανο, το

οποίο εφόσον δεν υπάρχει σχετική πιστοποίηση αναπηρίας από .Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (Κ.Ε.Π.Α.) διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη, κατά τα οριζόμενα

στην παράγραφο 4 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα.»   

5. Το έκτο και έβδομο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής:   

«Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου για την προσωρινή κράτηση δεν εφαρμόζονται για κατηγορούμενους που έχουν αναπηρία σε ποσοστό εξήντα επτά τοις εκατό

(67%) και άνω. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόδικους που έχουν αναπηρία σε ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) και άνω εφόσον κρίνεται ότι η παραμονή τους

σε κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής λόγω αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησης. Η διακρίβωση της αναπηρίας γίνεται, μετά από αίτηση του υποδίκου, από

το αρμόδιο δικαστικό όργανο, το οποίο εφόσον δεν υπάρχει σχετική πιστοποίηση αναπηρίας από Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (Κ.Ε.Π.Α.) διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη,

κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 4 του άρθρου 110Α του Ποινικού Κώδικα. Στις περιπτώσεις αυτές, εκτός των άλλων περιοριστικών όρων, μπορεί να επιβληθεί

στον κατηγορούμενο και ο κατ' οίκον περιορισμός, καθώς και νοσηλεία σε νοσοκομείο, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 557 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας,

κατόπιν αιτήσεως του.»   

ράτησης νέων.»   

ΝΟΜΟΥ 4322 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

στο σχέδιο νόμου «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ' τύπου και άλλες διατάξεις»

Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Α. Γενικά:

Οι νομοθετικές μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο παρόν Σχέδιο Νόμου αναπτύσσονται σε έντεκα άρθρα μαζί με την ακροτελεύτια διάταξη. Με αυτά γίνεται προσπάθεια παρεμβάσεων, με επείγοντα χαρακτήρα, σε ξεχωριστά πεδία κυρίως του ποινικού και σωφρονιστικού δικαίου.

Ευνοϊκά μέτρα για ασθενείς, υπερήλικες και άτομα με αναπηρίες (παρ. 2, 6, 7, 8, 9 και 10 του άρθρου 2 του παρόντος σχεδίου νόμου):

Με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου προβλέπονται μια σειρά από αναγκαίες ρυθμίσεις για τη λήψη πρόσθετων μέτρων επιείκειας για τις ειδικές ομάδες των ασθενών κρατουμένων, των υπερηλίκων, των ατόμων με αναπηρίες και των εξαρτημένων που συμμετέχουν σε θεραπευτικό πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης. Οι δυσχερείς συνθήκες διαβίωσης που επικρατούν στα καταστήματα κράτησης βιώνονται από τα άτομα αυτά ακόμα δυσμενέστερα καθώς το σωφρονιστικό σύστημα αδυνατεί έως τώρα να τους παρέχει προσαρμοσμένες στις ιδιαίτερες ανάγκες τους υποδομές και όρους κράτησης καθώς και την αναγκαία ιατρική περίθαλψη. Προκειμένου να υπάρχει μια άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος παράλληλα με την αναζήτηση λύσεων στην κατεύθυνση των δομικών παρεμβάσεων, το νομοσχέδιο προβλέπει μια σειρά από διατάξεις που διευρύνουν τη δυνατότητα κατ' οίκον έκτισης της ποινής και προβλέπουν ευμενέστερες ρυθμίσεις για την απόλυση των κρατουμένων αυτών υπό όρο και τον ευεργετικό υπολογισμό των ημερών ποινής.

Η κατ' οίκον έκτιση της ποινής προβλέπεται ήδη στο άρθρο 56 εδ. β' του Ποινικού Κώδικα για άτομα που έχουν υπερβεί το εβδομηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους. Ο θεσμός της κατ' οίκον έκτισης είναι ένας σύγχρονος σωφρονιστικός θεσμός που υιοθετήθηκε στη χώρα μας για να παράσχει τη δυνατότητα εναλλακτικής έκτισης της ποινής σε κρατουμένους των οποίων ο εγκλεισμός σε κατάστημα κράτησης θα ήταν υπέρμετρα δυσανάλογος λόγω της ηλικίας τους ή της σοβαρής κατάστασης της υγείας τους. Μετά την παρούσα ρύθμιση, η οποία αποτελεί πρόταση του Συνηγόρου του Πολίτη, τροποποιείται το άρθρο 56 του Ποινικού Κώδικα και δίνεται η δυνατότητα να επεκταθεί ο θεσμός και να τύχει εφαρμογής και για ποινές μεγαλύτερης διάρκειας, καθώς μάλιστα το όριο μετατροπής της ποινής σε χρήμα έχει ανέλθει στα πέντε έτη.

Περαιτέρω, σημαντικές τροποποιήσεις επέρχονται στο άρθρο 110Α Π.Κ. Η ρύθμιση επεκτάθηκε σε όλες τις κατηγορίες πασχόντων ατόμων που αντιμετωπίζονται ενιαία στις παρούσες ρυθμίσεις, δηλαδή α) σε κρατούμενους με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, και β) σε κρατούμενους με ποσοστό αναπηρίας 50% και άνω εφόσον εξαιτίας της αδυναμίας αυτοεξυπηρέτησής τους για λόγους υγείας η κράτηση τους σε κατάστημα κράτησης καθίσταται ιδιαίτερα επαχθής. Παρόλα αυτά, εκτιμήθηκε ότι, για περιπτώσεις που το ύψος της επιβληθείσας ποινής είναι ιδιαίτερα μεγάλο, η αντιμετώπιση θα έπρεπε να είναι κατ' αρχάς διαφοροποιημένη. Ειδικότερα, όταν εκτίεται πρόσκαιρη κάθειρξη αν έχει εκτιθεί με οποιοδήποτε τρόπο το ένα πέμπτο της ποινής, και όταν εκτίεται ποινή ισόβιας κάθειρξης αν ο κρατούμενος έχει αναπηρία μεγαλύτερη από ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%) και έχει εκτίσει με οποιοδήποτε τρόπο δέκα έτη, είναι δυνατόν να απολυθεί. Στην περίπτωση της ισόβιας κάθειρξης ο απολυόμενος εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του στην κατοικία του, κατ' ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 56 Π.Κ., όπου άλλωστε, πλέον, ρητά καλύπτεται το κενό ως προς τη δυνατότητά του να λαμβάνει από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών άδεια εξόδου από την κατοικία του για λόγους εκπαίδευσης, εργασίας ή νοσηλείας.

Η διακρίβωση της αναπηρίας γίνεται μετά από αίτηση του καταδίκου από το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο. Ο εισαγγελέας μετά την υποβολή της αίτησης διατάσσει ειδική πραγματογνωμοσύνη για τη διακρίβωση των σχετικών προϋποθέσεων και την πιστοποίηση του ποσοστού αναπηρίας, μόνο στην περίπτωση που αυτό δεν είναι ήδη βεβαιωμένο από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), ώστε να αποφεύγονται περιττές ταλαιπωρίες των κρατουμένων, και τα υποβάλλει με την πρότασή του στο συμβούλιο.

Επιπρόσθετα με το παρόν άρθρο τροποποιούνται οι παράγραφοι 1, 2 και 6 του άρθρου 105 του Ποινικού μας Κώδικα και μειώνεται το ελάχιστο όριο που απαιτείται για τη δυνατότητα απόλυσης υπό όρο των κρατουμένων με ποινή ισόβιας κάθειρξης κατά ένα (1) έτος. Η ρύθμιση αυτή κρίνεται αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί η σχετική ελάφρυνση του σωφρονιστικού συστήματος η οποία είναι προαπαιτούμενο ώστε να επιχειρηθεί στη συνέχεια ολοκληρωμένη παρέμβαση για την αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων του σωφρονιστικού συστήματος. Σημειώνεται, άλλωστε, ότι ενόψει της αυξημένης συχνότητας επιβολής της ποινής της ισόβιας κάθειρξης τα τελευταία χρόνια και του μεγάλου αριθμού κρατουμένων που εκτίουν αυτή στα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας (υπολογίζεται ότι ανέρχονται στον αριθμό των 1.000 και ότι συνιστά αναλογικά το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη) περιορίζεται σημαντικά η απειλή της και στο Σχέδιο Νέου Ποινικού Κώδικα.

Το παρόν άρθρο προβλέπει επίσης την τροποποίηση της παραγράφου 7 του άρθρου 105 για τον ευεργετικό υπολογισμό ημερών ποινής. Με το ισχύον καθεστώς προβλέπεται ο ευεργετικός υπολογισμός ημερών ποινής για ορισμένες κατηγορίες βαρέως πασχόντων κρατουμένων, για κρατουμένους με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω καθώς και για τις μητέρες που κρατούνται μαζί με τα ανήλικα (μέχρι 3 ετών) παιδιά τους για το λόγο ότι αδυνατούν λόγω της κατάστασής τους να εργασθούν στο κατάστημα κράτησης και να τύχουν της εφαρμογής των σχετικών διατάξεων. Επιπλέον, ο ευεργετικός υπολογισμός ημερών ποινής επεκτείνεται και στην κατηγορία των κρατουμένων που νοσηλεύονται για τουλάχιστον τέσσερις μήνες σε νοσοκομείο ή θεραπευτικό κατάστημα, καθώς και στους κρατούμενους με ποσοστό αναπηρίας 50% και άνω εφόσον κριθεί με τη διαδικασία της παραγράφου 3 του άρθρου 110 Α ΠΚ ότι δεν δύνανται να αυτοεξυπηρετηθούν λόγω της κατάστασης της υγείας τους. Η επέκταση αυτή κρίνεται δικαιοπολιτικά αναγκαία καθώς υφίστανται και για αυτή την κατηγορία κρατουμένων οι ίδιοι λόγοι αδυναμίας να εργαστούν και να τύχουν των διατάξεων περί ευεργετικού υπολογισμού της ποινής. Για λόγους ομοιότητας προς αυτές τις περιπτώσεις ο ίδιος θεσμός επεκτείνεται και σε όσους κρατούμενους απαγορεύεται ύστερα από γνωμάτευση του ιατρού του καταστήματος η ανάληψη εργασίας ή απασχόλησης που μπορεί βάσιμα να προκαλέσει σοβαρή και μόνιμη βλάβη στην υγεία τους και σε εκείνους που νοσηλεύονται σε θεραπευτικά καταστήματα ή νοσοκομεία εφόσον η νοσηλεία τους έχει διαρκέσει τουλάχιστον τέσσερις μήνες.

Τέλος, ο ευεργετικός υπολογισμός επεκτείνεται και α) σε κρατουμένους που συμμετέχουν σε πρόγραμμα ψυχικής απεξάρτησης των κατ' άρθρο 51 φορέων από ναρκωτικά καθώς λόγω της συμμετοχής τους σε αυτό αδυνατούν να εργαστούν αλλά και για να υποστηριχθεί η θεραπευτική τους προσπάθεια, καθώς και β) σε κρατούμενους αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών διευθύνσεων για όσο διάστημα διαρκεί η κράτησή τους στους χώρους αυτούς, ενόψει του δυσμενέστερου χαρακτήρα του τρόπου κράτησης που εφαρμόζεται εκεί. Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 7 αποσαφηνίζεται το ζήτημα του ευεργετικού υπολογισμού της ποινής, ο οποίος πλέον είναι καθολικός, δηλαδή προσμετράται και στην λήξη ποινής, τη μετατροπή και την αθροιστική έκτιση των ποινών.

Τέλος προστίθεται τελευταία παράγραφος 8 στο άρθρο 105 του Ποινικού Κώδικα. Με την προτεινόμενη διάταξη λαμβάνεται μέριμνα ώστε να μην διακόπτεται ο ευεργετικός υπολογισμός ημερών ποινής λόγω εργασίας για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει αδυναμία του κρατουμένου να εργαστεί λόγω νοσηλείας του στο Νοσοκομείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, στο Ψυχιατρείο Κορυδαλλού καθώς και σε οποιοδήποτε άλλο νοσηλευτικό ίδρυμα της χώρας.