ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ για τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ 2022 Μέρος 7ο
1.2.3. Διάκριση βάσει εγκυκλίου της
ΑΑΔΕ μεταξύ κατηγοριών ΑμεΑ με διαφορετικά ποσοστά αναπηρίας ως προς τις
προϋποθέσεις χορήγησης φοροαπαλλαγών
Βάσει της εγκυκλίου της ΑΑΔΕ με Α.Π. 2225 και ΑΔΑ
90ΡΔ46ΜΠ3Ζ-ΣΚΒ, προβλέπεται ότι: «για την εφαρμογή των διατάξεων της περ. ε΄
της παρ. 2 του άρθρου 14 (απαλλαγή από φορολογία μισθών και συντάξεων ΑμεΑ) και
της παρ. 2 του άρθρου 43Α του ΚΦΕ (απαλλαγή από ειδική εισφορά αλληλεγγύης), σε
κάθε περίπτωση που ο φορολογούμενος λαμβάνει σύνταξη από ασφαλιστικό φορέα
κύριας ασφάλισης, επειδή έχει αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον ογδόντα τοις
εκατό (80%), γίνεται δεκτή η γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής η οποία δεσμεύει
τον ασφαλιστικό συνταξιοδοτικό φορέα που χορηγεί τη σύνταξη, καθώς και
γνωμάτευση που περιέχει ιατρική κρίση ανικανότητας για κάθε εργασία με ποσοστό
αναπηρίας 80% και άνω. Περαιτέρω, διευκρινίζεται ότι σε περίπτωση που
γνωμάτευση περιέχει οριστική κρίση ως προς το ποσοστό αναπηρίας ή ισχύει εφ’
όρου ζωής, διατηρεί την ισχύ της και γίνεται δεκτή, ανεξαρτήτως του χρόνου
έκδοσής της ή της κατάργησης της υγειονομικής επιτροπής που χορήγησε αυτήν».
Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο για τα ΑμεΑ στα οποία βάσει της προαναφερθείσας
διαδικασίας έχει δοθεί ποσοστό αναπηρίας 67%-79%. Αυτό επί της ουσίας σημαίνει
ότι οι γνωματεύσεις των υγειονομικών επιτροπών που έχουν απονείμει ποσοστό
αναπηρίας 67% 79% δεν διατηρούν την ισχύ τους ούτε αναρτώνται στο TAXIS, ούτε
παράγουν τα σχετικά φορολογικά αποτελέσματα, ενώ σε αυτές που έχουν ποσοστό
αναπηρίας 80% ισχύουν όλα τα ανωτέρω. Κατά την άποψη του ΣτΠ, αυτός ο
περιορισμός εισάγει αθέμιτη διάκριση σε βάρος των ΑμεΑ της κατηγορίας αυτής, ο
οποίος εκ νέου είναι αυθαίρετος και δεν αντέχει τον έλεγχο της αναλογικότητας
(28). Ο ΣτΠ ζήτησε από την ΑΑΔΕ είτε να αιτιολογήσει την διακριτική
μεταχείριση, είτε να την άρει. Ωστόσο το έγγραφο παρέμεινε αναπάντητο.
28. ΣτΠ 305089/13914/15.03.2022.
