Ανακοίνωση της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών για την έκδοση του
νέου βιβλίου του συναδέλφου Ηλία Μαργιόλα “Ένα πορτοκάλι για την Αβγιάκα και
άλλα διηγήματα”
Αγαπητοί συνάδελφοι,
με χαρά σας ενημερώνουμε ότι κυκλοφόρησε από είκοσι τέσσερα
γράμματα εκδόσεις η συλλογή διηγημάτων του βραβευμένου συγγραφέα από την
Ακαδημία Αθηνών, συναδέλφου και επί 30 έτη πρώην Πρόεδρου του Πανελληνίου
Συνδέσμου Τυφλών, Ηλία Μαργιόλα, σε επιμέλεια και εισαγωγή του Ηλία Στόφυλα.
σε όλα τα βιβλιοπωλεία και
online https://24grammata.com/product/75304/
Μπορείτε, ακόμα, να τα παραγγείλετε και τηλεφωνικά 210 612
70 74,
αντικαταβολή, κούριερ, παράδοση την επόμενη εργάσιμη
ΔΩΡΕΑΝ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ.
Σύντομα θα μπορείτε να το κατεβάσετε ως audiobook από την
ιστοσελίδα ΟΜΗΡΟΣ του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.
Επισημαίνουμε ότι την Κυριακή 22 Ιουνίου 2025 και ώρα 8.00
μ.μ. ο συγγραφέας θα βρίσκεται στα Περίπτερα (39-41) του Εκδοτικού Οίκου
24γραμματα στην 37η Έκθεση Βιβλίου στο Πασαλιμάνι.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την εισαγωγή που έγραψε για τη
συλλογή διηγημάτων “Ένα πορτοκάλι για την Αβγιάκα και άλλα διηγήματα” ο Ηλίας
Στρόφυλας – Διδάκτωρ Φιλολογίας ΕΚΠΑ, Ποιητής και Συγγραφέας στις εκδόσεις
24Γράμματα – καθώς και η κριτική του για το συγγραφικό ήθος του Ηλία Μαργιόλα:
Απόσπασμα από την Εισαγωγή που έγραψα για τη συλλογή
διηγημάτων “Ένα πορτοκάλι για την Αβγιάκα και άλλα διηγήματα” ( 24γράμματα /
Εκδoτικός Οίκος ) του βραβευμένου συγγραφέα από την Ακαδημία Αθηνών, Ηλία
Μαργιόλα!
Το κείμενό μου τιτλοφορείται “Με την Ειλικρίνεια της
Μνήμης”.
“…Το βίωμα του Ηλία Μαργιόλα, καθώς σε αρκετά διηγήματά του
αυτοπαρουσιάζεται, τον βοηθά να αναχθεί στον χώρο μιας ουσιαστικής εποπτείας
της Αλήθειας, να βρει το αιώνιο, το κοσμικά αληθινό, να αποκτήσει μια “ενιαία
και μείζονα συνείδηση της ζωής”. Αποτυπώνει στο χαρτί (ή μήπως στον χάρτη του;)
τις σκέψεις του, τη ζωή του, το κοσμοείδωλο που πρεσβεύει, με την ειλικρίνεια
της μνήμης.
Όπως ο Σικελιανός και ο Bruno, βαδίζει κι αυτός, το ίδιο
μονοπάτι: μοναχικό, σταυρικό. “Έτσι ο Θεός που κρύβεται βαθιά μου, στις
ξαφνικές μου λύτρωνε στροφές το ιερό παραμιλητό”, γράφει ο Σικελιανός.
Πιστεύω πως ο συγγραφέας ορκίζεται στα λογοτεχνικά του
πρόσωπα και πως το δικό του “Βασιλεύ Ουράνιε” είναι η συχνά παρατιθέμενη
πρόταση του Proust για τη συνείδηση: “Αληθινή ζωή, ζωή επιτέλους εξερευνημένη
και διαφωτισμένη, η μόνη συνεπώς πραγματικά βιωμένη, τέτοια ζωή είναι η
λογοτεχνία”
Απόσπασμα από κριτική του Ηλία Στόφυλα για το συγγραφικό
ήθος του Ηλία Μαργιόλα:
Ο Ηλίας Μαργιόλας είναι ένας λογοτέχνης που γράφει και ζει
με την αδιαλλαξία της ακεραιότητας, που θέλει να μείνει, όπως έπεσε από τα
δέντρα, ένας Απόφοιτος του Άνθους. Δεν μετανιώνει για τον θάνατο που
περιφρόνησε, μπορεί κάποτε να του αποδοθεί στον Παράδεισο· άλλωστε, όπως γράφει
ο Νίκος Καρούζος: «ο θάνατος θέλει δε θέλει θα τραβήξει τις λινάτσες της
σάρκας. Θέλει δε θέλει θα κάνει τ’ αποκαλυπτήρια». (Δημοσίευση στο 33ο τεύχος
του «Λογοτεχνικού Δελτίου» του Φιλολογικού Ομίλου Ελλάδος).
Ο Ηλίας Μαργιόλας γεννιέται το 1946 στο Αδάμι Ναυπλίου. Σε
ηλικία οκτώ ετών, έρχεται στην Αθήνα να παρακολουθήσει την ειδική σχολή «Οίκος
Τυφλών» στην Καλλιθέα Αθηνών. Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές, εισάγεται στη
Νομική Σχολή Αθηνών το 1966 και, το 1974, ορκίζεται ως δικηγόρος Αθηνών.
Ταυτόχρονα, αποφοιτά από τη σχολή της Παντείου στο τμήμα
Πολιτικών Επιστημών και, ύστερα, από το Ινστιτούτο Ιταλικής Σχολής Casa d
’italia. Το 1969, νυμφεύεται τη Σταματίνα Μαγκλή, με την οποία αποκτούν δυο
κόρες.
Με τη λογοτεχνία αρχίζει να ασχολείται σχετικά νωρίς
δημοσιεύοντας κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 1972, παίρνει το δεύτερο
βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό θεάτρου της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων με
το μονόπρακτο «Μια παράξενη δίκη». Στους πανελλήνιους διαγωνισμούς της ΧΕΝ
ΚΗΦΙΣΕΙΑ τιμάται με το πρώτο βραβείο το 1976 και, το 1978, με το δεύτερο
βραβείο για τα διηγήματα «Ένα πορτοκάλι για την Αβγιάκα» και το «Ποιος ήταν ο
Στάθης Βάβουλας», αντίστοιχα. Παράλληλα, το 1977 κυκλοφορεί σε μουσική του
Κώστα Κοσμίδη, ερμηνεία της Αφρούλας Οικονόμου και στίχους δικούς του ο δίσκος
«ΟΧΙ», με δώδεκα πολιτικά τραγούδια, ενώ, το 1978, ο ποιητής συμμετέχει στον
δίσκο «Κυνηγημένα μεσημέρια» με τους ίδιους συντελεστές. Τον ίδιο χρόνο του
απονέμεται διάκριση στον κρατικό διαγωνισμό του Υπουργείου Πολιτισμού για το
θεατρικό έργο Το κράτος του Μόσχου. Το 1977 του απονέμεται το βραβείο
πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή για την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία και την
Ποίηση από την Ακαδημία Αθηνών. Κατά καιρούς, διάφορα διηγήματα και ποιήματά
του δημοσιεύτηκαν και σε άλλες γλώσσες, όπως βουλγάρικα, ρουμάνικα, κορεάτικα
κ.ά.
Πέραν της ενασχόλησής του με τη λογοτεχνία, παράλληλα
αφιερώθηκε από τα είκοσί του χρόνια στον κοινωνικό συνδικαλισμό από σημαντικές
θέσεις ευθύνης, διατελώντας, μεταξύ άλλων, επί τριάντα συναπτά έτη πρόεδρος του
Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.
Το παιδί με την καμπάνα (1985), εκδ. Δρυμός
Αγχέμαχα και Εκηβόλα (1996), εκδ. Δωδώνη
Της μικρής Άρκτου – Dell’ Orsa Minore (2006), μτφρ. Νικόλα
Πιετιμόντε, ελληνο-ιταλικό επιμελητήριο.
Στο τόξο του Φωτός και της Σιωπής (2012), εκδ. Γκοβόστη (και
από Amazon σε αγγλική μτφρ.)
https://eliasmargiolas.gr
eliasmargiolas@gmail.com
