Αναπληρωτές και ειδική αγωγή: Τι ετοιμάζει το υπουργείο
Παιδείας από το σχολικό έτος 2024-2025
Το σοβαρό θέμα των ελλείψεων στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής
Αγωγής
Σε εξέλιξη (ξανα)βρίσκεται το σχέδιο «εξοικονομώ» του υπ.
Παιδείας σχετικά με τον αριθμό των προσλήψεων εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης
Σε συνέντευξη που έδωσε τις προηγούμενες μέρες στο Mega ο
υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης, αναφερόμενος στην Ειδική Αγωγή ανέφερε
τα παρακάτω:
«Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει περισσότεροι μόνιμοι
διορισμοί από τις αφυπηρετήσεις. Κι αυτό, ήρθε να αντιστρέψει μία κατάσταση που
υπήρχε τα χρόνια των μνημονίων – εκεί διογκώθηκαν οι ανάγκες σε αναπληρωτές.
Αυτή είναι η πρώτη παράμετρος. Η δεύτερη είναι, ότι ένα μεγάλο κομμάτι των
αναπληρωτών – είμαστε κοντά στις 50.000 αναπληρωτές – αφορά την παράλληλη
στήριξη, την ειδική αγωγή. Κι αυτό το θεωρούμε πολύ σπουδαία πρωτοβουλία. Η
γενική κατεύθυνση είναι να μπορέσουμε να μετατρέψουμε πολλούς αναπληρωτές σε
μόνιμους διορισμούς. Αυτή είναι η στρατηγική κατεύθυνση της κυβέρνησης. Είμαστε
σε συνεργασία με το υπουργείο Εσωτερικών, να δούμε και φέτος και στη διάρκεια
της τετραετίας. Κάθε χρόνο, ανακοινώνονται οι μόνιμοι διορισμοί. Θα επιμείνουμε
στο θέμα της ειδικής αγωγής και με σχετική νομοθετική πρωτοβουλία για να μπορέσουμε
να οργανώσουμε ακόμη καλύτερα κάτι, στο οποίο βλέπουμε ότι υπάρχει ακόμη
μεγαλύτερη ανάγκη παρέμβασης».
Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε: «Την τελευταία τετραετία, έγιναν
περισσότεροι από 28.000 μόνιμοι διορισμοί, θέλουμε να συνεχίσουμε αυτή την
πορεία. Δεν μπορούμε ακόμη να ποσοστικοποιήσουμε ακριβή αριθμό προσλήψεων,
επειδή αν μιλούσαμε με όρους 2019, δεν υπήρχαν 20.000 άτομα στην παράλληλη
στήριξη, στην ειδική αγωγή, στα σχολεία. Αυτό είναι κάτι που το κάναμε εμείς
από δική μας επένδυση. Αυξάνονται διαρκώς και οι ανάγκες – στην παράλληλη
στήριξη, για παράδειγμα, τα αιτήματα έχουν αυξηθεί στα σχολεία από χρονιά σε
χρονιά. Και γι’ αυτό το λόγο, θέλουμε να κάνουμε και μία νομοθετική παρέμβαση
στο χώρο της ειδικής αγωγής. Για να δούμε ποιος είναι ο βέλτιστος τρόπος,
ειδικά σε ό,τι αφορά την παράλληλη στήριξη, για να δούμε πως θα κάνουμε την
κατανομή ανά σχολείο και ανά τάξη».
Λίγες μέρες πριν, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Υπουργός Παιδείας
Κυριάκος Πιερρακάκης στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη
διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου «Ενίσχυση του Δημόσιου
Πανεπιστημίου – Πλαίσιο λειτουργίας μη κερδοσκοπικών παραρτημάτων ξένων
πανεπιστημίων» Νέο θεσμικό πλαίσιο για την Ειδική Αγωγή θα φέρει το Υπουργείο
Παιδείας μέσα στους επόμενους λίγους μήνες.
Συγκεκριμένα ο Κυριάκος Πιερρακάκης δήλωσε: «Και
κλείνω με το εξής το οποίο ειπώθηκε. Σε ότι αφορά την Ειδική Αγωγή γιατί είναι
ένα θέμα το οποίο μας ενδιαφέρει και με ενδιαφέρει προσωπικά, το ανέφερε η κα
Θρασκιά, θα προσπαθήσουμε να φέρουμε ένα συνολικό θεσμικό πλαίσιο για την
Ειδική Αγωγή, στο οποίο θα θέλαμε παρότι ενδεχομένως αυτό δεν είναι ένα
νομοσχέδιο το οποίο για όλους τους λόγους που ανέφερα πριν δύναται να παράξει
επιθυμητό επίπεδο συναίνεσης, στην ειδική αγωγή νομίζω ότι μπορούμε να το πετύχουμε
πολύ περισσότερο και θα προσπαθήσουμε να το φέρουμε ακόμα και μέσα στους
επόμενους λίγους μήνες, ακριβώς επειδή είναι ένα θέμα πάρα πολύ ουσιαστικό,
ακριβώς επειδή με την προηγούμενη ιδιότητά μου εδώ είχα ασχοληθεί πάρα πολύ,
είχε ασχοληθεί και η ομάδα μου, με το θέμα των αποζημιώσεων της λογοθεραπείας
και της εργοθεραπείας μέσω του ΕΟΠΥ να γίνεται αμιγώς ψηφιακά και γρήγορα, να
μην στέκονται οι ίδιοι άνθρωποι στις ίδιες ουρές, αφετέρου έχετε διακρίνει
είμαι βέβαιος στο ότι έχουν αυξηθεί οι άνθρωποι οι οποίοι απασχολούνται , οι
αναπληρωτές που απασχολούνται στην παράλληλη στήριξη τον τελευταίο χρόνο.
Νομίζω ότι μπορούν να γίνουν πολλά περισσότερα εδώ. Η Ειδική
Αγωγή μας διδάσκει και πάρα πολλά σε σχέση με το πως πρέπει να είναι συνολικά η
εκπαίδευση. Και επειδή αναφέρατε έτσι ενδεικτικά τον όρο “αριστεία”, ότι τον
χρησιμοποιούμε και εδώ θέλω να πω ότι εξαρτάται τι εννοεί κανείς. Αν ορίζει την
αριστεία ως διεργασία εγώ την πιστεύω βαθιά. Αν την ορίζει ως κατάσταση θα σας
πω κι εγώ τι θέλω μ αυτό. Ως διεργασία τι σημαίνει όμως. Σημαίνει ότι ο καθένας
να βρίσκει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του, σημαίνει ο καθένας να βρίσκει
συνθήκη ευτυχίας δική του και όχι του οικογενειακού του, φιλικού του,
κοινωνικού του περιβάλλοντος και σημαίνει να μπορεί ο καθένας να ταυτίζει αυτόν
τον όρο με τον όρο “μεράκι” και να τον βρίσκει στη ζωή του. Και επειδή πιστεύω
ότι σ αυτό λίγο πολύ όλοι συμφωνούμε, αυτό είναι κάτι που μας το διδάσκουν
κυρίως τα παιδιά τα οποία είναι στην ειδική αγωγή σήμερα και οι οικογένειές
τους και επειδή θέλουμε να τους τιμήσουμε όλοι και το λέω αυτό με ειλικρίνεια
αυτό τώρα και χωρίς πολιτικό χρώμα και πολιτικό πρόσημο αν θέλετε σ αυτό το
κομμάτι να καθίσουμε όλοι μαζί να συνδιαμορφώσουμε και μια πρόταση με τους
μέγιστους δυνατούς όρους για να μπορέσουμε να στηρίξουμε και αυτές τις
οικογένειες και αυτό το κομμάτι της εκπαίδευσης που είναι το πιο ουσιαστικό
κατά την κρίση μου»
Προετοιμάζουν “κόφτες”
Είναι φανερό ότι η όποια νομοθετική παρέμβαση στο χώρο της
ειδικής αγωγής «για να δούμε ποιος είναι ο βέλτιστος τρόπος, ειδικά σε ό,τι
αφορά την παράλληλη στήριξη, για να δούμε πως θα κάνουμε την κατανομή ανά
σχολείο και ανά τάξη» θα περιέχει κόφτες στις ανάγκες των μαθητών και στις
προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής.
Μάλιστα τα λόγια υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους ότι ο
κανόνας «ένας εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης για έναν μαθητή, αμφισβητείται.
Στόχος είναι οι αλλαγές να εφαρμοσθούν από το σχολικό έτος 2024-2025»,
προκαλούν μεγαλύτερη ανησυχία στους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, επειδή
πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο στρέφουν τους γονείς προς την ιδιωτική
παράλληλη, ενώ θα υποβαθμίσουν ακόμα περισσότερο τη δημόσια στήριξη των παιδιών
που δικαιολογημένα νομίζουμε ότι τα θεωρούν «παιδιά ενός κατώτερου θεού».
Το σοβαρό θέμα των ελλείψεων στον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής
Αγωγής
Σε πρόσφατη εκδήλωση με θέμα «Ειδική Αγωγή – Σύγχρονες
προσεγγίσεις – Προοπτικές – Διεκδικήσεις», που διοργάνωσε στις αρχές του
μήνα η Ενωση Γονέων Δήμου Ιωαννιτών, σημειώθηκαν τα προβλήματα που απασχολούν
όλο και περισσότερες οικογένειες, οι οποίες βιώνουν την ανυπαρξία κρατικών
δομών όπου να μπορούν να απευθυνθούν και να βρουν τη στήριξη που χρειάζονται
Στην ουσιαστική ανυπαρξία δημόσιων υποδομών στάθηκε μεταξύ
άλλων ο πρόεδρος της Ενωσης Γονέων δήμου Ιωαννιτών, Τάσος Τόκας, εκπαιδευτικός
Ειδικής Αγωγής, περιγράφοντας εκ μέρους των διοργανωτών τον «Γολγοθά» που
ανεβαίνουν οι οικογένειες ως εξής:
«Από τις πρώτες μέρες ζωής ενός παιδιού με αναπηρία, η
οικογένειά του βιώνει την ανυπαρξία της πολιτείας, των οργανωμένων δημόσιων
υποστηρικτικών δομών και κοινωνικών υπηρεσιών. Τα κέντρα διάγνωσης και πρώιμης
παρέμβασης είτε είναι ανύπαρκτα είτε υποστελεχωμένα είτε είναι ιδιωτικά. Όλα
αφημένα στην “προσωπική ευθύνη” του γονέα, με την οικογένεια να σηκώνει
αποκλειστικά το βάρος της στήριξης των παιδιών, ζώντας σε μόνιμη αγωνία για το
παρόν και το μέλλον τους. Και είναι αυτονόητο ότι αν η οικογένεια αδυνατεί να
είναι υποστηρικτική (π.χ. οικογένειες που ζουν στο κοινωνικό περιθώριο) τα
πράγματα για τα παιδιά γίνονται από δύσκολα έως τραγικά. Αυτή η ανυπαρξία του
κράτους πρόνοιας είναι που οδηγεί πολλούς γονείς στο να εθελοτυφλούν μπροστά
στο πρόβλημα του παιδιού τους, χάνοντας πολύτιμο χρόνο από την έγκαιρη – πρώιμη
παρέμβαση που μπορεί να διορθώσει πολλά ζητήματα. Κανένας φορέας δεν βρέθηκε να
τους στηρίξει, να τους καθοδηγήσει και να τους βοηθήσει να σταθούν όρθιοι στις
δυσκολίες που συνάντησαν. Εκτός και αν διαθέτουν “γερό κομπόδεμα”…
Μόλις το παιδί με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες ή και με
αναπηρία φτάσει στην ηλικία του σχολείου, εκεί η οικογένεια διαπιστώνει την
τραγική κατάσταση και τις ελλείψεις τόσο σε υποδομές Ειδικής Αγωγής και
Εκπαίδευσης όσο και σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Οσο για το θεραπευτικό κομμάτι,
εκεί τα πράγματα είναι χειρότερα, καθώς οι γονείς π.χ. αυτιστικών παιδιών ή
αυτών με νοητική υστέρηση ή με πολλαπλές αναπηρίες, φτάνουν συχνά στην απόγνωση
από την ανυπαρξία ειδικών δημόσιων κέντρων και υποστηρικτικών υπηρεσιών και
αφαιμάσσονται οικονομικά, αφού πρέπει να χρυσοπληρώνουν ιδιώτες για να καλύψουν
τις ανάγκες των παιδιών τους.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αναπτύσσεται με ταχύτατους
ρυθμούς η “επιχειρηματικότητα” στον χώρο της Ειδικής Αγωγής, που έρχεται να
αναπληρώσει το κενό των δημόσιων υποδομών. Ετσι βλέπουμε να ξεφυτρώνουν
καθημερινά κέντρα στήριξης ΑμεΑ καθαρά κερδοσκοπικά. Πακτωλός χρημάτων από τα
ΕΣΠΑ, ακόμη και από τον τακτικό προϋπολογισμό διοχετεύεται σε διάφορες κατ’
όνομα “μη κερδοσκοπικές οργανώσεις”, ανοίγοντας τον δρόμο της επιχειρηματικής
δράσης στον χώρο, και των ευκαιριακών “φιλανθρωπικών δράσεων”, των
τηλεμαραθωνίων και της σύγχρονης ελεημοσύνης.
Και είναι αυτή η πολιτική διαχείρισης που προωθεί με κάθε
τρόπο τα ιδεολογήματα ότι η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων δεν
αποτελεί κρατική υποχρέωση, αλλά υπόθεση συμπόνιας… Ότι πρέπει να συμμορφωθούμε
με την αντικατάσταση του κράτους πρόνοιας από την “ελεημοσύνη” των εχόντων και
κατεχόντων. Ότι η συνειδητή άρνηση της πολιτείας και των κυβερνήσεων να
ανταποκριθούν στις ευθύνες τους είναι… “φυσική ανικανότητα”, γιατί είναι
μοιραίο να αυξάνονται όσοι ζουν στα προβλήματα και στην ανέχεια.
Άλλη μια λύση που προωθείται τα τελευταία χρόνια,
προκειμένου να απαλλαγεί η πολιτεία από τις ευθύνες της, είναι η ίδρυση ΚΔΑΠ ή
άλλων υποστηρικτικών δομών από τους ίδιους τους γονείς. Μια λύση ουσιαστικά
απόγνωσης, που προσωρινά μπορεί να δίνει μια ανακούφιση στις οικογένειες, όμως
πολύ γρήγορα οι γονείς που αναλαμβάνουν αυτήν την ευθύνη, φτάνουν σε οριακές
καταστάσεις, μη μπορώντας μέσα στον ελάχιστο ημερήσιο ελεύθερο χρόνο τους να
ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη λειτουργία ενός ΚΔΑΠ (μιας
μικρής επιχείρησης δηλαδή)».
Πηγή: www.alfavita.gr
