Εκδημία Χρήστου Σερέτη
Του Μανώλη Μπασιά
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,
Με πόνο ψυχής σας κάνουμε γνωστό ότι χθες 17.9.2023 έφυγε από κοντά μας ο εκλεκτός συνάδελφος και πανελλήνια κορυφαίος μουσικός Χρήστος Σερέτης.
Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 20.9.2023 και ώρα 10 προ μεσημβρίας στο κοιμητήριο του Βύρωνα.
Το λυπηρό είναι ότι πέθανε μόνος του και βρέθηκε νεκρός από το γιο του, ευτυχώς όχι πολύ αργά, όπως άλλων συναδέλφων, ενώ το κτίριο του αμαρουσίου, που θα μπορούσε να βοηθήσει τέτοιες περιπτώσεις μοναχικών τυφλών ανθρώπων καταπατείτε παρανόμως από το Δήμο Αμαρουσίου και οι εκεί δημοτικοί άρχοντες αρνούνται να δεχθούν συνεργασία με τους εκπροσώπους των δικαιούχων τυφλών για να δώσουν λύση στο πρόβλημα.
Ο Χρήστος Σερέτης, το αηδόνι μας, ο Δημόδοκος της εποχής μας, εννήθηκε στο Πυργί Αγρινίου το 1939. Επειδή από μικρός είχε πρόβλημα όρασης, οι γονείς του τον έφεραν στον τότε Οίκο Τυφλών, όπου τέλειωσε το σχολείο και σπούδασε βυζαντινή και ευρωπαϊκή μουσική κοντά στους δασκάλους Δημήτριο Χρυσαφίδη και Σταύρο Πέτσαλη. Αργότερα συνεργάστηκε και με το δάσκαλο Μοναχό Δοσίθεο Παρασκευαϊδη.
Το 1958 πήρε πτυχίο μουσικής από το ωδείο Πειραιώς.
Το 1960 στην Καλλιθέα όλοι τραγουδούσαμε το δημοτικό τραγούδι του "Ανέβα Μήτρομ' στο βουνό", από το ποιήμα του Αριστοτέλη Βαλαορίτη στον Αθανάσιο Διάκο.
Ώς το 1965 έμεινε στο Αγρίνιο, όπου και έψαλλε στον άγιο Χριστοφόρο και κατόπιν ήρθε στην Αθήνα, όπου το 1967 πήρε δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου (Ωδείο Πειραιώς). Το 1972 τραγούδησε στους δίσκους δημοτικής μουσικής που εξέδωσε η Ακαδημία Αθηνών. Πολλά από τα τραγούδια αυτά μεταδίδει κατά καιρούς η κρατική ραδιοφωνία.
Συνεργάστηκε επίσης με τη σχολή προς διάδοση της εθνικής μας μουσικής του Σίμωνα Καρρά, με το Σωκράτη Βενάρδο στο δίσκο για τον Κοσμά τον Αιτωλό. Προχθές Παρασκευή ακούγαμε μαζί το τραγούδι που ερμήνευε στο δίσκο αυτό και εκδήλωνε τη μεγάλη χαρά του.
Όταν ήρθε από το Αγρίνιο στην Αθήνα το 1965, τελείωσε το νυχτερινό γυμνάσιο και διορίστηκε τηλεφωνητής στη ΔΕΗ.
Το 1982 προσλήφθηκε ως καθηγητής μουσικής στον Οίκο Τυφλών, δημιουργώντας εξαιρετικό Χορό από τυφλούς μαθητές του. Ήταν άριστος παιδαγωγός, δάσκαλος και φίλος μαζί και μας έδινε πολύ χρήσιμες μουσικές και άλλες συμβουλές.
Υπήρξε πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών, και πρωτοστάτησε στην ένωση του συλλόγου αυτό με το Εθνικό Συμβούλιο Τυφλών Ελλάδος το 1975.
Έχει κυκλοφορήσει πολλές κασέτες με βυζαντινούς ύμνους και δημοτικά τραγούδια (κυρίως στο διάστημα 1971-75). Τα τραγούδια αυτά και οι ύμνοι έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο και μπορεί πολλά απ' αυτά όποιος θέλει να τα ακούσει.
Ήταν ο χοράρχης της κορυφαίας χορωδίας του Φάρου Τυφλών και την οδήγησε σε λαμπρές και ένδοξες εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα.
Έχει ψάλλει σε ναούς ολόκληρης της ελληνικής Επικράτειας.
Για παράδειγμα αναφέρουμε τον Άγιο Χριστοφόρο Αγρινίου, την Αγία Τριάδα Βύρωνος, τον Άγιο Φανούριο Πειραιώς, την Παναγία Μαρμαριώτισσα Χαλανδρίου τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στη Ν. Φιλαδέλφεια, την αγία Γλυκερία Γαλατσίου, πάλι τον άγιο Χριστοφόρο Αγρινίου, όταν τον κάλεσε ο μητρόπολίτης Κοσμάς Παπαχρήστος με την προτροπή του αδελφού του αείμνηστου Αποστόλη Παπαχρήστου, και τέλος την Αγία Τριάδα Αργυρουπόλεως. .
Έχει τιμηθεί με διακρίσεις από διάφορους Φορείς.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στο γιο του Μάριο και την εγγονή του και ευχόμαστε να έχουν την ευχή του καλού τους πατέρα και παπού.
Ο Θεός να αναπαύει τον καλό μας αυτό φίλο και συνάδελφο και δάσκαλο στη μουσική μετά των Αγίων.
Κλείνω το αφιέρωμά μου αυτό με το τραγούδι, που τραγουδούσε πάντοτε στις χαρούμενες μέρες με τους φίλους του:
Θεέ μου σε παρακαλώ, όταν θε να πεθάνω
να ξαναγίνω ψάλτης σου, "στον κόσμο τον επάνω."
Γιατί οι ψάλτες ειν, τ' αηδόνια που σε υμνολογούνε,
απ τη γη τους διάλεξες, να σε δοξολογούνε.
Και μέσα στον παράδεισο, στη σιγαλιά τη θεία,
με Πατριάρχες θα' "στηνα, ουράνια Λειτουργία.
