Εκδημία του συναδέλφου Βασίλη Πάνου
Σαν κεραυνός εν αιθρία μας ήρθε η είδηση του θανάτου του συναδέλφου Βασίλη Πάνου. Ήταν τόσο ξαφνική, που δε μπορούμε να το πιστέψουμε.
Ο Βασίλης γενήθηκε στην περιοχή του Λαγκαδά του νομού Θεσσαλονίκης το 1954.
Επειδή είχε πρόβλημα όρασης εισήχθη πολύ νωρίς στη σχολή τυφλών της Θεσσαλονίκης.
Εκεί τελείωσε το δημοτικό, το γυμνάσιο και έμαθε μουσική κοντά στην καθηγήτρια πιάνου της σχολής Μαρίκα Μιχαηλίδου.
Χαρακτηριστικά μου ανέφεραν ότι δε διάβαζε τα μουσικά κομμάτια από τα μουσικά βιβλία, αλλά, ακούγοντας τους άλλους να τα παίζουν, εξ ακοής τα μάθαινε πιο καλά και απ' αυτούς.
Έπαιζε πολύ καλό πιάνο και αρμόνιο σε μαγαζιά μέχρι και την τελευταία του στιγμή.
Αργότερα ήρθε στην Αθήνα.
Τέλειωσε την τηλεφωνική σχολή του Φάρου τυφλών και διορίστηκε ως τηλεφωνητής στο Υπουργείο Παιδείας.
Από εκεί εξυπηρετούσε μαζί με τους άλλους συναδέλφους όλο τον κόσμο, που καλούσε το Υπουργείο.
Είχε πάρει μέρος στον αγώνα των τυφλών το 1976, που είχε αιτήματα "δουλειά, παιδεία και όχι επαιτεία".
Είχε μια καταπληκτική μιμητική ικανότητά, που διασκέδαζε, όσους τον συναναστρεφόταν.
Ήταν αρχικά έγγαμος με τη συνάδελφο Σουζάνα Καρωμα με την οποία απέκτησε δύο αγόρια.
Το χειρότερο απ' όλα ήταν ότι χθες πέθανε μόνος στο διαμέρισμά του και δεν τον αντελήφθη κανείς, που ενδεχομένως να τον βοηθούσε. Επειδή τον αναζήτησαν, πήγαν με το γιο του και άνοιξαν το διαμέρισμα και τον βρήκαν μέσα νεκρό.
Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση συναδέλφου, που φεύγει υπό αυτές τις συνθήκες.
Γι' αυτό καθίσταται απολύτως επίκαιρο το αίτημα της εθνικής ομοσπονδίας τυφλών, του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος και της ΕΣΑΜΕΑ να αξιοποιηθεί και πάλι υπέρ των τυφλών το κτίριο του Αμαρουσίου, που κινδυνεύει και αυτό να χαθεί από τους τυφλούς, που το έχουν τόσο πολύ ανάγκη.
Δε μπορούμε πλέον να βιώνουμε τέτοιες καταστάσεις.
Εδώ και τώρα να λυθεί το πρόβλημα αυτό.
Τον αποχαιρετούμε και ευχόμαστε, ο Θεός να αναπαύει το Βασίλη το φίλο μας μετά των Αγίων και το ζήτημα του Αμαρουσίου να λυθεί αμέσως υπέρ των τυφλών, όπως λειτουργούσε ως το 2013..
