ΕΚΔΗΜΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΡΤΖΗ
Του Μανώλη Μπασιά
Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,
Μόλις πληροφορήθηκα και με πόνο ψυχής σας αναγγέλλω, ότι σήμερα έφυγε από κοντά μας ο καλός συνάδελφος Γιόργος Σαρτζής. Το καλλικέλαδο αηδόνι μας σίγησε.
Πολλά από τα στοιχεία, που αναφέρω, μου τα έδωσε ο καλός συνάδελφος Νίκος Τσατσακλάς, που έμεινε και έζησε μαζί του για πολλά-πολλά χρόνια, με την παράκληση να τα γράψω.
Ο Γιώργος είχε γεννηθεί στη Σπάρτη το 1951.
Επειδή είχε πρόβλημα με την όρασή του, οι γονείς του το 1958 τον εισήγαγαν στον Οίκο Τυφλών της Καλλιθέας, όπου παρακολούθησε το δημοτικό και πολλές τάξεις του γυμνασίου.
Εκεί έμαθε πολύ καλή μουσική κοντά στους αείμνηστους δασκάλους Δημήτριο Χρυσαφίδη, Σταύρο Πέτσαλη και Πέτρο Θαναηλίδη.
Είχε μια καταπληκτική φωνή. Δε θα ξεχάσω ποτέ τα τραγούδια που τραγουδούσε στις γιορτές και σε άλλες εκδηλώσεις. Όλοι τον καμαρώναμε.
Στην καταληκτική γιορτή του Ιουνίου τραγουδούσε το όμορφο τραγούδι:
"Στις στάνες των βουνών και στα λημέρια
μιαν όμορφη ζωήη καλοπερνώ.
Σαν κάτι παίρνει ο νους μου απ' το βουνό
και προσευχή το πάει ψηλά στ'αστέρια".
...
Όλους εμάς, που τον ακούγαμε, μας ανέβαζε ψηλά στον ουρανό και στ' αστέρια, όπως λέει το όμορφο αυτό τραγούδι.
Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, με εξέτάσεις εισήχθη στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου της Αθήνας και την τελείωσε με άριστα.
Παράλληλα εργάστηκε για λίγα χρόνια ως τηλεφωνητής στο νοσοκομείο Συγγρού.
Τον Απρίλιο του 1975 έφυγε για την Αμερική. Εκεί παρακολούθησε σπουδές για την τρίτη ηλικία.
Πάνω απ' όλα όμως ασχολήθηκε με τη μουσική. Ήταν για πολλά χρόνια ο ιεροψάλτης του ιερού Ναού των αγίων Αναργύρων της Νέας Υόρκης. Εκεί κάθε γιορτή και Κυριακή έψελνε στους ομογενείς, οι οποίοι τον υπεραγαπούσαν και τον υποστήριζαν ιδιαίτερα.
Τα βράδια έπαιζε αρμόνιο και τραγουδούσε σε κέντρα διασκεδάσεως και όλοι καμάρωνα τις μεγάλες του δεξιότητες στο αντικείμενο αυτό και τα μεγάλα φωνητικά του προσόντα.
Προ 15 περίπου ετών επέστρεψε από την Αμερική και εγκαταστάθηκε στην πατρίδα του τη Σπάρτη.
Εκεί ο μητροπολίτης Ευστάθιος τον τοποθέτησε ιεροψάλτη στον ιερό Ναό του πολιούχου αγίου Νίκωνος.
Και εκεί όλοι τον καμάρωνα και τον απολάμβαναν.
Εμείς από το Φάρο Τυφλών της Ελλάδος τον εφοδιάζαμε με τα απαραίτητα βιβλία για να μπορεί να ασκεί απερίσπαστος τα καθήκοντά του.
Σήμερα το πρωί πληροφορηθήκαμε ότι ο Γιώργος έφυγε από κοντά μας, δεν ψάλλει πλέον στη Σπάρτη, αλλά στον ουρανό, μαζί με τους Αγγέλους και τους Αγίους.
Αιωνία να είναι η μνήμη του.
Όσο ζούμε, θα τον θυμόμαστε με άπειρη αγάπη.