Αποχαιρετιστήριο στον Χρήστο Σερέτη, τον αηδονολάλητο
Πρωτοψάλτη και τραγουδιστή
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΕΡΕΤΗ, ΤΟΝ ΑΗΔΟΝΟΛΑΛΗΤΟ
ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ
30/09/2023
- 09:00
Ημερομηνία πρώτης δημοσίευσης: 28/09/2023
Άναυδο με άφησε η τηλεφωνική είδηση: «Πέθανε ο Χρήστος
Σερέτης». Δυσκολευόμουνα να το πιστέψω. Όμως, οι νόμοι της φύσης είναι (οι
μόνοι) απαράβατοι. Την κάθε αρχή την διαδέχεται ένα τέλος.
Advertisement
Χρήστος Σερέτης! Μια πονεμένη, αλλά μεγάλη και ένδοξη
ιστορία. Γόνος πολυμελέστατης, άπορης και ταλαίπωρης οικογένειας ήρθε στον
κόσμο το 1939, χωρίς ο ίδιος να τον ιδεί ποτέ, καθότι η φύση του στέρησε την
όραση. Όμως, τον προίκισε πλουσιοπαρόχως με αξιοζήλευτη ευφυΐα και με σπάνια
αηδονίσια φωνή. Κάποιος τον οδήγησε 11χρονο στη Μουσική Σχολή του «Φάρου
Τυφλών» στην Αθήνα. Με την οξύτατη αντίληψή του και την ασύγκριτη φωνή του
κατέπληττε τους πάντες. Αριστούχος της Σχολής, απόχτησε πτυχία και διπλώματα
χωρίς να χάσει χρόνο. Μουσική ιδιοφυΐα και με ασύλληπτη φωνή, άρχισε την
περίλαμπρη ψαλτική του καριέρα ως πρωτοψάλτης του Αγ. Χριστοφόρου της
ιδιαίτερης πατρίδας του, του Αγρινίου. Αρκετά νωρίς εγκαταστάθηκε στην Αθήνα,
όπου προσλήφθηκε πρωτοψάλτης στην Αγ. Τριάδα Βύρωνος και ως τηλεφωνητής της
Δ.Ε.Η. Ως πρωτοψάλτης υπηρέτησε και σε άλλα μεγάλα αναλόγια της Αθήνας.
Προσκεκλημένος, έψαλε σε πανηγυρίζοντες ναούς σε όλη τη χώρα. Παράλληλα, έκανε
πάμπολλες ηχογραφήσεις με βυζαντινούς ύμνους και δημοτικά τραγούδια σε κασέτες
και δίσκους, πολλές από τις οποίες βρίσκονται στο Λαογραφικό τμήμα της Ακαδημίας
Αθηνών. Στις ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές που τον καλούσαν, ξεχώριζε πάντα για την
γλυκύτατη, ευστροφότατη και εκφραστικότατη φωνή του και για την εκλεπτυσμένη
και ασύλληπτη τέχνη του. Αριστομνήμων, κατείχε όλα τα εκκλησιαστικά μέλη και τα
δημοτικά τραγούδια, τα οποία απέδιδε αλάνθαστα από στήθους. Επίσης, στην
απεριόριστη μνήμη του συγκρατούσε πολλές δεκάδες τηλεφωνικών αριθμών φίλων και
γνωστών του. Επί πολλά χρόνια ήταν δάσκαλος και διευθυντής της μεγάλης χορωδίας
του «Φάρου Τυφλών», με την οποία έδωσε πολλές συναυλίες εκκλησιαστικής και
δημοτικής μουσικής σε όλη τη χώρα.
Επί έξι και πλέον δεκαετίες μεσουρανούσε στο καλλιτεχνικό
στερέωμα των μουσικών μας παραδόσεων και επαξίως και δικαίως συγκαταλέγεται
μεταξύ των κορυφαίων ερμηνευτών τους. Όμως, μετριοπαθής ο ίδιος και μη ανήκων
σε κυκλώματα και προωθητικούς μηχανισμούς, δεν προβλήθηκε όσο άξιζε και όσο θα
έπρεπε. Ήταν μια αυθύπαρκτη αξία, ένας τεράστιος ογκόλιθος, ένας αυτόφωτος
υπέρλαμπρος αστέρας, ένας πληρέστατος μουσικός, απαράμιλλος ερμηνευτής των
μουσικών μας παραδόσεων, ένας ακάματος αγωνιστής της ζωής, ένας χαρισματικός
και αξιοπρεπέστατος άνθρωπος.
Με τη φυγή του από τη ζωή αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό.
Φτωχαίνοντας κατά πολύ τον κόσμο των μουσικών μας παραδόσεων. Μάταια θα τον
αναζητούν στα αναλόγια οι φιλόμουσοι θαυμαστές του για να ακούσουν τις
απαράμιλλες ψαλμωδίες του κι εκείνο το, «και ευλογημένος» του Μπερεκέτου, που
μάγευε το εκκλησίασμα. Μάταια θα τον αναζητούν στις ευωχίες τους οι μερακλήδες
συνδαιτημόνες για να ακούσουν τη συγκλονιστική απόδοση του αργού καθιστικού,
«κείνο τ’ αστέρι το λαμπρό». Μάταια θα τον αναζητούν οι νεότεροι για να διδαχθούν
από τις αριστοτεχνικές μουσικές εκτελέσεις του και τις σωστές απόψεις του. Και
βέβαια, μετά το γιο του, το μεγάλο κενό το αισθανόμαστε κάποιοι πιστοί φίλοι
και ομότεχνοί του. Με το χαμό και του Σερέτη, αισθάνομαι να τρίζουν επικίνδυνα
τα θεμέλια του κοινωνικοκαλλιτεχνικού μου οικοδομήματος, αφού ένα – ένα τα
βασικά αγκωνάρια του υποχωρούν στο χάος της αιωνιότητας.
Αγαπημένε και πολύτιμε φίλε και συνάδελφε Χρήστο!
Σε αποχαιρετώ με τούτες τις – ραντισμένες με τα δάκρυά μου –
λίγες αράδες. Για όσο θα υπάρχω θα διατηρώ στη μνήμη μου ως άϋλα ιερά κειμήλια
την αδελφική φιλία μας, τις άψογες συνεργασίες που είχαμε στα αναλόγια των ναών
και στις εξέδρες των συναυλιών, καθώς και τις ατέλειωτες μουσικολογικές
συζητήσεις και τα αξέχαστα γλέντια μας. Το λαμπρό πέρασμά σου από τη ζωή, με το
τεράστιο καλλιτεχνικό ανάστημά σου αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα. Το όνομά σου
παίρνει θρυλικές διαστάσεις και θα διαιωνίζεται από γενιά σε γενιά.
Μετά των αγίων η ψυχή σου, ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει
και η μνήμη σου αιωνία.
Ο πιστός φίλος σου
Θεόδωρος Ακρίδας
Μουσικολόγος – Πρωτοψάλτης
π. Πρόεδρος της Πανελ. Εν. Προασπ. Εθν. Μουσική