ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Ε.Σ.Α.μεΑ.: Συνάντηση Ι. Βαρδακαστάνη με τον υφυπουργό
Δικαιοσύνης Γ. Κώτσηρα για την επέκταση της αρχής της μη διάκρισης λόγω
αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης
Αθήνα: 13.01.2023
Αρ. Πρωτ.:
47
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ε.Σ.Α.μεΑ.: Συνάντηση Ι. Βαρδακαστάνη με τον υφυπουργό
Δικαιοσύνης Γ. Κώτσηρα για την επέκταση της αρχής της μη διάκρισης λόγω
αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης
Συνάντηση με τον υφυπουργό Δικαιοσύνης Γ. Κώτσηρα είχε ο
πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ Ιωάννης Βαρδακαστάνης, σχετικά με το πάγιο αίτημα της
ΕΣΑμεΑ για την επέκταση της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας
πάθησης σε όλους τους τομείς της ζωής (δηλαδή και πέραν του τομέα της
εργασίας/απασχόλησης), μέσω της θέσπισης σχετικής νομοθετικής ρύθμισης, την
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου.
Στη συνάντηση τονίστηκε ότι το εν λόγω ζήτημα συζητήθηκε και
στη συνάντηση του κ. Βαρδακαστάνη με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη στις
9/11/2022: ο πρωθυπουργός βρήκε δίκαιο και λογικό το αίτημά και συμφωνήθηκε να
προωθηθεί από την Κυβέρνηση σχετική νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα επεκτείνει
την αρχή της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς
της ζωής.
Στο έγγραφο που επισυνάπτεται μπορείτε να ενημερωθείτε
σχετικά με αυτό το αίτημα του αναπηρικού κινήματος, που η ΕΣΑμεΑ διεκδικεί τα
τελευταία 20 χρόνια.
Από την πλευρά ο υφυπουργός ανέφερε στον κ. Βαρδακαστάνη ότι
θα προχωρήσει στην απαραίτητη νομοθετική ρύθμιση, σε συνεργασία με την ΕΣΑμεΑ.
Το κείμενο της επιστολής:
Πληροφορίες: Δημήτρης Λογαράς
Αθήνα: 13.01.2023
Αρ. Πρωτ.:
36
ΠΡΟΣ: κ. Γ. Κώτσηρα, Υφυπουργό Δικαιοσύνης
ΚΟΙΝ: «Πίνακας Αποδεκτών»
ΘΕΜΑ: «Η Ε.Σ.Α.μεΑ. αιτείται την επέκταση της
αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς
της ζωής μέσω της θέσπισης σχετικής νομοθεσίας»
Κύριε Υφυπουργέ,
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία -η οποία, όπως
άλλωστε γνωρίζετε, αποτελεί την τριτοβάθμια κοινωνική και συνδικαλιστική
οργάνωση εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των
οικογενειών τους στη χώρα, κοινωνικό εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε
ζητήματα αναπηρίας και ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία,
ήτοι του μεγαλύτερου φορέα εκπροσώπησης των ατόμων με αναπηρία και των
οικογενειών τους στη Ευρωπαϊκή Ένωση- ενόψει της συνάντησής μας μαζί σας στις
12.01.2022, επανέρχεται με το παρόν στο πάγιο αίτημά της για επέκταση της αρχής
της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς της ζωής
(δηλαδή και πέραν του τομέα της εργασίας/απασχόλησης), μέσω της θέσπισης
σχετικής νομοθετικής ρύθμισης.
Οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στη συνάντηση που είχαμε στις 9
Νοεμβρίου 2022 με τον Πρωθυπουργό, αναφερθήκαμε και στο εν λόγω
ζήτημα. Στη συνάντηση συμμετείχε και ο Υπουργός Επικρατείας, ο οποίος
σύμφωνα με το άρθρο 69 του ν. 4488/2017 αποτελεί και τον Συντονιστικό Μηχανισμό
στην Κυβέρνηση για την εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα
Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες σε εθνικό επίπεδο. Ο Πρωθυπουργός βρήκε
δίκαιο και λογικό το αίτημά μας και συμφωνήθηκε να προωθηθεί από την Κυβέρνηση
σχετική νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα επεκτείνει την αρχή της μη διάκρισης
λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης σε όλους τους τομείς της ζωής.
Προκειμένου να γίνει περισσότερο κατανοητό το αίτημά μας
σας, ακολουθεί μια σύντομη ιστορική αναδρομή.
Όπως γνωρίζετε, το Ελληνικό Κράτος, μέσω του Συντάγματος, αναγνωρίζει
την αρχή των ίσων δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες, ορίζοντας ότι όλοι οι
πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου [άρθρο 4, παράγραφος 1. Βλέπε επίσης άρθρα
21, 251, 116]. Επιπρόσθετα, το 2001, με την αναθεώρηση Συντάγματος, προστέθηκε
στο άρθρο 21 η παρ. 6 στην οποία αναφέρεται ότι «τα άτομα με αναπηρίες έχουν
δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την
επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και
πολιτική ζωή της Χώρας». Ωστόσο, παρά τις προαναφερθείσες συνταγματικές
επιταγές, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 2000 δεν υπήρξε καμία ειδική
νομοθεσία που να αφορά στην απαγόρευση των διακρίσεων λόγω αναπηρίας ή χρόνιας
πάθησης.
Το 2000 η Ευρωπαϊκή Ένωση ψηφίζει τις εξής δύο Οδηγίες: α)
την Οδηγία 2000/43 Εκ του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000 «Περί εφαρμογής της
αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους
καταγωγής» και β) την Οδηγία 2000/78/Εκ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000
«για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και
την εργασία», ανεξαρτήτως θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας
ή γενετήσιου προσανατολισμού. Η συμπερίληψη της αναπηρίας στην Οδηγία 2000/78
οφείλεται στη Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997) με την οποία αναγνωρίστηκε αφενός η
αναπηρία ως αιτία διάκρισης (Άρθρο 13), αφετέρου η συμπερίληψη των αναγκών των
ατόμων με αναπηρία κατά την εκπόνηση μέτρων από τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(«22. Δήλωση σχετικά με πρόσωπα με ειδικές ανάγκες»).
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. συμμετείχε από την αρχή σε όλες τις
διαβουλεύσεις (αρχικά με το Υπουργείο Εργασίας και κατόπιν με το Υπουργείο
Δικαιοσύνης) που έλαβαν χώρα για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 78/2000 στην εθνική
μας νομοθεσία. Το βασικότερο αίτημα της Συνομοσπονδίας, το οποίο είχαμε
εκφράσει στην τότε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ήταν
η διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης και πέραν του
τομέα της εργασίας/απασχόλησης σε αντιστοιχία με το άρθρο 3 «Πεδίο Εφαρμογής»
της Οδηγίας 2000/43 (στο οποίο περιλαμβάνονται και οι τομείς της κοινωνικής
προστασίας, της κοινωνικής ασφάλισης, της υγειονομικής περίθαλψης, των
κοινωνικών παροχών, της εκπαίδευσης, της στέγασης, της πρόσβασης σε αγαθά
και υπηρεσίες που είναι διαθέσιμα στο κοινό ) και αυτό διότι το αναπηρικό
κίνημα είχε διαπιστώσει -και εξακολουθεί να υποστηρίζει- ότι ο αποκλεισμός των
ατόμων με αναπηρία από την αγορά εργασίας οφείλεται στη διάκριση που υφίστανται
σε όλους τους τομείς της ζωής τους, ήτοι στο δομημένο περιβάλλον, στην εκπαίδευση,
στην κατάρτιση, στην κοινωνία της πληροφορίας, στις μεταφορές κ.λπ.
Ωστόσο, το αίτημά μας δεν ικανοποιήθηκε καθώς το πεδίο εφαρμογής του
ν.3304/2005 που ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή περιορίστηκε στην περίπτωση
της Οδηγίας 2000/78 αποκλειστικά και μόνο στον τομέα της εργασίας και
απασχόλησης.
Το 2012 η Ελληνική Βουλή τον ν.4074 κυρώνει τη Σύμβαση των
Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, αναλαμβάνοντας την
υποχρέωση να εφαρμόσει σε εθνικό επίπεδο όλα τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται
σε αυτή. Πρέπει να επισημανθεί ότι η αρχή της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας
αποτελεί μια από τις γενικές αρχές της Σύμβασης (άρθρο 3). Αυτό σημαίνει ότι η
απόλαυση από τα άτομα με αναπηρία όλων των υπολοίπων δικαιωμάτων που η Σύμβαση
αναγνωρίζει εξαρτάται απόλυτα από την εφαρμογή και αυτής της αρχής.
Επίσης στη Σύμβαση διευκρινίζεται ρητώς: α) ότι «διακρίσεις βάσει της αναπηρίας
σημαίνει οποιαδήποτε διάκριση, αποκλεισμό ή περιορισμό βάσει της αναπηρίας, οι
οποία έχει ως σκοπό ή επίπτωση να εμποδίσει ή να ακυρώσει την αναγνώριση,
απόλαυση ή άσκηση, σε ίση βάση με τους άλλους, όλων των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών στον πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό,
πολιτιστικό, ατομικό ή οποιοδήποτε άλλο τομέα. Περιλαμβάνει όλες τις μορφές
διακρίσεων, συμπεριλαμβανομένης και της άρνησης παροχής εύλογης προσαρμογής»
(άρθρο 2) και β) πως τα Συμβαλλόμενα Κράτη οφείλουν να «[…] απαγορεύουν όλες
τις διακρίσεις βάσει της αναπηρίας και (να) εγγυώνται στα άτομα με αναπηρίες
ίση και αποτελεσματική νομική προστασία κατά των διακρίσεων για οποιοδήποτε
λόγο […]» (‘άρθρο 5, παρ. 2). Από τα προαναφερθέντα γίνεται αντιληπτό ότι
το ζήτημα της επέκτασης της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας
πάθησης αποτελεί μείζον ζήτημα.
Το 2016 καταργείται ο ν. 3304/2015 και θεσπίζεται ο ν.
4443/2016. Με τον νόμο αυτό προστίθεται στη έννοια των διακρίσεων (άρθρο 2),
η διάκριση λόγω χρόνιας πάθησης, η πολλαπλή διάκριση λόγω αναπηρίας ή
χρόνιας πάθησης, η άρνηση παροχής εύλογων προσαρμογών και η διάκριση λόγω σχέσης
με άτομο/α με αναπηρία. Πρόκειται για θετικές εξελίξεις, οι οποίες όμως για
ακόμη μια φορά περιορίζονται στον τομέα της εργασίας/απασχόλησης. Παρά τις
προσπάθειες που για ακόμη μια φορά κατέβαλε η Ε.Σ.Α.μεΑ., χρησιμοποιώντας ως
επιχείρημα τις προβλέψεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των
Ατόμων με Αναπηρίες στις οποίες προαναφερθήκαμε, το αίτημά της για επέκταση της
εφαρμογής της αρχής τη μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης και πέραν
του τομέα της εργασίας/απασχόλησης δεν ικανοποιείται και πάλι. Αποτέλεσμα των
προσπαθειών της ήταν να συμπεριληφθεί στο άρθρο 24 του ν.4443/2016 η πρόβλεψη
για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με στόχο την επέκταση της προστασίας που
παρέχεται, μεταξύ άλλων, για διακρίσεις λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, «και
πέραν των τομέων εργασίας και απασχόλησης, στους τομείς της κοινωνικής
προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης και της υγειονομικής
περίθαλψης, των κοινωνικών παροχών και φορολογικών διευκολύνσεων, της
εκπαίδευσης και της πρόσβασης στη διάθεση και παροχή αγαθών και υπηρεσιών που
διατίθενται συναλλακτικά στο κοινό, συμπεριλαμβανομένης και της στέγης».
Κατά την κατάρτιση του Μέρους Δ’ του ν. 4488/2017 (Αρ. ΦΕΚ
Α’ 137/13.09.2017) -με τον οποίο θεσπίστηκαν οι κατευθυντήριες-οργανωτικές
διατάξεις υλοποίησης της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των
Ατόμων με Αναπηρίες- η Ε.Σ.Α.μεΑ. προβάλει ξανά το ίδιο αίτημα, το οποίο όμως
για ακόμη μια φορά δεν γίνεται αποδεκτό. Αποτέλεσμα των προσπαθειών της είναι
να συμπεριληφθεί στο άρθρο 74 παρ. 4, η πρόνοια ότι η έκδοση του αναφερόμενου
στου άρθρο 24 του ν. 4443/2016 προεδρικού διατάγματος θα λάβει χώρα «το
αργότερο εντός δώδεκα (12) μηνών από την έναρξη ισχύος» του ν.4488/2017. Ωστόσο
από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει πάνω από 4 χρόνια και η έκδοση του
Προεδρικού Διατάγματος εξακολουθεί να εκκρεμεί. Μάλιστα για την
καθυστέρηση αυτή εξέφρασε την ανησυχία της (παρ. 7γ) και η Επιτροπή των
Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες μέσω των Τελικών Παρατηρήσεων
και Συστάσεων της προς την Ελλάδα , οι οποίες δημοσιεύτηκαν τον Οκτώβριο του
2019, προτείνοντας τη θέσπιση της δευτερογενούς νομοθεσίας που «προβλέπεται στο
Άρθρο 74 του νόμου 4488/2017 ώστε να εγγυηθεί την ίση μεταχείριση και να
απαγορεύσει τις διακρίσεις κατά των ατόμων με αναπηρία στους τομείς της
εκπαίδευσης και της παροχής αγαθών και υπηρεσιών» (παρ. 8γ).
Η Ε.Σ.Α.μεΑ., λαμβάνοντας υπόψη τη Σύσταση της παρ. 8γ, αλλά
και τη δυσκολία και χρονοτριβή που χαρακτηρίζει τη διαδικασία έκδοσης
προεδρικού διατάγματος, πρότεινε, στο πλαίσιο της στενής συνεργασίας που είχε
με τον Υπουργό Επικρατείας για την κατάρτιση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα
Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, να επεκταθεί το εύρος προστασίας της αρχή
της ίσης μεταχείρισης σε όλους τους τομείς της ζωής μέσω της θέσπισης
διάταξης νόμου. Το αίτημά της για ακόμη μια φορά δεν έγινε αποδεκτό. Πάρα
ταύτα:
α) στην εισαγωγή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα
Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες (ΕΣΔ) (σ. 5) αναφέρεται ότι η «απαγόρευση
των διακρίσεων μόνο στο πεδίο της εργασίας και απασχόλησης (ν. 3304/2005 και
4443/2016) και όχι σε άλλα πεδία, όπως κοινωνική ασφάλιση, υγεία, κοινωνική
πρόνοια, φορολογία» αποτελεί μια από τις συστημικές παθογένειες που έχουν
διαπιστώσει κατά καιρούς οι διάφοροι φορείς, μεταξύ αυτών και η Ε.Σ.Α.μεΑ.,
β) στον Στόχο 8 «Ισότητα και μη διάκριση» του ΕΣΔ
συμπεριλήφθηκε η παρακάτω δράση:
«4. Μελετούμε, για πρώτη φορά, τις συνέπειες της οριζόντιας
επέκτασης του εύρους προστασίας της αρχής της ίσης μεταχείρισης σε περιπτώσεις αναπηρίας
Εξετάζουμε τις συνέπειες της επέκτασης στους τομείς της εκπαίδευσης, της
κοινωνικής προστασίας, της παροχής αγαθών και υπηρεσιών (άρθρο 24 του ν.
4443/2016 και άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4488/2017).
Αποτυπώνουμε το όφελος από την επέκταση της εφαρμογής της αρχής της ίσης
μεταχείρισης και το μέγεθος του κόστους.
Συμβάλλουμε στην καταπολέμηση των στερεοτύπων όσων επικαλούνται το κόστος που
θα επιφέρει η επέκταση του δικαιώματος, ταυτίζοντας την αναπηρία σχεδόν αποκλειστικά
με την κινητική αναπηρία.
Χρονοδιάγραμμα: Εντός του 2021
Υπεύθυνος φορέας: Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών
Υποθέσεων»
Ωστόσο, το γεγονός ότι η εφαρμογή του αναφαίρετου
δικαιώματος των ατόμων με αναπηρία στη μη διάκριση σε όλους τους τομείς της ζωής
συνδέεται με διαδικασίες οικονομικής αποτίμησης, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με
τη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας, την οποία η χώρα μας, σύμφωνα με τον
ν.4074/2012, οφείλει να εφαρμόσει. Επιπρόσθετα, αν και η δράση 4
αναμενόταν να πραγματοποιηθεί εντός του 2021, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν
γνωρίζουμε εάν έχει ολοκληρωθεί.
Αξίζει να επισημανθεί ότι σε αντίθεση με το έτος 2005 που
θεσπίστηκε ο ν.3304, σήμερα μια σειρά διατάξεων σε διάφορους νόμους και
Κανονισμούς -πέραν του συνόλου των άρθρων της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για
τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες που αφορούν στο σύνολο της κοινωνικής
ζωής- επιβάλλουν την εφαρμογή της αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας σε
διάφορους τομείς, δημιουργώντας έτσι ένα ευνοϊκότερο περιβάλλον για την ικανοποίηση
του δίκαιου αιτήματός μας.
Μερικές από αυτές τις διατάξεις παρουσιάζονται παρακάτω:
• Ως προς το Δομημένο Περιβάλλον: η εθνική πολεοδομική
νομοθεσία για την προσβασιμότητα στο δομημένο περιβάλλον και ειδικότερα το
άρθρο 26 του ν.4067/2012 «Νέος Οικοδομικός κανονισμός» όπως τροποποιήθηκε με
τους ν.4759/2020 και 4782/2021 και ισχύει σήμερα, την Υ.Α. με αριθμ. ΥΠΕΝ/
ΔΕΣΕΔΠ/ 65826/ 699 (ΦΕΚ Β’ 2998/20.07.2020) «Τεχνικές οδηγίες προσαρμογής
υφιστάμενων κτιρίων και υποδομών για την προσβασιμότητα αυτών σε άτομα με
αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα σύμφωνα με την ισχύ-ουσα νομοθεσία» και τις
λοιπές σχετικές Υ.Α. του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
• Ως προς το Ψηφιακό Περιβάλλον: το Κεφάλαιο Η΄ του
ν.4727/2020, με τον οποίο ενσωματώθηκε στην εθνική μας νομοθεσία η Οδηγία (ΕΕ)
2016/2102 για την προσβασιμότητα των ιστότοπων και των εφαρμογών για φορητές
συσκευές των οργανισμών του δημόσιου τομέα και το οποίο θεσπίζει τους κανόνες,
όρους, προϋποθέσεις και απαιτήσεις για την κατασκευή, το περιεχόμενο και τη λειτουργία
των ιστότοπων και των εφαρμογών για φορητές συσκευές των οργανισμών του
δημόσιου τομέα προκειμένου να καταστούν προσβάσιμοι/ες στους χρήστες με
αναπηρία, και η ΥΑΠ/Φ.40.4/1/989 «Κύρωση Πλαισίου Παροχής Υπηρεσιών
Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», όπου στο Παράρτημα Ι (στην ενότητα 7
«Προσβασιμότητα», ΚΥ. 49 -Βλ. επίσης ΚΠ.27), στην οποία ορίζεται ότι οι
δημόσιοι διαδικτυακοί τόποι πρέπει να συμμορφώνονται με το πρότυπο «Οδηγίες για
την Προσβασιμότητα του Περιεχομένου του Ιστού» (WCAG) έκδοση 2.0, επίπεδο
προσβασιμότητας τουλάχιστον «ΑΑ», το οποίο αποτελεί το de facto πρότυπο
ηλεκτρονικής προσβασιμότητας.
• Ως προς τις Μεταφορές: οι Κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης
για τα δικαιώματα των επιβατών με αναπηρία σε όλα τα μέσα μεταφοράς (βλ.
Κανονισμούς ΕΚ 1107/2006 , 1371/2007 , 181/2011 , 1177/2010 ).
• Ως προς τα προϊόντα και τις υπηρεσίες: ο πρόσφατος ν.4994/2022,
με τον οποίο ενσωματώθηκε στην εθνική μας νομοθεσία η «Οδηγία (EE) 2019/882 του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 2019, σχετικά με
τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών».
• Ως προς τις πράξεις που συγχρηματοδοτούνται από τα
Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία: στον Κανονισμό (ΕΕ) 2021/1060 του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (Κανονιστικό Πλαίσιο Ευρωπαϊκών
Διαρθρωτικών και Επενδυτικών Ταμείων για την προγραμματική περίοδο 2021 – 2027)
η αρχή της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας και η προσβασιμότητα αποτελούν κριτήρια
επιλεξιμότητας (βλ. άρθρα 9 και 73). Πέραν όμως αυτού στον εν λόγω Κανονισμό
περιλαμβάνονται και παρακάτω δύο οριζόντιοι αναγκαίοι πρόσφοροι όροι που
συνδέονται με το ζήτημα της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας: α) «Αποτελεσματική
εφαρμογή και υλοποίηση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» και β) «Υλοποίηση και
εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με
αναπηρίες (UNCRPD) σύμφωνα με την απόφαση 2010/48/ΕΚ του Συμβουλίου».
Κύριε Υπουργέ,
Ήρθε η ώρα να δώσετε λύση, προχωρώντας στην κατάρτιση και
θέσπιση, σε στενή συνεργασία με την Ε.Σ.Α.μεΑ., όπως άλλωστε έχουμε πράξει
επιτυχώς και σε άλλους τομείς, νομοθεσίας, πλήρως εναρμονισμένης με τη Σύμβαση
των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, με την
οποία η αρχής της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης θα επεκτείνεται
σε όλους τους τομείς της ζωής.
Σας ευχαριστούμε θερμά εκ των προτέρων.
Με εκτίμηση
Ο Πρόεδρος
Ι. Βαρδακαστάνης
Ο Γεν. Γραμματέας
Β. Κούτσιανο